Περιτομή του Ιησού Χριστού

Η  κατά  σάρκα περιτομή  και  ονοματοδοσία του  Ιησού  Χριστού,  κατά  την όγδοη ημέρα από την γέννησή Του, αποτελεί την βεβαίωση της σαρκώσεως και της προσλήψεως από τον Θεό Λόγο της τέλειας ανθρώπινης φύσεως   αναλλοιώτως  και  της  εισόδου  Του   στο    λαό   του Θεού.

Όταν  μιλάμε για  την   ενανθρώπηση   του   Θεού  Λόγου,  ως   μυστήριο πρέπει  να  την  αντιλαμβανόμαστε  και  ως  μυστήριο  πρέπει  να  την προσεγγίζουμε, γιατί όλα τα γεγονότα της ενανθρωπίσεως, της σαρκώσεως  του  Λόγου  του  Θεού,  έγιναν με θαυμαστό τρόπο που ξεπερνά   το   νου  του    ανθρώπου.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε ότι, εάν η θεία ενανθρώπιση ήταν καταληπτή,  δεν  θα  ήταν θεία  και  παρομοιάζουν  όσους  αμφιβάλλουν  ή δὲν  πιστεύουν με εκείνον που  καθόταν στο  σκοτάδι  και  πληρώθηκε  από   φως,  επειδή   όμως   δεν   γνώριζε   το   πως   ήλθε   το   φως,   δεν δέχθηκε    τον   φωτισμό.

Την   κατά   σάρκα   περιτομή    του    Κυρίου   ημών   Ιησού    Χριστού,   την οποία   καταδέχθηκε  ο  Κύριος  να  λάβει σύμφωνα  με την σχετική  νομική  διάταξη,  όμως  με σκοπό την  κατάργηση  της   διατάξεως   αυτής, προκειμένου  να  εισαγάγει  την  πνευματική  και  αχειροποίητη  περιτομή,  δηλαδή  το  Άγιο  Βάπτισμα, μας  την παρέδωσαν  οι  Άγιοι Πατέρες  να την  εορτάζουμε κάθε χρόνο. Γιατί  ο  Κύριος, όπως  καταδέχθηκε προς χάρη  μας την ένσαρκη Γέννηση και έλαβε όλα τα ιδιώματα  της   ανθρώπινης  φύσεως,  όσα  είναι  παντελώς  αδιάβλητα,  έτσι  καταδέχθηκε   να    λάβει   και   την  περιτομή  που  όριζε  ο  Ιουδαϊκός   Νόμος.

Και   βασικά    την    περιτομή   ο   Κύριος    τη    δέχθηκε   για    δυο    λόγους:

Πρώτον,  για   να   φράξει   τα    στόματα   των   αιρετικών,   οι   οποίοι είχαν   την   θρασύτητα   να    ισχυρίζονται  ότι  δεν  έλαβε πραγματικά  ανθρώπινη σάρκα,  αλλά  ότι έγινε άνθρωπος κατά φαντασίαν. Πως όμως, πραγματικά, θα περιτεμνόταν, άν δεν είχε λάβει αληθινή  ανθρώπινη   σάρκα;

Δεύτερον, για  να   κλείσει   τα  στόματα   των   Ιουδαίων,   οι    οποίοι   Τον κατηγορούσαν  ότι  δεν  τηρεί  την  αργία του  Σαββάτου,  και  ότι καταλύει   το    Νόμο.

«Επειδή   ο   Θεός»,    λέγει  ο  Άγιος  Ιωάννης  ο  Δαμασκηνός,  «μας  έδωσε  να   κοινωνήσουμε  το  καλύτερο και  δεν   το   φυλάξαμε,   γι’ αυτό μεταλαβαίνει  το  χειρότερο,  εννοώ   την   φύση    μας,    ώστε  από  την  μία   μεριά    να   ανακαινίσει   τον  εαυτό Του  και  με  τον  εαυτό  Του   το κατ’ εικόνα   και    κάθ΄ ομοίωση,   και   από    την   άλλη    να    διδάξει   και  σε  εμάς   την   ενάρετη    πολιτεία,   αφού   με  τον   εαυτό   Του   την έκανε σε εμάς δυνατή. Να μας ελευθερώσει από την φθορά με την κοινωνία της ζωής γενόμενος απαρχή  της  αναστάσεώς μας.  Να ανακαινίσει το σκεύος που αχρειώθηκε και  κομματιάστηκε, να μας λυτρώσει   από   την   τυραννία   του   διαβόλου,  με  το  να    μας    καλέσει  στη  θεογνωσία  και  να  τον  νεκρώσει,   να    μας   μάθει    να   παλεύουμε  αποτελεσματικά με τον τύραννο, οπλισμένοι  με  υπομονή  και  ταπείνωση».

Ο    Θεός    έγινε τέλειος  και  αληθινός  άνθρωπος, «άνθρωπος  εν  πληγή», «εν  δούλου μορφή», χωρίς να πάψει να είναι τέλειος  και  αληθινός  Θεός, για να κάνει τον άνθρωπο πλήρη και τέλειο υιό του Θεού   και  Θεό κατά χάριν. «Ο  Θεός πτωχεύει την εμήν σάρκα, ίνα εγώ πλουτήσω  την   αυτού    Θεότητα… κενούται της εαυτού δόξης επί  μικρόν,   ίνα    εγώ   της   εκείνου   μεταλάβω   πληρώσεως».

Η   δημιουργία  και  η  σωτηρία, όλη  η  ελεημοσύνη  και  η  φιλανθρωπία της  Αγίας  Τριάδος, ανακεφαλαιώνονται  στον    Θεάνθρωπο   Χριστό,  που με  την ενσάρκωση  και την περιτομή Του και   όλα   τα   μυστήρια   της ένσαρκης παρουσίας Του, απεκάλυψε την χριστολογική και χριστοκεντρική ρίζα  και  προοπτική  κάθε πραγματικότητος και ολόκληρης  της  πραγματικότητος.

Αυτός,   ο   Κύριος,  είναι   η   κεφαλή    κάθε   αρχής και  εξουσίας. Σε αυτόν  έχουμε περιτμηθεί,  όχι  με  περιτομή  καμωμένη  με  χέρια ανθρώπων,  αλλά  με την  αποβολή του  σάρκινου  σώματος,  δηλαδή  με  την   περιτομὴ του  Χριστού, και  ενταφιαστήκαμε μαζί  Του   κατά    το βάπτισμα,   κατά  το   οποίο    και    αναστηθήκαμε   μαζί   Του  με την πίστη  στην δύναμη  του  Θεού,  ο  Οποίος  Τον  ανέστησε   εκ   νεκρών. Ακόμη,   όταν  είμασταν  νεκροί  εξ’ αιτίας  των  αμαρτιών μας,  και   εξ’ αιτίας   τους   είμασταν  απερίτμητοι,  μας    εζωοποίησε   μαζί   μ’ Αυτόν και   μας   συγχώρεσε   όλες   τις  αμαρτίες.          
Μετά  την περιτομή  Του  ο  Ιησούς, επέστρεψε στην   οικία   Του   με   την μητέρα  Του  και   τον   Ιωσήφ.   Εκεί   ζούσε  όπως   και   οι   άλλοι άνθρωποι,  προοδεύοντας  κατά  την  σοφία, την   ηλικία    και   τη  χάρη για    τη    σωτηρία   μας.

Απολυτίκιον.   Ήχος   α’.  Του   λίθου   σφραγισθέντος  
Μορφήν  αναλλοιώτως   ανθρωπίνην προσέλαβες, Θεός ών κατ' ουσίαν   πολυεύσπλαγχνε Κύριε, και νόμον   εκπληρών  περιτομήν, θελήσει καταδέχῃ  σαρκικήν,   ίνα   παύσῃς   τα   σκιώδη,  και περιέλῃς το  κάλυμμα  των  παθών  ημών. Δόξα  τη  αγαθότητι  τη   ση, δόξα  τη  ευσπλαγχνία   σου,   δόξα    τη    ανεκφράστω   Λόγε   συγκαταβάσει  σου.

Κοντάκιον.  Ήχος  γ’.  Η    Παρθένος    σήμερον.   
Ο   των   όλων   Κύριος,    περιτομήν   υπομένει,   και   βροτών  τα πταίσματα,  ως    αγαθός   περιτέμνει·   δίδωσι,  την σωτηρίαν  σήμερον   κόσμω·  χαίρει  δε, εν   τοις   υψίστοις   και   ο   του   Κτίστου,  Ιεράρχης  και  φωσφόρος,    ο    θείος   μύστης   Χριστού   Βασίλειος.

Μεγαλυνάριον.
Σάρκα  οκταήμερος  ως βροτός,  ο  των  όλων   Κτίστης,  περιτέμνεται νομικώς,   την   εξ   ακρασίας,   ημών  κακίαν  τέμνων·   αυτού   την αγαθότητα    μεγαλύνωμεν.

Circumcision of Jesus Christ

The circumcision of the flesh and the naming of Jesus Christ on the eighth day after His birth constitutes a confirmation of the incarnation and acceptance by God of the Word of perfect human nature and of His entry into God's people.

When we speak of the incarnation of God's Word, we must understand it as a mystery and approach it as a mystery, for all the events of humanity, the embodiment of the Word of God, took place in a miraculous way that transcends the human mind.

The Fathers of the Church say that if divine incarnation were understood, they would not be divine and resemble those who doubt or disbelieve in the one who sat in darkness and was filled with light, but because he did not know how the light came, he did not receive the light .

The flesh circumcision of our Lord Jesus Christ, which was accepted by the Lord in accordance with the relevant legal provision, but with the purpose of abolishing this provision, in order to introduce spiritual and hand-made circumcision, that is, Holy Baptism, was handed over to us the Holy Fathers celebrate it every year. Because the Lord, as He welcomed for us the Incarnate Birth and received all the idioms of human nature, which are completely lawless, so He also accepted the circumcision laid down by the Jewish Law.

And basically the Lord accepted the circumcision for two reasons:

First, to block the mouths of heretics, who had the audacity to claim that he did not really receive human flesh but that he became a man by imagination. How, though, would he really have waited if he had not received true human flesh?

Second, to shut the mouths of the Jews, who accused Him of not observing the Sabbath, and of breaking the Law.

"Because God," says Saint John of Damascus, "has given us the communion of the best and we have not kept it, so he goes through the worst, I mean our nature, in order to renovate himself and his Himself in His image and likeness, and on the other hand to teach us the virtuous state, for He has made it possible for Himself. To liberate us from the deterioration with the society of life arising at the beginning of our resurrection. To renovate the vessel that was broken and broken, to deliver us from the tyranny of the devil, by calling us to theology and to burying him, to teach us to fight effectively with the tyrant, armed with patience and humility. "

God became a perfect and true man, "a man wounded", "a slave-form," without ceasing to be a perfect and true God, in order to make man a perfect and perfect son of God and God by grace. "God is bankrupting the flesh, I am enriching the same Godhead ... they are glorifying themselves for a little, I am the fiber of that filling."

The creation and salvation, all the alms and charity of the Holy Trinity, are recapitulated in the Godman Christ, who in His incarnation and circumcision and all the mysteries of His incarnate presence, revealed the Christological and Christ-centered rooted vision and perspective of reality.

He, the Lord, is the head of every authority and authority. In Him we have been circumcised, not by circumcision made with human hands, but by the expulsion of the fleshly body, that is, by the circumcision of Christ, and buried with Him at baptism, in which we were resurrected with Him in faith in the power of God. , Who raised Him from the dead. Yet, when we were dead because of our sins, and because we were infinite, He made us live with Him and forgave us all our sins.

After His circumcision, Jesus returned to His home with His mother and Joseph. He lived there like other people, progressing in wisdom, age, and grace for our salvation.

Absolutely. Sound a '. Of the stone sealed

In the human form you were invariably hired, God essentially merciful, Lord, and law of perfect circumcision, he wanted to be fleshly, to have the shadows removed, and to have the cover of our passions. Thank you for your kindness, for your compassion, for expressing your love.

It's close. Sound c. Virgo today.

The Lord of all longs forbear, and rain the transgressions, as a good he waiteth;

Magnificent.

Eight-day-old flesh as a plow, the All-Maker, is awaiting our extreme incarnation of our lawlessness; this goodness grows.