ομιλία στην εορτή του Αγίου Ανδρέα

Ὁμιλία  ἐπὶ   τῇ  ἑορτῇ  τοῦ  Ἁγίου  Ἀνδρέα, Πρωτοκλήτου   μαθητοῦ  τοῦ  Χριστοῦ   τοῦ  Κυρίου  μας

30  Νοεμβρίου

«Ἴδε  ὁ  ἁμνὸς  τοῦ Θεοῦ   ὁ  αἵρων τὴν ἁμαρτίαν  τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29)

            Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ    τὴν ὁποία  ἑορτάζουμε σήμερα, ἀγαπητοί μου,  εἶναι  μιὰ ἑορτὴ ἡ ὁποία  εἶναι  ἀπὸ    τὶς  μεγαλύτερες   ἑορτὲς  τῆς  ἁγίας  μας  Ἐκκλησίας.  Πανυγηρίζουμε  τὴν ἱερὰ   μνήμη  τοῦ  Ἁγίου    Ἀνδρέου ὁ  ὁποῖος  ἐκλήθη  πρῶτος  στὸ  ἔργο τοῦ κηρύγματος  τοῦ Εὐαγγελίου· καὶ γι’ αὐτὸ ἄλλωστε  ὀνομάζεται  καὶ   πρωτόκλητος  μαθητὴς  τοῦ Κυρίου μας.   

Δὲν  ἀκολούθησε ὅμως  μόνο  αὐτὸς  τὸ Χριστό, γιατὶ  τὸ μήνυμα  τῆς  ἐν Χριστῷ  σωτηρίας  μετεδώθη  ἀπ’ αὐτὸν καὶ στὸν   κατὰ σάρκα  ἀδελφό του,  τὸν  Σύμωνα, τὸν  μετέπειτα     ἀπ.  Πέτρο.  Πρὶν  ὅμως  οἱ  δύο  ἀπόστολοι  Ἀνδρέας  καὶ  Πέτρος γνωρίσουν  τὸ Χριστὸ  διετέλεσαν    μαθητὲς     τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, προφήτου,  Προδρόμου   καὶ   Βαπτιστοῦ τοῦ   Κυρίου μας. Μόλις  ὅμως  ἄκουσαν  ἀπὸ  τὸν  Πρόδρομο  Ἰωάννη  τοὺς  λόγους  ποὺ προτάξαμε  στὴν ὁμιλία μας,  μόλις  δηλαδὴ  τοὺς  δίδαξε  ὁ Ἰωάννης   ὅτι  ὁ Χριστὸς  εἶναι ὁ Τέλειος  Διδάσκαλος  ἄφησαν  τὸν Πρόδρομο   καὶ   ἀκολούθησαν   τὸ   Χριστό.

Ἡ  μαρτυρία  αὐτὴ  τοῦ Ἰωάννου  περὶ  τοῦ  Χριστοῦ, ἡ ὁποία  ὁδήγησε       τὸν  Ἀνδρέα   καὶ  τὸν  Σίμωνα  νὰ  ἀφήσουν  τὸν Ἰωάννη  καὶ  τὶς  ἐργασίες  τους  γιὰ  χάρη  τοῦ Χριστοῦ  πρέπει νὰ  μᾶς  ὁδηγεῖ καὶ  ὅλους ἐμᾶς  νὰ  ἀκολουθοῦμε  τὸ Χριστό,   χωρὶς   νὰ  σκεφτόμαστε  τυχὸν  οἰκογενειακὰ  ἤ οἰκονομικὰ   προβλήματα.  Νὰ  ἀκολουθοῦμε  κι ἐμεῖς  τὸ Χριστό,  γιατὶ  ὁ Χριστὸς  εἶναι  ὁ  Αἰώνιος     Διδάσκαλος.  

Ὀφείλουμε ἐπίσης  καὶ ἀπόλυτη  ὑπακοὴ  στὸ Χριστό,  ὅπως ὁ  ἀπόστολος  Ἀνδρέας  καὶ οἱ ὑπόλοιποι  ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ  δέχτηκαν χωρὶς  καμμία  ἀντίρρησι  τὴν κατωτέρω      πρόσκλησι τοῦ Χριστοῦ: «δεῦτε ὁπίσω μου  καὶ  ποιήσω  ὑμᾶς ἀλιεῖς ἀνθρώπων».  Ἡ  κλῆσις  αὐτὴ τοῦ Χριστοῦ μας   πρὸς  τὸν Ἀνδρέα  καὶ τοὺς ὑπολοίπους  συμμαθητάς  του  μετέτρεψε, τρόπον τινά,   ὅλους  αὐτοὺς  τοὺς  πρώην  ψαράδες  ἀλόγων  ψαριῶν   σὲ  «ψαράδες»      τῆς   κοινωνίας  μας,  μόνο ποὺ  οἱ  ψαράδες  αὐτοὶ  δὲν  θὰ  σκότωναν  τὰ  ψάρια  βγάζοντας  τα  ἀπὸ  τὸ   νερὸ ἀλλὰ    θὰ  τοὺς   χάριζαν   τὴν  ἐν  Χριστῷ    σωτηρία.  

Ὅπως  λέει     ὁ  ἅγιος  Ἰωάννης   ὁ  Χρυσόστομος, οἱ  ψαράδες  αὐτοὶ  τῆς  Γαλιλαίας  δὲν   ψάρευαν  ὅμως  ἄλογα  ψάρια,  διότι ἦταν    ἀλιεῖς  οἱ  ὁποῖοι  ἔβγαζαν  τοὺς  νεκροὺς  ἀπὸ τὴν  ἁμαρτία  ἀνθρώπους  ἀπὸ  τὴν  θάλασσα  τῆς  κοινωνίας   καὶ  τοὺς  ἔσωζαν  ἐν Χριστῷ. Ἐνῶ  οἱ  ψαράδες  ποὺ  ψαρεύουν  ψάρια   ἀπὸ τὴν θάλασσα ἤ   τὴ  λίμνη νεκρώνουν  τὰ  ψάρια,  ἀφοῦ  τὰ  βγάζουν      ἀπὸ  τὸ  στοιχεῖο  τους,  τὸ  νερό.   Οἱ  μαθητὲς ὅμως   τοῦ Κυρίου  ἔσωζαν  ὅσους  μετανοοῦν  εἰλικρινὰ  γιὰ  τὶς  ἁμαρτίες  τους  πνευματικῶς.  

Ὁ  Ἅγιος  Ἀνδρέας  ἐκλήθη  ὡς  ἀπόστολος  τοῦ Χριστοῦ  μετὰ  τὴν  κάθοδο  τοῦ Χριστοῦ  ἀπὸ  τὸ Σαραντάριο  ὄρος,  ὅπου  δοκίμασε ὁ Χριστός μας     τοὺς  γνωστούς   μας  τρεῖς  πειρασμοὺς  τοῦ   διαβόλου.  Ἀλλωστε  καὶ  ὁ  Ἅγιος  Ἰωάννης  ὁ  Πρόδρομος   δίδασκε  τὸ  Χριστὸ   λέγοντας:   «ἴδε   ὁ   ἁμνὸς  τοῦ Θεοῦ,  ὁ   αἴρων   τὴν  ἁμαρτίαν  τοῦ   κόσμου».  Γι’ αὐτὸ  καὶ   ὁ   Ἀνδρέας, ὡς  μαθητὴς  τοῦ ἁγ. Ἰωάννου,     ὑπάκουσε  στὸ  λόγο  αὐτὸ  τοῦ Προδρόμου  καὶ ἀκολούθησε   τὸ   Χριστὸ  ἐξ  ὅλης   τῆς  ἰσχύος  του  καὶ ἐξ ὄλης  τῆς  διανοίας  του.

Οἱ περισσότεροι  ὅμως  ἀπὸ τοὺς  χριστιανοὺς  τῶν ἡμερῶν μας    δὲν  ἀκολουθοῦν    τὴ  ζωὴ  τοῦ  Χριστοῦ μὲ τὴν ἴδια  αὐταπάρνηση  καὶ  ἀποφασιστικότητα ὅπως ὁ   Ἅγιος Ἀνδρέας. Λίγοι  χριστιανοὶ  ὁμολογοῦν  πίστη  στὸν   ἀναμάρτητο  Χριστὸ  ποὺ πέθανε    ἀντὶ ἡμῶν τῶν  ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων  γιὰ  νὰ  μᾶς  σώσει ἀπὸ τὶς  ἁμαρτίες  μας.      

  Ἀπὸ  τὴν   ὥρα  ποὺ  ὁ  Ἅγιος Ἀνδρέας ἀποδέχτηκε  τὴν  κλήση   αὐτὴ   τοῦ  Χριστοῦ  μας  γιὰ  νὰ  κηρύττει  τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ  ὡς  καλὸς  ψαρᾶς    ἀκολούθησε  τὴ  ζωὴ τοῦ   Χριστοῦ  καὶ δίδαξε  τὸ Εὐαγγέλιο  στὴ Σκυθία, στὴ Θράκη,  στὸν Πόντο,  στὸ Βυζάντιο καὶ  τέλος  στὴν    Ἑλλάδα  μας  καὶ  στὴν Ἀχαΐα.             Ἀκολούθησε   τὸ   Χριστὸ   ὑπακούοντάς   τον  σὲ  ὅλες   τὶς   ἐντολές  Του καὶ μαρτύρησε  τελικῶς  χάριν  τῆς  πίστεώς  του  στὸ  Χριστό. Ἀποδέχθηκε  δηλαδὴ  καὶ ὁ  Ἀνδρέας  τὴν    ἐντολὴ    τοῦ  Κυρίου·  «πορευθέντες  μαθητεύσατε πάντα τὰ  ἔθνη, βαπτίζοντες  αὐτοὺς  εἰς  τὸ  ὄνομα  τοῦ  Πατρός,  καὶ   τοῦ  Υἱοῦ  καὶ  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος». (Ματθ. 28,19)            

Ἀρχικὰ  βέβαια     ὁ   Ἅγιος   Ἀνδρέας     κήρυξε   τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς ὁμοεθνεῖς του,    Ἰουδαίους,   κήρυξε τὴν  ἀλήθεια  τῆς   ὀρθόδοξης   πίστης     στὸν  Ἕνα  καὶ Τριαδικὸ   Θεό,  κήρυξε  ὅμως  ἀργότερα, ὅπως  ἄλλωστε  εἴπαμε, καὶ    στὰ  εἰδωλολατρικὰ  ἔθνη,   δίδαξε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ    στοὺς  ἐθνικούς.    

Ὁ    λόγος  ποὺ   κήρυξε  ἄφοβα    τὸ   Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ  ὁ Ἅγιος  Ἀνδρέας,     ἀψηφώντας     κινδύνους  καὶ  πολλοὺς  διωγμοὺς  ἦταν γιατὶ    ἀγαποῦσε  τὸ   Χριστὸ    περισσότερο  κι  ἀπ’   τὴ  ζωή του.   

Ἡ  ἀγάπη  τοῦ   Ἁγίου  Ἀνδρέα  πρὸς   τὸ   Χριστό   ἦταν  παρόμοια   καὶ μ’ αὐτὴ τοῦ ἀπ. Παύλου, ὁ ὁποῖος    ἔλεγε:   «Τὶς  χωρίσει ἡμᾶς  ἀπὸ τῆς  ἀγάπης  τοῦ Χριστοῦ;  Θλῖψις;  ἤ  διωγμός;  ἤ  μάχαιρα;»  (Ρωμ. 8,35) Ἡ  ἀγάπη  τοῦ  Ἁγίου  Ἀνδρέα  ἦταν   παρόμοια   καὶ   μ’ αὐτὴν   τοῦ  Ἁγίου  Ἱγνατίου  τοῦ  Θεοφόρου, ὁ ὁποῖος  πέθανε μαρτυρικὰ σὲ βαθειὰ γεράματα    ὁμολογώντας  τὴν  πίστη του καὶ   τὴν    ἀγάπη  του πρὸς   τὸ  Χριστό.

Ἀδελφοί μου!  Ἡ    τιμὴ  τοῦ   ἁγίου, ὅπως  λέει   ὁ ἅγιος  Ἰωάννης  ὁ Χρυσόστομος,   πρέπει  νὰ  εἶναι  παρόμοια  μὲ  τὴν  ζωὴ  τοῦ    ἁγίου.    Κι  ἄν   ἀκόμα   δὲν  ἔχουμε  τὴν  δύναμη  νὰ  μιμηθοῦμε  τὸν   ἅγιο  ὡς  πρὸς  τὸ μαρτυρικὸ  του τέλος, τοὐλάχιστον  ἄς  τὸν μιμηθοῦμε  ὡς  πρὸς  τὴν  πίστη  καὶ ἀγάπη τοῦ  ἁγίου  στὸ Χριστό.       Ἄς   μιμούμαστε  δηλαδὴ    τὸ  ἱεραποστολικὸ  του   ἔργο,  καὶ  ἄς  ἀφήνουμε  κατὰ μέρος   τὴν  πολυτέλεια  καὶ  τὸν    φιλοπλουτισμό,  ἄς  μὴ  ὑπακοῦμε       στὸ  συρμὸ  τῆς   «θεᾶς»   μόδας   καὶ  τὴν  εὐμάρειας  καὶ  τῶν    κοσμικῶν  καὶ σαρκικῶν   ἡδονῶν.  Στὴν  πρώτη   θέση  τῆς  καρδιᾶς  μας  νὰ  ἔχουμε       τὸ  Χριστό μας καὶ   ὄχι    τὰ  θέλγητρα  τοῦ κόσμου  τούτου, τὰ  ὁποῖα    δὲν  μᾶς  ὀδηγοῦν  στὴ σωτηρία,  ἀλλὰ  στὴ ψυχική μας      καταστροφή.  Γιατὶ  ἄν  ἀγαπήσουμε  τὸ  Χριστό, ὅπως  τὸν  ἀγάπησε    ὁ Ἅγιος  Ἀνδρέας  ποὺ      πέθανε    ἐπὶ   τοῦ σταυροῦ  χάριν τῆς πίστεώς  Του στὸν Ἐσταυρωμένο καὶ Ἀναστάντα  Λυτρωτή μας. 

Γιατὶ  οἱ  χριστιανοὶ  ὀφείλουν  νὰ   ἀπαρνοῦνται    τὸ    θέλημα  τῆς  σάρκας  τους,  καὶ  ἄς   ζοῦν     χριστιανικά, πραγματικά.  Ὀφείλουμε,  δηλαδή,  νὰ  ἐκκλησιαζώμαστε  τακτικά,   καὶ  νὰ  κοινωνοῦμε μετὰ     ἀπὸ    ἀληθινὴ  μετάνοια  καὶ  ἐξομολόγηση.  Ἄν    ἀγαποῦμε  τὸ  Χριστὸ  πρέπει  ἐπίσης     νὰ   διδάσκουμε  τὰ  παιδιά  μας  νὰ    συμμετέχουν  τακτικὰ  στὰ  μυστήρια  τῆς  ἁγίας  μας  Ἐκκλησίας,    ἐπειδὴ     ἡ  πίστη  μας  στὸ Χριστὸ  μᾶς  δίδει  ὁδηγεῖ   στὴ  Βασιλεία  τῶν   Οὐρανῶν.     Ἀμήν!

Ἰω. 1, 35-51

Οι   μαθηταί   του   Ιωάννου   του  Βαπτιστού   και  ο  Ιησούς

35 Τῇ  ἐπαύριον   πάλιν  εἱστήκει  ὁ  Ἰωάννης  καὶ  ἐκ  τῶν  μαθητῶν αὐτοῦ  δύο,

36 καὶ   ἐμβλέψας  τῷ  Ἰησοῦ  περιπατοῦντι  λέγει·  ἴδε   ὁ   ἀμνὸς  τοῦ  Θεοῦ.

37 Καὶ  ἤκουσαν  αὐτοῦ  οἱ  δύο  μαθηταὶ  λαλοῦντος,  καὶ   ἠκολούθησαν τῷ   Ἰησοῦ.

38  Στραφεὶς   δὲ   ὁ  Ἰησοῦς  καὶ  θεασάμενος  αὐτοὺς   ἀκολουθοῦντας λέγει   αὐτοῖς·  τί  ζητεῖτε;  οἱ  δὲ   εἶπον  αὐτῷ· ραββί·  ὃ  λέγεται διδάσκαλε·  ποῦ   μένεις;

39 Λέγει  αὐτοῖς·  ἔρχεσθε  καὶ  ἴδετε.  ἦλθον  οὖν  καὶ  εἶδον ποῦ  μένει, καὶ  παρ'  αὐτῷ  ἔμειναν  τὴν  ἡμέραν  ἐκείνην·  ὥρα  ἦν  ὡς  δεκάτη.

40 Ἦν  ᾿Ανδρέας  ὁ  ἀδελφὸς  Σίμωνος  Πέτρου  εἷς  ἐκ  τῶν  δύο τῶν  ἀκουσάντων  παρὰ  Ἰωάννου  καὶ  ἀκολουθησάντων  αὐτῷ.

41 Εὑρίσκει  οὗτος  πρῶτος  τὸν  ἀδελφὸν  τὸν  ἴδιον  Σίμωνα  καὶ  λέγει αὐτῷ·  εὑρήκαμεν  τὸν  Μεσσίαν·  ὅ  ἐστι  μεθερμηνευόμενον  Χριστός·

42 καὶ  ἤγαγεν  αὐτὸν  πρὸς  τὸν  Ἰησοῦν.  ἐμβλέψας  αὐτῷ  ὁ  Ἰησοῦς  εἶπε· σὺ   εἶ   Σίμων  ὁ  υἱὸς  Ἰωνᾶ, σὺ  κληθήσῃ   Κηφᾶς,  ὃ   ἑρμηνεύεται    Πέτρος.

43 Τῇ   ἐπαύριον   ἠθέλησεν  ὁ  Ἰησοῦς  ἐξελθεῖν   εἰς    τὴν   Γαλιλαίαν·  καὶ  εὑρίσκει   Φίλιππον   καὶ  λέγει   αὐτῷ·   ἀκολούθει    μοι.

44 Ἦν   δὲ   ὁ   Φίλιππος    ἀπὸ    Βηθσαϊδά,    ἐκ   τῆς   πόλεως    Ἀνδρέου   καὶ  Πέτρου.

45 Εὑρίσκει    Φίλιππος   τὸν  Ναθαναὴλ  καὶ  λέγει  αὐτῷ·  ὃν  ἔγραψε  Μωυσῆς   ἐν  τῷ  νόμῳ  καὶ  οἱ  προφῆται,  εὑρήκαμεν,  Ἰησοῦν  τὸν  υἱὸν  τοῦ   Ἰωσὴφ  τὸν   ἀπὸ   Ναζαρέτ.

46 Καὶ    εἶπεν  αὐτῷ  Ναθαναήλ·  ἐκ   Ναζαρὲτ  δύναταί  τι  ἀγαθὸν  εἶναι;  λέγει αὐτῷ   Φίλιππος·  ἔρχου   καὶ  ἴδε.

47 Εἶδεν   ὁ   Ἰησοῦς  τὸν  Ναθαναὴλ   ἐρχόμενον  πρὸς  αὐτὸν  καὶ  λέγει    περὶ  αὐτοῦ·  ἴδε  ἀληθῶς  Ἰσραηλίτης,  ἐν  ᾧ  δόλος  οὐκ  ἔστι.

48 Λέγει  αὐτῷ   Ναθαναήλ·  πόθεν   με  γινώσκεις;   ἀπεκρίθη  Ἰησοῦς  καὶ  εἶπεν αὐτῷ·  πρὸ  τοῦ  σε  Φίλιππον   φωνῆσαι,  ὄντα  ὑπὸ  τὴν  συκῆν   εἶδόν  σε.

49 Ἀπεκρίθη   Ναθαναὴλ  καὶ  λέγει   αὐτῷ·  ραββί,  σὺ  εἶ   ὁ  υἱὸς  τοῦ  Θεοῦ,  σὺ  εἶ  ὁ  βασιλεὺς  τοῦ  Ἰσραήλ.

50 Ἀπεκρίθη  Ἰησοῦς  καὶ  εἶπεν  αὐτῷ·  ὅτι  εἶπόν  σοι,  εἶδόν  σε  ὑποκάτω  τῆς συκῆς,  πιστεύεις;   μείζω  τούτων  ὄψει.
51 Καὶ  λέγει  αὐτῷ·  ἀμὴν  ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν,  ἀπ'  ἄρτι  ὄψεσθε  τὸν  οὐρανὸν  ἀνεῳγότα,  καὶ  τοὺς  ἀγγέλους  τοῦ  Θεοῦ  ἀναβαίνοντας  καὶ καταβαίνοντας  ἐπὶ   τὸν  υἱὸν   τοῦ   ἀνθρώπου.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ιω. 1, 35-51

Οι    μαθηταί  του   Ιωάννου   του   Βαπτιστού   και   ο  Ιησούς

35 Την   άλλη   ημέρα   πάλιν     στεκότανε  εκεί  ο   Ιωάννης   με   δύο   από τους   μαθητάς  του·

36 κύτταξε   τον   Ιησού   καθώς  περνούσε  και   είπε,  «Να  ο  Αμνός   του Θεού».

37 Άκουσαν   αυτό   οι   δύο   μαθηταί  και  ακολούθησαν  τον   Ιησού.

38 Όταν  γύρισε  ο  Ιησούς   και   τους   είδε   να  τον  ακολουθούν,   τους λέγει,   «Τί  ζητάτε;».  Εκείνοι   είπαν,   «Ραββί,  (το  οποίον μεταφραζόμενον   σημαίνει,   Διδάσκαλε)  που   μένεις;».

39 Αυτός  τους   απαντά,   «Ελάτε  να  δήτε». Ήλθαν   λοιπόν   και  είδαν που   μένει  και  έμειναν   μαζί  του  την   ημέρα   εκείνη.   Ήτο   δε   η  ώρα δέκα   περίπου.

40 Ο  ένας   από  τους   δύο,  που   άκουσαν  τι  είπε  ο  Ιωάννης  και ακολούθησαν   τον   Ιησού,  ήτο   ο  Ανδρέας,  ο  αδελφός   του  Σίμωνος Πέτρου.

41 Αυτός   βρίσκει   πρώτα   τον   αδελφό   του  Σίμωνα  και  του  λέγει, «Ευρήκαμεν  τον   Μεσσίαν»  (το  οποίον  μεταφραζόμενον   σημαίνει Χριστός).

42 Τον   έφερε   εις   τον   Ιησού,   ο   οποίος   τον  κύτταξε   και  είπε,  «Συ είσαι   ο   Σίμων,  ο  υιός   του  Ιωνά·  θα   ονομασθείς   Κηφάς   (το  οποίον σημαίνει   Πέτρος).

43 Την   άλλη  ημέρα   ήθελε  ο  Ιησούς   να   μεταβεί  εις    την   Γαλιλαίαν και  βρίσκει   τον   Φίλιππο   και  του  λέγει,  «Ακολούθησέ  με».

44 Κατήγετο  δε   ο  Φίλιππος   από  την   Βηθσαϊδά,  από  την  πόλη   του Ανδρέα   και   του   Πέτρου.

45 Ο   Φίλιππος   βρίσκει   τον   Ναθαναήλ   και  του  λέγει,   «Ευρήκαμε εκείνον,  δια  τον   οποίον   έγραψε  ο  Μωϋσής   εις   τον   νόμον   και  οι Προφήτες,   τον   Ιησού,   τον  υιό  του  Ιωσήφ  από   την  Ναζαρέτ».

46 Και  ο   Ναθαναήλ  του  είπε,  Είναι  δυνατόν  από  την   Ναζαρέτ  να προέλθει  κανένα   καλό;».   Λέγει  εις   αυτόν   ο  Φίλιππος,  «Έλα   να ιδής».

47 Είδε   ο  Ιησούς  τον   Ναθαναήλ  να  έρχεται  προς   αυτόν   και  είπε, «Να   ένας  αληθινός   Ισραηλίτης,  εις   τον  οποίον   δεν  υπάρχει   δόλος».

48 Ο  Ναθαναήλ  του  είπε,  «Από  που  με  γνωρίζεις;».   Και  ο  Ιησούς   του  απάντησε,   «Πριν   σε  φωνάξει  ο   Φίλιππος   σε   είδα  να   είσαι κάτω   από  τη  συκιά».

49 Ο  Ναθαναήλ   του  λέγει,   «Ραββί,  συ  είσαι   ο  Υιός   του  Θεού,   συ είσαι   ο  βασιλεύς   του  Ισραήλ».

50 Ο  Ιησούς   του  απάντησε,   «Επειδή  σου  είπα   ότι   σε   είδα   κάτω   από  τη   συκιά,   πιστεύεις;  Θα   ιδής  μεγαλύτερα   πράγματα   από αυτά».
51 Και  προσέθεσε,  «Αλήθεια,  αλήθεια,   σας   λέγω,   από   τώρα   θα βλέπετε   τον   ουρανό   ανοιγμένους    και   τους   αγγέλους   του   Θεού  να  ανεβαίνουν  και  να  κατεβαίνουν  προς   τον   Υιό  του  ανθρώπου».

Α΄  Κορ. 4,9-16

9 Δοκῶ  γὰρ   ὅτι  ὁ   Θεὸς   ἡμᾶς τοὺς   ἀποστόλους   ἐσχάτους  ἀπέδειξεν,  ὡς   ἐπιθανατίους,  ὅτι  θέατρον  ἐγενήθημεν  τῷ  κόσμῳ,  καὶ  ἀγγέλοις καὶ   ἀνθρώποις.

10 Ἡμεῖς  μωροὶ  διὰ  Χριστόν,  ὑμεῖς  δὲ  φρόνιμοι  ἐν Χριστῷ·  ἡμεῖς  ἀσθενεῖς,  ὑμεῖς  δὲ  ἰσχυροί·  ὑμεῖς  ἔνδοξοι,  ἡμεῖς  δὲ  ἄτιμοι.

11 Ἄχρι  τῆς  ἄρτι  ὥρας  καὶ  πεινῶμεν  καὶ   διψῶμεν  καὶ  γυμνητεύομεν καὶ   κολαφιζόμεθα  καὶ  ἀστατοῦμεν

12 καὶ  κοπιῶμεν  ἐργαζόμενοι  ταῖς  ἰδίαις  χερσί·  λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν,  διωκόμενοι  ἀνεχόμεθα,

13 βλασφημούμενοι  παρακαλοῦμεν·  ὡς   περικαθάρματα τοῦ   κόσμου  ἐγενήθημεν,  πάντων  περίψημα  ἕως  ἄρτι.

Πατρικές   νουθεσίες   και  προτροπές

14 Οὐκ   ἐντρέπων   ὑμᾶς  γράφω   ταῦτα,  ἀλλ᾿  ὡς   τέκνα μου  ἀγαπητὰ νουθετῶ.

15 Ἐὰν  γὰρ  μυρίους  παιδαγωγοὺς  ἔχητε  ἐν  Χριστῷ,  ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας·  ἐν  γὰρ  Χριστῷ  Ἰησοῦ  διὰ  τοῦ  εὐαγγελίου  ἐγὼ  ὑμᾶς  ἐγέννησα.

16 Παρακαλῶ  οὖν  ὑμᾶς,  μιμηταί  μου  γίνεσθε.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄  Κορ. 4,9-16

9 Διότι  μου   φαίνεται   ότι   ο   Θεός  άφησε  εμάς  τους  αποστόλους  να εμφανισθούμε   τελευταίοι,  σαν  καταδικασμένοι  εις  θάνατον,  διότι γίναμε  θέαμα  εις   τον   κόσμον,  εις   τους   αγγέλους   και   εις  τους ανθρώπους.

10 Εμείς   θεωρούμεθα   μωροί  χάριν  του  Χριστού,   σεις  φρόνιμοι  εν Χριστώ·  εμείς   αδύνατοι,  σεις   δυνατοί·  σεις  ένδοξοι,  εμείς  άσημοι.

11 Έως    αυτήν   την  στιγμήν  και  πεινάμε   και  διψάμε,  είμεθα κακοντυμένοι,  δεχόμεθα  ραπίσματα,  διάγομεν  βίον  πλανόδιον,

12 κοπιάζομεν  εργαζόμενοι   με   τα  ίδια  μας  τα  χέρια.  Όταν   μας βρίζουν,  ευλογούμε,  όταν  μας   διώκουν,  δείχνουμε  ανοχή·

13 όταν  μας   συκοφαντούν,  μιλάμε  ευγενικά.  Γίναμε  σαν  σκουπίδια του  κόσμου·  κάθαρμα  όλων  έως  την   στιγμή   αυτή.

Πατρικές  νουθεσίες   και  προτροπές

14 Δεν   γράφω  αυτά   δια  να   σας  ντροπιάσω,   αλλά  δια   να  σας συμβουλεύσω   σαν   παιδιά  μου  αγαπητά.

15 Διότι   αν   και  μπορεί   να   έχετε   χιλιάδες  παιδαγωγούς   εν   Χριστώ, δεν   έχετε  πολλούς   πατέρας,  διότι  εγώ  σας   εγέννησα  εν   Χριστώ Ιησού  δια  του  ευαγγελίου.

16 Σας   παρακαλώ   λοιπόν  να   γίνεσθε  μιμηταί  μου.

Io. 1, 35-51

The disciples of John the Baptist and Jesus

35 On the next day John stood with two of his disciples;

36 He cried Jesus as he passed by and said, "Let the Lamb of God."

37 They heard this two disciples and followed Jesus.

38 When Jesus turned and saw them follow him, he said, "What do you ask for?" They said, "Rabbi, (who translated means, Master) you are staying?"

39 He replied, "Come and say". So they came and saw how he stayed and stayed with him that day. It was about ten o'clock.

40 One of the two, who heard what John had said and followed Jesus, was Andreas, the brother of Simon Peter.

41 He first finds his brother Simon and tells him, "We have found the Messiah" (which translated means Christ).

42 And he brought him to Jesus, and he cried to him, and said, Thou art Shimon the son of Jonah, and thou shalt be called Kephas, which is Peter.

43 On the other day, Jesus wanted to go to Galilee and find Philip and say, "Follow Me".

44 And Philip came down from Bethsaida, from the city of Andrew and Peter.

45 Philippus finds Nathanael and tells him, "We have found him, for whom Moses wrote to the Law, and the Prophets, Jesus, Joseph's son from Nazareth."

46 And Nathanael said to him, Is it possible from Nazareth to come to no good? " Philip says to him, "Come to see."

47 Jesus saw Nathaniel coming to him and said, "Be a true Israelite, to whom there is no deceit."

48 Nathanael said to him, "How do you know me?" And Jesus answered him, "Before Philip called you, I saw you being under the fig tree."

49 Nathanael says to him, "Rabbi, you are the Son of God, you are the king of Israel."

50 Jesus replied, "Because I told you I saw you under the fig tree, do you believe? I will see bigger things out of them. "

51 And he added, "Verily, verily, I say unto you, from now on ye shall see the heavens opened up, and the angels of God ascending, and going down to the Son of man."

A Corinthians 4: 9-16

9 For it seems to me that God has left us the apostles to appear last, as condemned to death, for we have seen the world, the angels, and the people.

10 We are considered to be babies in Christ's sake, being wise in Christ; we weak, you mighty, glorious, we fools.

11 Until now, and we are hungry and thirsty, we are wretched, we accept sappings,

12 We are working with our own hands. When we curse, we bless, when we persecute us, we show tolerance;

13 when we slander, we speak politely. We became like the garbage of the world;

Patriotic admonitions and incitements

14 I am not writing this to shame you, but to advise you as my dear children.

15 For though you may have thousands of teachers in Christ, you do not have many fathers, for I have brought you into Jesus Christ through the gospel.

16 Therefore, I ask you to become my imitators.