Τα Άγια Θεοφάνεια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Φώτης, Φωτεινή, Θεοφάνης, Θεοφάνεια, Φάνης, Φανή,   Ιορδάνης,   Θεανώ,  Ουρανία,  Θεοπούλα

Αφού ο Υιός και Λόγος του  Θεού ενδύθηκε τον   παλαιό   Αδάμ,   δηλαδὴ έγινε   άνθρωπος   και   αφού   εκτέλεσε   όλα   τα   επιβαλλόμενα   από   τον Ιουδαϊκό Νόμο, πήγε στον Ιωάννη, για να βαπτισθεί. Όχι γιατί  ο    Ίδιος το   είχε   ανάγκη,   αλλά   για   να   ξεπλύνει   την   ανθρωπίνη    φύσῃ από  την ντροπή   της   αμαρτίας του Αδάμ   και   να   ενδύσει   την   γυμνότητά   της   με την   πρώτη   στολή   που   αστραποβολά   την   Θεϊκή   λάμψη. Ο Ιωάννης εκήρυττε το βάπτισμα της μετανοίας και έτρεχε προς   αυτόν ολόκληρη η Ιουδαία. Ο Κύριος  κηρύττει   το   βάπτισμα   της   υιοθεσίας   και ποιος από    αυτούς  που   έχουν   ελπίσει σε Αυτόν   δεν   θα   υπακούσει;   Το βάπτισμα εκείνο (του Ιωάννου) ήταν η εισαγωγή, το βάπτισμα αυτό (του Κυρίου)   είναι   το   τελειωτικό.   Εκείνο   ήταν   η   αποχώρηση   από   την αμαρτία, αυτό είναι η  οικείωσῃ με τον Θεό. Με την βάπτισή Του απότον Ιωάννη, ο Χριστός έδωσε ένα τέλος και  στο τυπικό αυτό βάπτισμα, όπως τρώγοντας για τελευταία   φορά   το   Ιουδαϊκό   Πάσχα   το κατάργησε   και   εγκαινίασε   το   Πάσχα   της   Καινής   Διαθήκης. Κατά την βάπτιση του Κυρίου φάνηκε ο Υιός Θεός, αλλά  αποκαλύφθηκε και    η   Αγία   Τριάδα,   όπως   χαρακτηριστικά   ψάλλει   και    ο υμνῳδός   στο   απολυτίκιο   της εορτής:  «Εν   Ιορδάνη   βαπτιζομένου  Σου, Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη    προσκύνησις».   Ο   Υιός   βαπτιζόταν,   του Πατρός   η   φωνή   ακουγόταν και το Άγιο   Πνεύμα   κατερχόταν   «εν  είδει περιστεράς». Έτσι ο Χριστός έγινε πρωτότοκος όλων εκείνων που αναγεννιούνται πνευματικά και  ονομάζει αδελφούς όσους συμμετέχουν στην όμοια με Αυτόν γέννηση  δια  ύδατος  και  Πνεύματος. Μόλις  ο Χριστός   βαπτίσθηκε,   αγίασε   όλη   την   φύσῃ   των   υδάτων   και έθαψε μέσα στα   ρείθρα   του  Ιορδάνη, κάθε αμαρτία   των   ανθρώπων. Έτσι λοιπόν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ανακαίνισε   και   ανέπλασε τον παλαιωθέντα από την αμαρτία άνθρωπο και του χάρισε την ουράνια Βασιλεία. Αυτή η ενότητα ουρανού και γης, φανερώθηκε   κατά την   βάπτιση   του    Χριστού   με   το   άνοιγμα   των  ουρανών. Ο κατερχόμενος στον Ιορδάνη Θεάνθρωπος συντρίβει τις κεφαλές   των αοράτων   δρακόντων   και   ελευθερώνει   το   ανθρώπινο   γένος   από  την εξουσία τους. Με την βάπτισή Του στον Ιορδάνη, ο Χριστός  μας   εξάγει από την σκιά του νόμου και μας εισάγει στην καινή Χάρη. Ο   Απόστολος   Παύλος   ομιλεί   για   την   επιφάνεια   της δόξας   του    Θεού. Αλλού τονίζει  ότι  δια  Χριστού «επεφάνη η Χάρις του Θεού   η   σωτήριος πάσιν   ανθρώποις». Στην   επιφάνεια   των   ψευδών   θεών  η   Εκκλησία αντέταξε   την  επιφάνεια   του   Αληθινού   Θεού  και   Βασιλέως  Χριστού, την αληθινή Θεοφάνεια. «Γη Ζαβουλών και γη Νεφθαλείμ, οδόν θαλάσσης πέραν του Ιορδάνου, Γαλιλαία των εθνών, ο λαός ο καθήμενος   εν   σκότει   και  σκιά   θανάτου,   φως  ανέτειλεν   αυτοίς».   Με αυτή την προφητεία του   Ησαΐου,   ο   Ευαγγελιστής   Ματθαίος  αρχίζει   να ομιλεί για την έναρξη της δημοσίας δράσεως του Κυρίου, της επιφανείας   Του   μεταξύ   του   λαού. Απολυτίκιον.  Ήχος   α’. Εν  Ιορδάνη  βαπτιζομένου σου  Κύριε, η της Τριάδος  εφανερώθη  προσκύνησις·  του   γαρ   Γεννήτορος  η  φωνή   προσεμαρτύρει σοι, αγαπητόν σε  Υιόν  ονομάζουσα·  και  το  Πνεύμα  εν  είδει  περιστεράς, εβεβαίου  του   λόγου   το  ασφαλές.   Ο   επιφανείς   Χριστέ  ο  Θεός,  και  τον  κόσμον  φωτίσας  δόξα  σοι. Η Υπακοή. Ήχος β’. Ότε  τη επιφανείᾳ  σου  εφώτισας  τα  σύμπαντα, τότε η αλμυρά  της  απιστίας θάλασσα  έφυγε, και  Ιορδάνης κάτω ῥέων  εστράφη, προς  ουρανόν  ανυψών  ημάς.   Αλλά  τω  ύψει  των θείων  εντολών σου, συντήρησον  Χριστέ  ο  Θεός,  πρεσβείες  της  Θεοτόκου,   και  σώσον   ημάς. Κοντάκιον. Ήχος δ’. Αυτόμελον. Επεφάνης σήμερον τη  οικουμένῃ,   και  το  φως  σου  Κύριε,  εσημειώθη  εφ' ημάς,  εν  επιγνώσει  υμνούντάς σε. Ήλθες  εφάνης  το  φως  το  απρόσιτον. Μεγαλυνάριον. Άφεσιν πηγάζων  τοις εξ  Αδάμ, ο  της  αφθαρσίας,   ανεξάντλητος  ποταμός, εν  τω  Ιορδάνη,  βαπτίζεται  θελήσει·  αντλήσωμεν  ούν πάντες, ύδωρ σωτήριον.

The Holy Epiphany of our Lord Jesus Christ

Fotis, Fotini, Theophanes, Epiphany, Fanis, Fani, Iordanis, Theano, Heaven, Urania, Theopoula

After the Son and Word of God clothed the old Adam, he became a human being and after fulfilling all the requirements of the Jewish Law, he went to John to be baptized. Not because He Himself needed it, but in order to wash away the human nature of the shame of Adam's sin and to clothe her nakedness with the first uniform that shone the Divine splendor.

John proclaimed the baptism of repentance, and the whole of Judea was running toward him. The Lord preaches the baptism of adoption, and who among those who have hoped for Him will not obey? That baptism (of John) was the introduction, that baptism (of the Lord) is the finishing touch. That was the withdrawal from sin, this is intimacy with God. With His baptism by John, Christ also ended this formal baptism, as he last abolished the Jewish Passover and inaugurated the Passover of the New Testament.

At the baptism of the Lord, the Son of God was revealed, but the Holy Trinity was also revealed, as the hymn is typically chanted in the celebration of the feast: "In Your Baptized Lord, Lord, the Trinity has been worshiped." The Son was baptized, the voice of the Father was heard, and the Holy Spirit was "more or less in sight". Thus Christ became the firstborn of all those who are spiritually born again and named brothers those who participate in His birth through water and the Spirit.

As soon as Christ was baptized, he sanctified all the waters of the water and buried himself in the Jordanian kennels, every sin of men. So our Lord Jesus Christ renovated and restored the sin-aged man and bestowed upon him the heavenly Kingdom. This unity of heaven and earth was revealed at the baptism of Christ with the opening of the heavens.

The Jordan goddess shatters the heads of invisible dragons and frees the human race from their power. By His baptism in the Jordan, Christ brings us out of the shadow of the law and introduces us to the new Grace.

The Apostle Paul speaks of the surface of God's glory. Elsewhere he stresses that through Christ "the grace of God is manifested, the salvation of men all." On the surface of false gods the Church opposed the surface of the True God and King Christ, the true Epiphany. "The land of Zabulon and the land of Naphtali, the sea-way beyond the Jordan, the Galileans of the nations, the people seated in darkness and the shadow of death, they raised light." With this prophecy of Isaiah, the Evangelist Matthew begins to speak of the commencement of the Lord's public activity, His surface among the people.

Absolutely. Sound a '.

In your baptized Jordan, Lord, the Trinity has been worshiped; by the voice of the Guardian Generator the voice bears witness to you, dearly beloved Son, and the Spirit in the doctrine of the most certain, sure word. Christ the Exalted Christ, and to the world of lightening glory to you.

Obedience. B sound.

Whenever your surface illuminated the universe, then the salty sea of ​​infidelity departed, and the Jordan beneath you turned, towards our elevated heaven. But uphold your divine commandments, Christ God preserve, Embassies of Theotokos, and save us.

It's close. Sound d. At home.

You have seen the world today, and your light, Lord, has taken note of us, consciously singing to you. You will see the light inaccessible.

Magnificent.

Abandoning the springs of Adam, the impertinent, endless river in the Jordan is baptized at will;