30/6/19
Ματθ.
9,36, 10, 1-8
9,36 Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους
ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν
ἐκλελυμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡς πρόβατα
μὴ ἔχοντα ποιμένα.
37 Τότε λέγει τοῖς
μαθηταῖς αὐτοῦ·
ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται
ὀλίγοι.
38 Δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ
θερισμοῦ
10,1 Καὶ
προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα
μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων
ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν
αὐτὰ καὶ θεραπεύειν
πᾶσαν
νόσον καὶ
πᾶσαν μαλακίαν.
Τα
ονόματα των αποστόλων
2 Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά εἰσι ταῦτα· πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ,
3 Φίλιππος καὶ
Βαρθολομαῖος, Θωμᾶς καὶ
Ματθαῖος ὁ τελώνης, Ἰάκωβος
ὁ τοῦ Ἀλφαίου καὶ
Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος,
4 Σίμων ὁ Κανανίτης καὶ Ἰούδας
ὁ Ἰσκαριώτης ὁ
καὶ παραδοὺς αὐτόν.
5 Τούτους τοὺς δώδεκα
ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς παραγγείλας αὐτοῖς λέγων· εἰς ὁδὸν
ἐθνῶν μὴ
ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν
Σαμαρειτῶν μὴ εἰσέλθητε·
6 πορεύεσθε δὲ μᾶλλον
πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου
Ἰσραήλ.
Το κήρυγμα της βασιλείας
7 Πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι ἤγγικεν ἡ
βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
8 Ἀσθενοῦντας θεραπεύετε,
λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς
ἐγείρετε, δαιμόνια
ἐκβάλλετε· δωρεὰν ἐλάβετ,
δωρεὰν δότε.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ματθ.
9, 36, 10, 1-8
9,36
Όταν είδε τον κόσμο,
τους σπλαγχνίσθηκε, διότι
ήσαν κατακουρασμένοι και παρατημένοι
σαν πρόβατα που
δεν έχουν βοσκό.
37
Τότε λέγει στους
μαθητές του, «Ο μεν
θερισμός είναι
πολύς, οι δε
εργάτες λίγοι.
38
Παρακαλέστε λοιπόν τον
Κύριο του θερισμού
για να στείλει
εργάτες στον θερισμό
του».
10,1
Και αφού προσκάλεσε
τους δώδεκα
μαθητές του, τους
έδωσε εξουσία επάνω στα ακάθαρτα πνεύματα,
να τα βγάζουν
και να θεραπεύουν
κάθε ασθένεια και κάθε αδυναμία.
Τα
ονόματα των αποστόλων
2
Των δώδεκα
αποστόλων τα ονόματα
είναι τα εξής: Πρώτος
ο Σίμων, ο
οποίος ονομάζεται Πέτρος,
και Ανδρέας ο
αδελφός του και
Ιάκωβος ο υιός του
Ζεβεδαίου και Ιωάννης
ο αδελφός του,
3
Φίλιππος και Βαρθολομαίος,
Θωμάς και Ματθαίος
ο τελώνης, Ιάκωβος
ο υιός του
Αλφαίου και Λεββαίος, ο
οποίος ωνομάσθει Θαδδαίος,
4
Σίμων ο Κανανίτης
και Ιούδας ο
Ισκαριώτης, ο οποίος
και τον παρέδωσε.
5 Αυτούς τους
δώδεκα έστειλε ο
Ιησούς και τους παρήγγειλε τα
εξής, «Προς τους εθνικούς
μη πηγαίνετε και
σε πόλη των
Σαμαρειτών μη μπαίνετε,
6
αλλά πηγαίνετε μάλλον
στα χαμένα πρόβατα
της γενεάς του Ισραήλ».
Το
κήρυγμα της βασιλείας
7
«Καθώς πηγαίνετε, να
κηρύττετε και να
λὲγετε ότι πλησίασε
η βασιλεία των ουρανών.
8 Ασθενείς να θεραπεύετε, νεκρούς
να ανασταίνετε, λεπρούς
να καθαρίζετε, δαιμόνια να διώχνετε.
Α΄Κορ.
4, 9-16
9 Δοκῶ γὰρ
ὅτι ὁ Θεὸς
ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν,
ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ
κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ
ἀνθρώποις.
10 Ἡμεῖς μωροὶ διὰ
Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ·
ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ
ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ
ἄτιμοι.
11 Ἄχρι τῆς ἄρτι
ὥρας καὶ
πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν
καὶ
κολαφιζόμεθα καὶ
ἀστατοῦμεν
12 καὶ
κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς
ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι
ἀνεχόμεθα,
13 βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν
· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα
ἕως ἄρτι.
Πατρικές
νουθεσίες και προτροπαί
14 Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα,
ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ
νουθετῶ.
15 Ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς
ἔχητε ἐν Χριστῷ,
ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ
Χριστῷ
Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου
ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα.
16 Παρακαλῶ οὖν
ὑμᾶς, μιμηταί μου
γίνεσθε.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Α΄Κορ.
4, 9-16
4,9 Διότι
μου φαίνεται ότι
ο Θεός άφησε
εμάς τους αποστόλους
να εμφανισθούμε τελευταίοι, σαν
καταδικασμένοι σε θάνατο, διότι
γίναμε θέαμα στο κόσμο, στους
αγγέλους και στους
ανθρώπους.
10 Εμείς θεωρούμεθα
μωροί χάριν του
Χριστού, σεις φρόνιμοι εν
Χριστώ· εμείς αδύνατοι, σεις
δυνατοί· σεις ένδοξοι,
εμείς άσημοι.
11 Έως
αυτή τη στιγμή
και πεινάμε και
διψάμε, είμεθα κακοντυμένοι, δεχόμεθα ραπίσματα,
διάγουμε βίο πλανόδιο,
12 κοπιάζουμε εργαζόμενοι
με τα ίδια μας
τα χέρια. Όταν
μας βρίζουν, ευλογούμε, όταν
μας διώκουν, δείχνουμε
ανοχή·
13 όταν
μας συκοφαντούν, μιλάμε
ευγενικά. Γίναμε σαν
σκουπίδια του κόσμου·
κάθαρμα όλων έως
τη στιγμή αυτή.
Πατρικές νουθεσίες
και προτροπές
14 Δεν
γράφω αυτά για
να σας ντροπιάσω, αλλά
για να σας
συμβουλεύσω σαν παιδιά μου
αγαπητά.
15 Διότι
άν και μπορεί
να έχετε χιλιάδες
παιδαγωγούς εν Χριστώ,
δεν έχετε πολλούς πατέρες,
διότι εγώ σας
γέννησα εν Χριστώ
Ιησού δια του ευαγγελίου.
16 Σας
παρακαλώ λοιπόν να
γίνεσθε μιμητές μου.
Matt. 9, 36, 10, 1-8
9,36 When he saw the
world, he was relieved of them, because they were conceived and seen as sheep
without a shepherd.
37 Then he says to his
disciples, "The harvest is much, and few workers.
38 So please the Lord of
the harvest to send the workers to his harvest. "
10: 10 And having invited
his twelve disciples, he gave them authority over the unclean spirits, to bring
them out, and to cure every disease and weakness.
The names of the apostles
2 The twelve apostles are
the following: First Simon, who is called Peter, and Andreas his brother, and
James the son of Zebedee, and John his brother,
3 Philip and Bartholomew,
Thomas and Matthew the taxable, Jacob the son of Alphaeus and Lebbaios, who is
called Thaddaius,
4 Shimon the Canaanite,
and Judas Iscariot, who delivered him.
5 These twelve were sent
by Jesus, and he commanded them, "Do not go to the nationalities, and do
not enter the city of the Samaritans,
6 but go to the lost sheep
of the generation of Israel. "
The preaching of the
kingdom
7 "As you go, preach
and say that the kingdom of heaven is at hand.
8 Patients to heal, dead
to resurrect, lean to cleanse, demons to drive away.
A
cor. 4, 9-16
4,9 For it seems to me
that God has left us the apostles to appear last, as condemned to death, for we
have become a sight in the world, in the angels and in the people.
10 We are considered
babies for the sake of Christ, ye wise in Christ: we weak, ye strong, ye
glorious, we fools.
11 Until this moment we
are hungry and thirsty, we are wrong, we accept sappings, we have a life plan,
12 We are working workers
with our own hands. When they curse us, we bless, when we persecute us, we show
tolerance;
13 when we slander, we
speak kindly. We were like the garbage of the world;
Patriotic admonitions and
incitements
14 I am not writing this
to shame you, but to advise you as my dear children.
15 For though you may have
thousands of teachers in Christ, you do not have many fathers, because I have given
you Jesus Christ through the gospel.
16 Therefore, I ask you to
become my imitators.
Σύναξις Αγίων Ενδόξων και Πανευφήμων Αποστόλων
Την ημέρα αυτή η Εκκλησία εορτάζει με ξεχωριστή λαμπρότητα τη Σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων. Βεβαίως υπάρχουν και οι μνήμες τους σε διάφορες ημερομηνίες του λειτουργικού έτους, αλλά με αυτό το συλλογικό εορτασμό τιμάται σύμπασα η χορεία των μεγάλων αυτών ανδρών, οι οποίοι ως συνεχιστές του σωτηριώδους έργου του Κυρίου επί της γης, έστρεψαν το ρου της ιστορίας και άλλαξαν κυριολεκτικά τη μορφή του κόσμου. Χάρη στον ιδικό τους αγώνα, τις αφάνταστες προσωπικές τους θυσίες, τη μαρτυρία και το μαρτύριό τους θεμελιώθηκε η Εκκλησία στον κόσμο.
Η λέξη «Απόστολος» σημαίνει τον απεσταλμένο. Εν προκειμένω Απόστολοι ονομάσθηκαν οι εκλεγμένοι και καλεσμένοι από τον Κύριο Μαθητές Του να συνεχίσουν το σωστικό Του έργο, μετά την εις τους ουρανούς Ανάληψή Του. Επίσης, σύμφωνα με την χαρακτηριστική Του προτροπή έγιναν οι μάρτυρες της Αναστάσεώς Του «έως εσχάτου της γης».
Η εκλογή και η κλήση των Αποστόλων, οι οποίοι ως την Πεντηκοστή καλούνταν Μαθητές, έγινε αμέσως με την αρχή της δημόσιας δράσεως του Κυρίου, στη Γαλιλαία. Ευθύς μετά τη Βάπτισή Του κατευθύνθηκε στις όχθες της λίμνης Γενησαρέτ, όπου απευθύνθηκε στους εκεί αλιείς, στους οποίους είπε: «δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων». Αυτοί «ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ». Άλλοι, «αφέντες τον πατέρα αυτών Ζεβεδαίον εν τω πλοίω μετά των μισθωτών, απήλθον οπίσω αυτού».
Οι μαθητές ορίσθηκαν από τον Κύριο σε τρεις κύκλους ήτοι: το στενό κύκλο των Δώδεκα, τον ευρύτερο κύκλο των Εβδομήκοντα και τον ευρύτατο κύκλο των πολυπληθών φίλων Του. Μεγαλύτερη σημασία είχε ο κύκλος των Δώδεκα. Αυτοί ευρίσκονταν πλησίον Του και σ’ αυτούς αποκάλυψε τα μυστήρια του Θεού. Αυτοί είχαν την ευλογία και τη δόξα να ορισθούν ως οι κατ’ εξοχήν συνεχιστές του έργου Του, διότι μόνο σε αυτούς είπε: «Εγώ εξελεξάμην υμάς, και έθηκα υμάς, ίνα υμείς υπάγητε και καρπόν φέρητε, και ο καρπός ημών μένῃ». Μετά την Ανάσταση τους κατέστησε επίσημα διαδόχους και συνεχιστές του έργου Του: «καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ, κἀγώ πέμπω υμάς. Και τούτο ειπών ενεφύσησε και λέγει αυτοίς· λάβετε Πνεύμα Άγιον, αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται». Επίσης στο όρος της Γαλιλαίας, όπου είχαν συναχθεί οι ένδεκα μαθητές, λίγο πριν την Ανάληψη, τους είπε: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν».
Ως προς την εκλογή των Αγίων Αποστόλων είναι χαρακτηριστικοί οι λόγοι του Αποστόλου Παύλου: «Επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος δια της σοφίας τον Θεόν... τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός, ίνα τους σοφούς καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή του κόσμου καὶ τὰ εξουθενημένα εξελέξατο ο Θεός, και τα μη όντα, ίνα τα όντα καταργήσῃ, όπως μη καυχήσηται πάσα σὰρξ ενώπιον του Θεού».
Το έργο των Αγίων Αποστόλων συνεχίσθηκε και συνεχίζεται δια των διαδόχων αυτών. Αυτή η αδιάκοπη διαδοχή συνεχίζεται έως σήμερα και χαρακτηρίζεται ως αδιάκοπη διαδοχή προσώπων και πίστεως και γι’ αυτό ονομάζεται η Εκκλησία μας Αποστολική.
Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι είναι: ο Απόστολος Πέτρος († 29 Ιουνίου), ο Απόστολος Ανδρέας († 30 Νοεμβρίου), ο Απόστολος Ιάκωβος ο του Ζεβεδαίου († 30 Απριλίου), ο Απόστολος Ιάκωβος ο του Αλφαίου († 9 Οκτωβρίου), ο Ευαγγελιστής Ιωάννης († 24 Σεπτεμβρίου), ο Απόστολος Φίλιππος († 14 Νοεμβρίου), ο Απόστολος Βαρθολομαίος († 11 Ιουνίου), ο Απόστολος Θωμάς († 6 Οκτωβρίου), ο Ευαγγελιστής Ματθαίος († 16 Νοεμβρίου), ο Απόστολος Ιούδας († 19 Ιουνίου), ο Απόστολος Ματθίας († 9 Αυγούστου), ο Απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής († 10 Μαΐου).
Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Την ωραιότητα.
Ως δωδεκάπυρσος, λυχνία έλαμψαν, οι Δωδεκάριθμοι, Χριστού Απόστολοι, Πέτρος και Παύλος συν Λουκά, Ανδρέας και Ιωάννης, Βαρθολομαίος Φίλιππος, συν Ματθαίω και Σίμωνι, Μάρκος και Ιάκωβος, και Θωμάς ο μακάριος, και ηύγασαν τους πίστει βοώντας· χαίρετε Λόγου οι αυτόπται.
Κοντάκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Η δωδεκάχορδος και εύσημος νάβλα, των πανευφήμων και σοφών Αποστόλων, εμπνεομένη Πνεύματος ταις θείαις αυγαίς, πάσι μεν εκήρυξεν, ευσεβείας τον φθόγγον, γλώσσας δε εφίμωσεν, ασεβείας τω λόγω· ούς ευφημούντες είπωμεν τρανώς· χαίρετε μύσται, Χριστού και διάκονοι.
Μεγαλυνάριον.
Πέτρον Παύλον Μάρκον συν τω Λουκά, Φίλιππον Ανδρέαν, Ιωάννην τε και Θωμάν, Σίμωνα Ματθαίον, και τον Βαρθολομαίον, συν θείω Ιακώβω, ύμνοις τιμήσωμεν.
Congregation of the Holy Ends of the Endowments and the Apostles
On this day, the Church celebrates with distinct brilliance the Synaxis of the Twelve Apostles. Of course there are also memories of them in different dates of the year, but with this collective celebration the choir of these great men is honored, who, as followers of the Lord's salvific work on earth, turned the story of history and literally changed form of the world. Thanks to their own struggle, unimaginable personal sacrifices, testimony and martyrdom, the Church was founded in the world.
The word "Apostle" means the envoy. In this regard, the Apostles were named elected and invited by His Lord's disciples to continue His saving work after the Ascension Heaven. Also, according to His characteristic incitement, the witnesses of His Resurrection became "to the very end of the earth".
The election and appeal of the Apostles, who until the Pentecost was called the Pupils, was immediately at the beginning of the Lord's public action in Galilee. Immediately after his Baptism he headed to the shores of Lake Generes, where he approached the fishermen there, to whom he said: "Behold me again, and make us fishers of men." These 'networks directly followed that'. Others, "Lead their father Zeebdeon in the ship with the waiters, went out behind him."
The disciples were appointed by the Lord in three cycles: the narrow circle of the Twelve, the broader circle of the Septuagint, and the wide circle of His many friends. The circle of the Twelve was more important. They were close to Him and revealed to them the mysteries of God. They had the blessing and the glory to be defined as the paramounts of His work, because only to them he said, "I have chosen you, and you have been driven, and you have come, and the fruit we bear, and our fruit we live." After the Resurrection he officially made successors and followers of His work: "As despondent with the Father, I swear to you. And this is what you have said, and they say: receive the Holy Spirit, if you let sin, it is left, if you keep it, it is reserved. " Also on Mount Galilee, where the eleven disciples were summoned shortly before Analipsis, he said to them, "You have been the disciples who have always taught the nations, baptizing them in the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit, teaching them always to keep what you have ".
As regards the election of the Holy Apostles, the words of Paul the Apostle are characteristic: "For in the wisdom of God did not know the world by the wisdom of God ... the babies of the world were chosen by God, the wise man, the mighty, and the rude of the world, and God was sorely forgiven, and non-beings, the beings are abolished, as not all the supplications before God are boasting. "
The work of the Holy Apostles continued and continued through these successors. This uninterrupted succession continues to this day and is characterized as an unbroken succession of persons and faith and that is why our Apostolic Church is called.
The Twelve Apostles are: Apostle Peter († 29 June), Apostle Andreas († 30 November), Apostle James the son of Zebedee († 30 April), Apostle James the Alphaeus († 9 October), the Evangelist Ioannis († 24th of September), Apostle Philip († 14th of November), Apostle Bartholomew († 11th June), Apostle Thomas († 6th of October), Evangelist Matthew († 16th of November), Apostle of Judas ), Apostle Matthias († 9 August), Apostle Simon the Zealot († 10 AICD).
Apolyticus. Sound c '. The beauty.
As a twelve-light, the lamp was shining, the Twelve Times, Christ the Apostles, Peter and Paul plus Luke, Andrew and John, Bartholomew Philip, plus Matthew and Simon, Mark and James, and Thomas the blessed;
Kontakion. Sound d '. Raised in the Cross.
The twelve-and-blessed boas, the wise and wise Apostles, the inspired Spirit of the divine Eggs, all the while spirits, the wisdom of the voice, the tongue did not come to you, the uncleanness of the euphemists, we say, "Praise the Lord, Christ and deacons.
Majesty.
Peter Paul, Mark, plus Luke, Philippe Andreyan, John and Thomas, Simon Matthew, and Bartholomew, and I sacrifice Jacob, we praise the hymn.
Η λέξη «Απόστολος» σημαίνει τον απεσταλμένο. Εν προκειμένω Απόστολοι ονομάσθηκαν οι εκλεγμένοι και καλεσμένοι από τον Κύριο Μαθητές Του να συνεχίσουν το σωστικό Του έργο, μετά την εις τους ουρανούς Ανάληψή Του. Επίσης, σύμφωνα με την χαρακτηριστική Του προτροπή έγιναν οι μάρτυρες της Αναστάσεώς Του «έως εσχάτου της γης».
Η εκλογή και η κλήση των Αποστόλων, οι οποίοι ως την Πεντηκοστή καλούνταν Μαθητές, έγινε αμέσως με την αρχή της δημόσιας δράσεως του Κυρίου, στη Γαλιλαία. Ευθύς μετά τη Βάπτισή Του κατευθύνθηκε στις όχθες της λίμνης Γενησαρέτ, όπου απευθύνθηκε στους εκεί αλιείς, στους οποίους είπε: «δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων». Αυτοί «ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ». Άλλοι, «αφέντες τον πατέρα αυτών Ζεβεδαίον εν τω πλοίω μετά των μισθωτών, απήλθον οπίσω αυτού».
Οι μαθητές ορίσθηκαν από τον Κύριο σε τρεις κύκλους ήτοι: το στενό κύκλο των Δώδεκα, τον ευρύτερο κύκλο των Εβδομήκοντα και τον ευρύτατο κύκλο των πολυπληθών φίλων Του. Μεγαλύτερη σημασία είχε ο κύκλος των Δώδεκα. Αυτοί ευρίσκονταν πλησίον Του και σ’ αυτούς αποκάλυψε τα μυστήρια του Θεού. Αυτοί είχαν την ευλογία και τη δόξα να ορισθούν ως οι κατ’ εξοχήν συνεχιστές του έργου Του, διότι μόνο σε αυτούς είπε: «Εγώ εξελεξάμην υμάς, και έθηκα υμάς, ίνα υμείς υπάγητε και καρπόν φέρητε, και ο καρπός ημών μένῃ». Μετά την Ανάσταση τους κατέστησε επίσημα διαδόχους και συνεχιστές του έργου Του: «καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ, κἀγώ πέμπω υμάς. Και τούτο ειπών ενεφύσησε και λέγει αυτοίς· λάβετε Πνεύμα Άγιον, αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται». Επίσης στο όρος της Γαλιλαίας, όπου είχαν συναχθεί οι ένδεκα μαθητές, λίγο πριν την Ανάληψη, τους είπε: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν».
Ως προς την εκλογή των Αγίων Αποστόλων είναι χαρακτηριστικοί οι λόγοι του Αποστόλου Παύλου: «Επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος δια της σοφίας τον Θεόν... τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός, ίνα τους σοφούς καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή του κόσμου καὶ τὰ εξουθενημένα εξελέξατο ο Θεός, και τα μη όντα, ίνα τα όντα καταργήσῃ, όπως μη καυχήσηται πάσα σὰρξ ενώπιον του Θεού».
Το έργο των Αγίων Αποστόλων συνεχίσθηκε και συνεχίζεται δια των διαδόχων αυτών. Αυτή η αδιάκοπη διαδοχή συνεχίζεται έως σήμερα και χαρακτηρίζεται ως αδιάκοπη διαδοχή προσώπων και πίστεως και γι’ αυτό ονομάζεται η Εκκλησία μας Αποστολική.
Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι είναι: ο Απόστολος Πέτρος († 29 Ιουνίου), ο Απόστολος Ανδρέας († 30 Νοεμβρίου), ο Απόστολος Ιάκωβος ο του Ζεβεδαίου († 30 Απριλίου), ο Απόστολος Ιάκωβος ο του Αλφαίου († 9 Οκτωβρίου), ο Ευαγγελιστής Ιωάννης († 24 Σεπτεμβρίου), ο Απόστολος Φίλιππος († 14 Νοεμβρίου), ο Απόστολος Βαρθολομαίος († 11 Ιουνίου), ο Απόστολος Θωμάς († 6 Οκτωβρίου), ο Ευαγγελιστής Ματθαίος († 16 Νοεμβρίου), ο Απόστολος Ιούδας († 19 Ιουνίου), ο Απόστολος Ματθίας († 9 Αυγούστου), ο Απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής († 10 Μαΐου).
Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Την ωραιότητα.
Ως δωδεκάπυρσος, λυχνία έλαμψαν, οι Δωδεκάριθμοι, Χριστού Απόστολοι, Πέτρος και Παύλος συν Λουκά, Ανδρέας και Ιωάννης, Βαρθολομαίος Φίλιππος, συν Ματθαίω και Σίμωνι, Μάρκος και Ιάκωβος, και Θωμάς ο μακάριος, και ηύγασαν τους πίστει βοώντας· χαίρετε Λόγου οι αυτόπται.
Κοντάκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Η δωδεκάχορδος και εύσημος νάβλα, των πανευφήμων και σοφών Αποστόλων, εμπνεομένη Πνεύματος ταις θείαις αυγαίς, πάσι μεν εκήρυξεν, ευσεβείας τον φθόγγον, γλώσσας δε εφίμωσεν, ασεβείας τω λόγω· ούς ευφημούντες είπωμεν τρανώς· χαίρετε μύσται, Χριστού και διάκονοι.
Μεγαλυνάριον.
Πέτρον Παύλον Μάρκον συν τω Λουκά, Φίλιππον Ανδρέαν, Ιωάννην τε και Θωμάν, Σίμωνα Ματθαίον, και τον Βαρθολομαίον, συν θείω Ιακώβω, ύμνοις τιμήσωμεν.
Congregation of the Holy Ends of the Endowments and the Apostles
On this day, the Church celebrates with distinct brilliance the Synaxis of the Twelve Apostles. Of course there are also memories of them in different dates of the year, but with this collective celebration the choir of these great men is honored, who, as followers of the Lord's salvific work on earth, turned the story of history and literally changed form of the world. Thanks to their own struggle, unimaginable personal sacrifices, testimony and martyrdom, the Church was founded in the world.
The word "Apostle" means the envoy. In this regard, the Apostles were named elected and invited by His Lord's disciples to continue His saving work after the Ascension Heaven. Also, according to His characteristic incitement, the witnesses of His Resurrection became "to the very end of the earth".
The election and appeal of the Apostles, who until the Pentecost was called the Pupils, was immediately at the beginning of the Lord's public action in Galilee. Immediately after his Baptism he headed to the shores of Lake Generes, where he approached the fishermen there, to whom he said: "Behold me again, and make us fishers of men." These 'networks directly followed that'. Others, "Lead their father Zeebdeon in the ship with the waiters, went out behind him."
The disciples were appointed by the Lord in three cycles: the narrow circle of the Twelve, the broader circle of the Septuagint, and the wide circle of His many friends. The circle of the Twelve was more important. They were close to Him and revealed to them the mysteries of God. They had the blessing and the glory to be defined as the paramounts of His work, because only to them he said, "I have chosen you, and you have been driven, and you have come, and the fruit we bear, and our fruit we live." After the Resurrection he officially made successors and followers of His work: "As despondent with the Father, I swear to you. And this is what you have said, and they say: receive the Holy Spirit, if you let sin, it is left, if you keep it, it is reserved. " Also on Mount Galilee, where the eleven disciples were summoned shortly before Analipsis, he said to them, "You have been the disciples who have always taught the nations, baptizing them in the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit, teaching them always to keep what you have ".
As regards the election of the Holy Apostles, the words of Paul the Apostle are characteristic: "For in the wisdom of God did not know the world by the wisdom of God ... the babies of the world were chosen by God, the wise man, the mighty, and the rude of the world, and God was sorely forgiven, and non-beings, the beings are abolished, as not all the supplications before God are boasting. "
The work of the Holy Apostles continued and continued through these successors. This uninterrupted succession continues to this day and is characterized as an unbroken succession of persons and faith and that is why our Apostolic Church is called.
The Twelve Apostles are: Apostle Peter († 29 June), Apostle Andreas († 30 November), Apostle James the son of Zebedee († 30 April), Apostle James the Alphaeus († 9 October), the Evangelist Ioannis († 24th of September), Apostle Philip († 14th of November), Apostle Bartholomew († 11th June), Apostle Thomas († 6th of October), Evangelist Matthew († 16th of November), Apostle of Judas ), Apostle Matthias († 9 August), Apostle Simon the Zealot († 10 AICD).
Apolyticus. Sound c '. The beauty.
As a twelve-light, the lamp was shining, the Twelve Times, Christ the Apostles, Peter and Paul plus Luke, Andrew and John, Bartholomew Philip, plus Matthew and Simon, Mark and James, and Thomas the blessed;
Kontakion. Sound d '. Raised in the Cross.
The twelve-and-blessed boas, the wise and wise Apostles, the inspired Spirit of the divine Eggs, all the while spirits, the wisdom of the voice, the tongue did not come to you, the uncleanness of the euphemists, we say, "Praise the Lord, Christ and deacons.
Majesty.
Peter Paul, Mark, plus Luke, Philippe Andreyan, John and Thomas, Simon Matthew, and Bartholomew, and I sacrifice Jacob, we praise the hymn.
29/6/19
Ματθ. 16, 13-19
13 Ἐλθὼν δὲ
ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας
τῆς Φιλίππου ἠρώτα
τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ
λέγων· τίνα με
λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν
υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;
14 Οἱ δὲ εἶπον·
οἱ μὲν Ἰωάννην
τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι
δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι
δὲ Ἱερεμίαν ἢ
ἕνα τῶν προφητῶν.
15 Λέγει
αὐτοῖς· ὑμεῖς δὲ τίνα με
λέγεται εἶναι;
16 Ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος
εἶπε· σὺ εἶ
ὁ Χριστὸς ὁ
υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ
ζῶντος.
17 Καὶ
ἀποκριθεὶς ὁ
Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ·
μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι
σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ
ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου ὁ
ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
18 Κἀγὼ δέ
σοι λέγω ὅτι
σὺ εἶ Πέτρος,
καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ
πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου
τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου
οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς.
19 Καὶ
δώσω σοι τὰς
κλεῖς τῆς βασιλείας
τῶν οὐρανῶν, καὶ
ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς,
ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς
οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν
λύσῃς ἐπὶ τῆς
γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς
οὐρανοῖς.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ματθ. 16, 13-19
13
Όταν ο
Ιησούς ήλθε στα
μέρη της Καισαρείας
του Φιλίππου, ρωτούσε τους
μαθητές του, «Ποιὸς,
λέγουν οι άνθρωποι,
ότι είναι ο Υιός
του ανθρώπου;».
14
Αυτοί δε
απάντησαν, «Μερικοί λέγουν
ότι είναι ο
Ιωάννης ο Βαπτιστής, άλλοι
ο Ηλίας, και
άλλοι ο Ιερεμίας
ή ένας από
τους προφήτες».
15
Λέγει σ’ αυτούς,
«Σεις, ποιος λέτε
ότι είμαι;».
16
Ο Σίμων Πέτρος
απεκρίθη, «Συ είσαι
ο Χριστός, ο
Υιός του ζωντανού Θεού».
17
Ο δε
Ιησούς του είπε,
«Μακάριος είσαι, Σίμων
υιέ του Ιωνά, διότι
άνθρωπος δεν σου
το απεκάλυψε αυτό,
αλλά ο Πατέρας
μου ο ουράνιος.
18
Και εγώ
σου λέγω, Συ
είσαι ο Πέτρος
και πάνω στη
πέτρα αυτή θα
οικοδομήσω την εκκλησία
μου και οι
πύλες του Άδη
δεν θα την καταβάλουν.
19
Και θα
σου δώσω τα
κλειδιά της βασιλείας
των ουρανών και ό,τι
δέσεις στη γη
θα είναι δεμένο
στους ουρανούς. Και ό,
τι λύσεις στη
γη, θα είναι
λυμένο στους ουρανοὺς».
Β΄Κορ.
11,21-12,9
21 Κατὰ ἀτιμίαν
λέγω, ὡς
ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. Ἐν
ᾧ δ᾿ ἄν τις
τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ
κἀγώ.
22 Ἑβραῖοί εἰσι; κἀγώ·
Ἰσραηλῖταί εἰσι; κἀγώ· σπέρμα
Ἀβραάμ εἰσι; Κἀγώ·
23 διάκονοι Χριστοῦ
εἰσι; Παραφρονῶν λαλῶ,
ὑπὲρ ἐγώ· ἐν κόποις
περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς
ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις
πολλάκις·
24 ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις
τεσσαράκοντα παρὰ
μίαν ἔλαβον,
25 τρὶς ἐρραβδίσθην,
ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς
ἐναυάγησα, νυχθημερὸν
ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα·
26 ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις
λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ
ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν
ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις
ἐν ψευδαδέλφοις·
27 ἐν κόπῳ
καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ
δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι·
28 χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ
ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν,
ἡ μέριμνα πασῶν τῶν
ἐκκλησιῶν.
29 Τίς ἀσθενεῖ, καὶ
οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ
πυροῦμαι;
30 Εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείας
μου
καυχήσομαι.
31 Ὁ Θεὸς καὶ
πατὴρ τοῦ Κυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν,
ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς
αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι.
32 Ἐν
Δαμασκῷ ὁ
ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει
τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι
με θέλων,
33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.
33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.
1 Καυχάσθαι δὴ
οὐ συμφέρει μοι·
ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις
Κυρίου.
2 Οἶδα ἄνθρωπον
ἐν Χριστῷ πρὸ
ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν
σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε
ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ
Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου
οὐρανοῦ.
3 Καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε
ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς
τοῦ
σώματος οὐκ οἶδα, ὁ
Θεὸς οἶδεν·
4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν
παράδεισον καὶ
ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα,
ἃ οὐκ ἐξὸν
ἀνθρώπῳ λαλῆσαι.
5 Ὑπὲρ τοῦ
τοιούτου καυχήσομαι, ὑπὲρ
δὲ ἐμαυτοῦ οὐ
καυχήσομαι εἰ μὴ
ἐν ταῖς ἀσθενείαις
μου.
6 Ἐὰν γὰρ θελήσω
καυχήσασθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων·
ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ· φείδομαι δὲ μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ
ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει τι
ἐξ ἐμοῦ.
7 Καὶ
τῇ ὑπερβολῇ τῶν
ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ
σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι.
8 Ὑπὲρ τούτου
τρὶς
τὸν Κύριον παρεκάλεσα
ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ·
9 καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου·
ἡ γὰρ δύναμίς μου
ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται.
Ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου,
ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ
δύναμις τοῦ Χριστοῦ.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Β΄Κορ.
11,21-12,9
11,21 Με
εντροπή μου το
λέγω, σαν να φανήκαμε εμείς
αδύνατοι. Αλλά για ό,τιδήποτε
πράγμα και άν τολμά
κανείς να καυχηθεί –
ομιλώ σαν ανότηος – θα
τολμήσω και εγώ.
22 Εβραίοι είναι
αυτοί; Και εγώ
είμαι. Ισραηλῖτες είναι;
Και εγώ. Απόγονοι του
Αβραάμ είναι; Και εγώ.
23 Υπηρέτες του
Χριστού είναι; Μιλώ
σαν παράφρων, εγώ
τους υπηρετώ· σε κόπους
πολύ περισσότερο, σε
μαστιγώσεις σε μεγάλο
βαθμό, σε φυλακίσεις πολύ
περισσότερο, πολλές φορές
κινδύνευσα να θανατωθώ.
24 Από
τους Ιουδαίους πέντε φορές
υπέστην σαράντα παρά
μία μαστιγώσεις,
25 τρεις φορές
με ρράβδισαν, μία
φορά με λιθοβόλησαν, τρεις
φορές ναυάγησα, ένα εικοσιτετράωρον παρασυρόμουν στο πέλαγος.
26 Σε
οδοιπορίες πολλές φορές,
με κινδύνους από ποταμούς,
με κινδύνους από ληστές,
κινδύνους από τους
ομοεθνείς μου, κινδύνους
από τους εθνικούς, κινδύνους
στην πόλη, κινδύνους
σε έρημα μέρη,
κινδύνους στην θάλασσα,
κινδύνους μεταξύ ψευταδέλφων,
27 με κόπο
και μόχθο, πολλές
φορές άϋπνος, με
πείνα και δίψα, πολλές
φορές νηστικός, στο
κρύο χωρίς επαρκή
ενδύματα.
28 Εκτός
των άλλων, η καθημερινή μου πίεσις,
η μέριμνα για
όλες τις εκκλησίες.
29 Ποιος
ασθενεί και δεν
ασθενώ και
εγώ; Ποιος πέφτει
και εγώ δεν καίομαι;
30 Εάν πρέπει
να καυχηθώ, θα
καυχηθώ για πράγματα
που δείχνουν την αδυναμία
μου.
31 Ο
Θεός και Πατέρας
του Κυρίου μας
Ιησού Χριστού, που
είναι ευλογητός αιωνίως, ξέρει
ότι δεν ψεύδομαι.
32 Στην
Δαμασκό ο εθνάρχης
του βασιλέως
Αρέτα φρουρούσε την πόλη
της Δαμασκού,
επειδή ήθελε να με
πιάσει,
33 αλλά με κατέβασαν από ένα παράθυρο μέσα σε καλάθι, από το τείχος, και ξέφυγα από τα χέρια του.
33 αλλά με κατέβασαν από ένα παράθυρο μέσα σε καλάθι, από το τείχος, και ξέφυγα από τα χέρια του.
12, 1 Το
να καυχώμαι λοιπόν δεν
είναι συμφέρον μου,
αλλά θα έλθω σε
οπτασίες και αποκαλύψεις
του Κυρίου.
2 Ξέρω
ένα άνθρωπο χριστιανό
ο οποίος προ
δεκατεσσάρων ετών – είτε με
το σώμα, δεν
ξέρω, είτε εκτός
του σώματος, δεν
ξέρω, ο Θεός ξέρει – αρπάχθηκε έως
τον τρίτο ουρανό.
3 Και
ξέρω ότι ο άνθρωπος
εκείνος – είτε
με το σώμα
είτε εκτός του σώματος
δεν ξέρω, ο
Θεός ξέρει –
4 αρπάχθηκε στον
παράδεισο και άκουσε
ανέκφραστα λόγια τα
οποία δεν επιτρέπεται να
επαναλάβει άνθρωπος.
5 Για
ένα τέτοιο άνθρωπο
θα καυχηθώ, για
τον εαυτό μου
όμως δεν θα καυχηθώ,
παρά μόνο για
τις αδυναμίες μου.
6 Αλλά
και εάν θελήσω
να καυχηθώ, δεν
θα είμαι ανόητος, διότι θα πω την
αλήθεια, το αποφεύγω
όμως μήπως με
θεωρήσει κανείς ανώτερο
από ό,τι βλέπει
σ’ εμένα ή ακούει
από εμένα.
7 Και
για να μη
υπερηφανεύομαι για τις
πολλές αποκαλύψεις, μου δόθηκε
ένα αγκάθι στο
σώμα, ένας άγγελος
του Σατανά, για
να με ραπίζει, για
να μη υπερηφανεύομαι.
8 Τρεις
φορές παρεκάλεσα τον Κύριο
γι’ αυτό, για
να φύγει από
εμένα.
9 Και
μου είπε, «Σου είναι
αρκετή η χάρις
μου, διότι η δύναμίς μου φανερώνεται τελεία εκεί
που υπάρχει αδυναμία».
Πολύ ευχαρίστως λοιπόν θα
καυχηθώ μάλλον για
τις αδυναμίας μου,
για να κατασκηνώσει
σ’ εμένα η δύναμις
του Χριστού.
Matt. 16,
13-19
13 When Jesus
came to the parts of Caesarea of Philip, he asked his disciples, "What
are the people saying, that they are the Son of Man?"
14 And they
said, "Some say that he is John the Baptist, others Elijah, and others
Jeremiah or one of the prophets."
15 He says to
them, "Are you, who do you say I am?"
16 Simon Simon
answered, "Thou art Christ, the Son of the living God."
17 And Jesus
said unto him, Thou art blessed, Shimon, the son of Jonah, for man hath not
revealed this to thee, but my Father the heavenly.
18 And I say
unto you, I am Peter, and upon this stone will I build my church, and the gates
of Hades shall not pay it.
19 And I will
give you the keys of the kingdom of the heavens, and whatever you put on the
earth will be bound in the heavens. And whatever solutions on earth will be
dissolved in the heavens. "
Voc.
11.21-12.9
[11,21] I say
to thee, as if we were weak. But for whatever thing and if one dares to boast -
I speak like an anechoic - I will also dare.
22 Are they
Jews? And I am. Is it Israelis? Me too. Are descendants of Abraham? Me too.
Are the
servants of Christ? I speak as insane, I serve them; in much more trouble, in
whipping to a great extent, in imprisonment much more, I have often risked
being killed.
24 Of the Jews
five times were forty,
25 three times
they rode me, one time they were stoned, three times wrecked, I drifted into
the sea a day and a half.
26 In journeys
many times, with the dangers of rivers, the dangers of thieves, the dangers of
my hominid, the dangers of the national, the dangers in the city, the dangers
of friction, the dangers of the sea, the dangers between pseudosupplies,
27 with labor
and labor, often without sleep, with hunger and thirst, often fasting, in the
cold without adequate clothing.
28 Among other
things, my daily pressure, the care for all the churches.
Who suffers
and do not suffer? Who is falling and I do not fall asleep?
30 If I have
to boast, I will boast about things that show my weakness.
31 The God and
Father of our Lord Jesus Christ, who is blessed for ever, knows that I am not
deceived.
32 In Damascus
the king of the king of Aretha guarded the city of Damascus because he wanted
to catch me,
33 but they
dragged me from a window in a basket, out of the wall, and I ran out of his
hands.
12, 1 It is
not my interest to blame, but I will come to the revelations and revelations of
the Lord.
2 I know a
Christian man who, fourteen years ago - whether with the body, I do not know,
or out of the body, I do not know, God knows - he grabbed the third sky.
3 And I know
that this man - whether with the body or outside the body I do not know, God
knows -
4 He grabbed
the paradise and heard irrepressible words that he can not repeat a man.
5 For such a
man I will boast, but for myself I will not boast except for my weaknesses.
6 But if I
want to boast, I will not be a fool, because I will tell the truth, but I
avoided it, but I suppose that one considers me superior than she sees or
listens to me.
7 And in order
not to take pride in the many revelations, I was given a thorn in the body, an
angel of Satan, to stitch me, not to take pride.
8 I called the
Lord three times for it to flee from me.
9 And he said
to me, "My grace is sufficient, for my strength is revealed to a point
where there is a weakness." I will therefore very much boast of my
weakness, in order for the power of Christ to camp in me.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)