Ο Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης

Ο   Άγιος  Ιάκωβος, έζησε  τον  4^ο μ.Χ. αι. επί  βασιλέως  Αρκαδίου.  Ζούσε  στην Βηθλαδά  της  Περσίας  και  καταγόταν  από  επίσημο γένος. Ήταν φίλος με τον βασιλιά  των  Περσών,  Ισδιγέρδη.

Παρασυρμένος  από  αυτή  τη  φιλία  του,  ο  Ιάκωβος  απαρνήθηκε  την  πίστη  του  στον  Χριστό.  Για  να  ευχαριστήσει  τον  Ισδιγέρδη,  άφησε  τον  εαυτό  του  να  χαθεί μέσα  στην  ψευδαίσθηση  του  πλούτου των  ανακτόρων. Όταν  το  έμαθαν  αυτό  η μητέρα  και  η  γυναίκα  του,  οι  οποίες  ήταν  ευσεβείς και πιστές  χριστιανές λυπήθηκαν  και  εξοργίστηκαν.  Και  οι  δυο λοιπόν τον  επιπλήξανε  για  τη  στάση  του και  του  δήλωσαν ότι δεν ήθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αυτό  το  μικρό  πλήγμα, επανέφερε τον Ιάκωβο  στον  ίσιο  δρόμο. Τον  έκανε  να  διαπιστώσει  το  χάσμα  το οποίο  δημιούργησε.

Έτσι  ο  Ιάκωβος  αποφάσισε  να  εξαγνίσει το  ατόπημά του και  να  επανέλθει  στον δρόμο  του  Θεού.  Μετά  από  την  απόφαση  αυτή,  πήγε  στον  βασιλιά  και  ομολόγησε μπροστά  του  την  μία  και  αληθινή  πίστη  στον  Χριστό.  Ο  Ισδιγέρδης  εξεπλάγη  γι’ αυτή  την αλλαγή  του Ιακώβου και  προσπάθησε να τον  μεταπείσει. Ο  Ιάκωβος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του και  γι’ αυτό  διατάχθηκε  να  τον  βασανίσουν.
Μαρτύρησε  με  ακρωτηριασμό  των  άκρων  του  και  κατόπιν με  τον  αποκεφαλισμό του.  Με  αυτό  τον  μαρτυρικό  τρόπο  παρέδωσε  το  πνεύμα  του  στον  Κύριο.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.           
Ὁ Μάρτυς Ἰάκωβος, ὁ τῆς Περσίδος βλαστός, τὸν δόλιον δράκοντα, τοῖς τῶν αἱμάτων κρουνοῖς, ἀθλήσας ἀπέπνιξε· πίστει γὰρ ἀληθείας, μεληδὸν τετμημένος, ὤφθη τροπαιοφόρος, τοῦ Σωτῆρος ὁπλίτης, πρεσβεύων ἀδιαλείπτως, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν. 
Πεισθεὶς τῇ καλῇ, συζύγῳ καρτερόψυχε, καὶ τὸ φοβερόν, κριτήριον πτοούμενος, τῶν Περσῶν τὸ πρόσταγμα, καὶ τὸν φόβον, Ἰάκωβε κατέπτυσας, καὶ ἀνεδείχθης μάρτυς σεπτός, τὸ σῶμα ὡς κλῆμα συντεμνόμενος.

Μεγαλυνάριον.
Τίς σου τῆς ἀνδρείας τὸ εὐσταθές, ἐξείπει εἰκότως, καρτερόψυχε Ἀθλητά; μεληδὸν γὰρ ἅπαν, τμηθεὶς τὸ σῶμα ἔστης, Ἰάκωβε ὡς ἄκμων· διὸ δεδόξασαι.