6/1/19

Τα Άγια Θεοφάνεια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού


Φώτης, Φωτεινή, Θεοφάνης, Θεοφάνεια, Φάνης, Φανή,  Ιορδάνης,  Θεανώ,   Ουρανία,   Θεοπούλα

Αφού  ο   Υιός   και  Λόγος  του   Θεού  ενδύθηκε  τον   παλαιό   Αδάμ, δηλαδὴ  έγινε   άνθρωπος   και   αφού   εκτέλεσε  όλα   τα επιβαλλόμενα από τον Ιουδαϊκό Νόμο, πήγε στον Ιωάννη, για να βαπτισθεί.   Όχι   γιατί    ο   Ίδιος   το είχε ανάγκη, αλλά για   να ξεπλύνει   την   ανθρωπίνη   φύσῃ   από    την   ντροπή   της   αμαρτίας του   Αδάμ  και   να   ενδύσει   την   γυμνότητά   της με  την   πρώτη στολή   που   αστραποβολά   την   Θεϊκή   λάμψη.
Ο   Ιωάννης  εκήρυττε το βάπτισμα   της   μετανοίας   και   έτρεχε   προς αυτόν   ολόκληρη   η  Ιουδαία.  Ο   Κύριος   κηρύττει   το   βάπτισμα  της   υιοθεσίας   και   ποιος   από   αυτούς  που  έχουν ελπίσει  σε Αυτόν δεν θα υπακούσει; Το βάπτισμα εκείνο (του Ιωάννου) ήταν η εισαγωγή, το βάπτισμα αυτό (του Κυρίου) είναι το τελειωτικό.   Εκείνο   ήταν   η   αποχώρηση  από   την   αμαρτία,   αυτό είναι  η   οικείωσῃ   με   τον   Θεό.   Με  την   βάπτισή   Του  από  τον Ιωάννη, ο   Χριστός   έδωσε  ένα   τέλος   και  στο τυπικό αυτό βάπτισμα,   όπως   τρώγοντας   για   τελευταία  φορά  το   Ιουδαϊκό Πάσχα   το   κατάργησε και εγκαινίασε το Πάσχα της Καινής Διαθήκης.
Κατά την βάπτιση του Κυρίου φάνηκε ο Υιός Θεός, αλλά  αποκαλύφθηκε   και    η  Αγία   Τριάδα,   όπως   χαρακτηριστικά ψάλλει και ο υμνῳδός στο απολυτίκιο της εορτής: «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου   Σου,   Κύριε,  η   της   Τριάδος εφανερώθη  προσκύνησις».  Ο   Υιός  βαπτιζόταν,   του   Πατρός   η  φωνή ακουγόταν και το Άγιο Πνεύμα κατερχόταν «εν είδει περιστεράς». Έτσι   ο   Χριστός   έγινε πρωτότοκος όλων εκείνων που αναγεννιούνται πνευματικά και  ονομάζει αδελφούς όσους συμμετέχουν στην όμοια με Αυτόν γέννηση  δια  ύδατος  και  Πνεύματος.
Μόλις  ο   Χριστός   βαπτίσθηκε,  αγίασε   όλη   την   φύσῃ   των   υδάτων και  έθαψε   μέσα  στα   ρείθρα  του   Ιορδάνη,   κάθε   αμαρτία των   ανθρώπων. Έτσι λοιπόν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ανακαίνισε και ανέπλασε τον παλαιωθέντα από την αμαρτία άνθρωπο και του χάρισε την ουράνια Βασιλεία. Αυτή η ενότητα ουρανού και   γης,   φανερώθηκε   κατά  την   βάπτιση  του    Χριστού με το   άνοιγμα   των   ουρανών.
Ο   κατερχόμενος   στον   Ιορδάνη   Θεάνθρωπος   συντρίβει  τις κεφαλές των αοράτων δρακόντων και ελευθερώνει το ανθρώπινο γένος από την εξουσία τους. Με την βάπτισή Του  στον   Ιορδάνη,   ο Χριστός μας εξάγει από την σκιά του νόμου και μας εισάγει στην καινή Χάρη.
Ο  Απόστολος   Παύλος   ομιλεί  για   την  επιφάνεια  της   δόξας   του Θεού. Αλλού  τονίζει ότι   δια   Χριστού   «επεφάνη   η   Χάρις   του   Θεού   η  σωτήριος πάσιν  ανθρώποις».  Στην   επιφάνεια   των   ψευδών  θεών   η  Εκκλησία  αντέταξε την επιφάνεια  του  Αληθινού Θεού και Βασιλέως Χριστού, την αληθινή Θεοφάνεια. «Γη Ζαβουλών και γη Νεφθαλείμ,  οδόν  θαλάσσης   πέραν   του  Ιορδάνου,   Γαλιλαία των εθνών, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει και  σκιά θανάτου, φως ανέτειλεν αυτοίς». Με αυτή την προφητεία του Ησαΐου, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος αρχίζει να ομιλεί για την έναρξη της δημοσίας   δράσεως   του   Κυρίου, της   επιφανείας   Του   μεταξύ   του λαού.

Απολυτίκιον.  Ήχος   α’.
Εν  Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη  προσκύνησις· του  γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι, αγαπητόν σε Υιόν  ονομάζουσα· και  το Πνεύμα   εν   είδει   περιστεράς, εβεβαίου  του  λόγου  το   ασφαλές.  Ο  επιφανείς   Χριστέ  ο   Θεός,   και   τον  κόσμον  φωτίσας  δόξα σοι.

Η  Υπακοή. Ήχος β’.
Ότε τη επιφανεία  σου εφώτισας τα σύμπαντα, τότε η αλμυρά της απιστίας θάλασσα έφυγε, και Ιορδάνης κάτω ῥέων  εστράφη, προς ουρανόν ανυψών ημάς. Αλλά τω  ύψει  των θείων εντολών σου, συντήρησον  Χριστέ  ο  Θεός,  πρεσβείες  της   Θεοτόκου, και σώσον  ημάς.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Αυτόμελον.
Επεφάνης  σήμερον  τη οικουμένη, και το φως σου Κύριε, εσημειώθη  εφ' ημάς, εν επιγνώσει υμνούντάς σε. Ήλθες  εφάνης  το φως το απρόσιτον.

Μεγαλυνάριον.
Άφεσιν πηγάζων τοις εξ Αδάμ, ο της αφθαρσίας, ανεξάντλητος ποταμός,  εν τω  Ιορδάνη,  βαπτίζεται θελήσει· αντλήσωμεν ούν πάντες,  ύδωρ  σωτήριον.



The Holy Epiphany of our Lord Jesus Christ


Fotis, Fotini, Theophanis, Epiphany, Fanis, Fani, Jordan, Theano, Ourania, Theopoula


After the Son and Word of God had dressed the old Adam, he became a man, and having performed all the requirements of the Judaic Law, he went to John to be baptized. Not because He Himself needed it, but to wash away the human soul from the shame of Adam's sin and to dress her nakedness with the first outfit that opposes the Divine splendor.
John baptized the baptism of repentance, and all Judea was running toward him. Does the Lord preach the baptism of adoption, and who among those who have hoped for Him will not obey? This baptism (John's) was the introduction, this baptism (of the Lord) is the finishing one. That was the departure from sin, this is the familiar with God. With His baptism by John, Christ gave an end to this formal baptism, like eating for the last time the Jewish Easter abolished it and inaugurated the New Testament Passover.
At the baptism of the Lord the Son of God appeared, but the Holy Trinity was also revealed, as the High Priest also praises in the feast of the feast: "In Your Jordan, Your baptized Lord, the Trinity was manifested pilgrimage." The Son was baptized, the Father heard the voice and the Holy Spirit descended "as a pigeon." So Christ became the firstborn of all those who are spiritually regenerated and called brothers who participate in the birth of the same with Him in water and the Spirit.
Once Christ was baptized, he sanctified all the water of the waters and buried every sin of the people in the Jordan kennels. So our Lord Jesus Christ refurbished and uplifted the man who was aged by sin and gave him the heavenly Kingdom. This unity of heaven and earth was revealed at the baptism of Christ with the opening of the heavens.
The Goddess descended on the Jordan Goddess crushes the heads of the unruly dragon and frees the human race from their power. By His baptism in the Jordan, Christ brings us out of the shadow of the law and introduces us to the new Grace.
The Apostle Paul speaks of the surface of God's glory. Elsewhere, it is emphasized that by Christ "the grace of God appeared to save all human beings." On the surface of the false gods, the Church opposed the surface of True God and King Christ, the true Epiphany. "The land of Zebulun and the land of Nephhtalim, the sea beyond the Jordan, Galilee of the nations, the people seated in darkness and the shadow of death, light rose up." With this prophecy of Isaiah, Evangelist Matthew begins to speak of the beginning of the public action of the Lord, His surface among the people.

Apolyticus. Sound a '.
In the Jordan of your baptizing Lord, the Trinity was manifested in pilgrimage; the birth of the Generator, the voice shouts you, dear to you called Son, and the Spirit in the form of a pigeon, the surety of the word safe. The eminent Christ, God, and the glorious world of glory.

The Obedience. Sound b '.
When the surface of your universe has lighted the universes, then the salty sea of ​​infidelity has left the sea, and the Jordan under us has turned to our heavens. But in the face of your divine commands, preserve God the Lord, embassies of the Virgin Mary, and save us.

Kontakion. Sound d '. Self-help.
Today, we see the world, and your light Lord, is marked by us, knowingly praising you. You came, the light appeared inaccessible.

Majesty.
The apostine springs from Adam, the incorruptible, inexhaustible river, in the Jordan, is baptized; we want; we all draw water, a salvation.


Δεν υπάρχουν σχόλια: