Μάρκ. 7,24-30

Θεραπεία  μιας  εθνικής   κόρης

24 Καὶ   ἐκεῖθεν    ἀναστὰς   ἀπῆλθεν     στὰ   μεθόρια    Τύρου  καὶ   Σιδῶνος.   Καὶ   εἰσελθὼν    εἰς   οἰκίαν   οὐδένα   ἤθελε   γνῶναι,   καὶ   οὐκ   ἠδυνήθη   λαθεῖν.

25 Ἀκούσασα   γὰρ   γυνὴ   περὶ    αὐτοῦ,   ἧς   εἶχε   τὸ    θυγάτριον   αὐτῆς   πνεῦμα   ἀκάθαρτον,   ἐλθοῦσα   προσέπεσε   πρὸς   τοὺς   πόδας   αὐτοῦ·

26 ἡ    δὲ   γυνὴ    ἦν   Ἑλληνίς,   Συροφοινίκισσα   τῷ   γένει·   καὶ   ἠρώτα   αὐτὸν   ἵνα τὸ   δαιμόνιον    ἐκβάλῃ   ἐκ   τῆς   θυγατρὸς   αὐτῆς.

27 Ὁ   δὲ   Ἰησοῦς   εἶπεν   αὐτῇ·   ἄφες   πρῶτον   χορτασθῆναι   τὰ   τέκνα·   οὐ    γάρ   ἐστι   καλὸν   λαβεῖν   τὸν   ἄρτον   τῶν   τέκνων   καὶ   τοῖς   κυναρίοις   βαλεῖν.

28 Ἡ   δὲ   ἀπεκρίθη    καὶ   λέγει   αὐτῷ·   ναί,   Κύριε·   καὶ   τὰ   κυνάρια   ὑποκάτω   τῆς τραπέζης   ἐσθίουσιν   ἀπὸ   τῶν   ψιχίων   τῶν   παιδίων.

29 Καὶ   εἶπεν   αὐτῇ·   διὰ    τοῦτον   τὸν   λόγον    ὕπαγε·   ἐξελήλυθε   τὸ   δαιμόνιον   ἐκ τῆς   θυγατρός   σου.

30 Καὶ   ἀπελθοῦσα   εἰς   τὸν   οἶκον   αὐτῆς   εὗρε   τὸ   παιδίον   βεβλημένον   ἐπὶ   τὴν κλίνην   καὶ   τὸ   δαιμόνιον  ἐξεληλυθός. 

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 7,24-30

Θεραπεία  μιας   εθνικής   κόρης

24 Απ’   εκεί   σηκώθηκε   και  πήγε    στα  σύνορα  της   Τύρου  και    της Σιδώνος.   Μπήκε  σε  ένα  σπίτι  και  δεν  ήθελε  να  το  μάθει  κανείς,   δεν μπόρεσε   όμως   να  διαφύγει   την  προσοχήν.

25 Αλλ’  αμέσως   μια  γυναίκα,   της   οποίας  το  κοριτσάκι  είχε  πνεύμα ακάθαρτον,  όταν   άκουσε   γι’  αυτόν,  ήλθε  και  έπεσε    στα   πόδια   του.

26  Ήτο   όμως  η  γυναίκα  ειδωλολάτρις  και  κατά  την  καταγωγήν Συροφοινίκισσα  και  τον  παρακαλούσε  να  βγάλει  το  δαιμόνιον  από    την θυγατέρα    της.

27 Ο  δε  Ιησούς   της  είπε,   «Άφησε  πρώτα  να  χορτάσουν  τα  παιδιά,  διότι  δεν είναι  σωστό  να  πάρωμε  το  ψωμί  των  παιδιών  και  να  το  ρίξουμε  στα σκυλιά».

28 Αυτή  όμως   απήντησε,  «Ναί,  Κύριε,  και  τα  σκυλιά   κάτω  από  το  τραπέζι τρώγουν  από  τα  ψίχουλα  των  παιδιών».

29 Και   αυτός   της   είπε,   «Γι’   αυτό   που  είπες  πήγαινε,  έχει  φύγει  το δαιμόνιον  από   την   θυγατέρα   σου».

30 Και  όταν  πήγε   στο  σπίτι  της  βρήκε  το  παιδί  ξαπλωμένο     στο κρεββάτι   και   το   δαιμόνιον   είχε   ήδη   φύγει.

Ἑφεσ.  1,1-9

Χαιρετισμός

1 Παῦλος,    ἀπόστολος   Ἰησοῦ   Χριστοῦ    διὰ   θελήματος   Θεοῦ,   τοῖς   ἁγίοις   τοῖς οὖσιν   ἐν   Ἐφέσῳ    καὶ   πιστοῖς   ἐν   Χριστῷ   Ἰησοῦ·

2 χάρις   ὑμῖν   καὶ   εἰρήνη   ἀπὸ   Θεοῦ   πατρὸς   ἡμῶν  καὶ   Κυρίου   Ἰησοῦ   Χριστοῦ.

Δοξολογία

3 Εὐλογητὸς   ὁ   Θεὸς   καὶ  πατὴρ   τοῦ   Κυρίου   ἡμῶν   Ἰησοῦ   Χριστοῦ,   ὁ  εὐλογήσας   ἡμᾶς   ἐν  πάσῃ    εὐλογίᾳ   πνευματικῇ   ἐν  τοῖς   ἐπουρανίοις   ἐν   Χριστῷ,

4 καθὼς   καὶ   ἐξελέξατο   ἡμᾶς   ἐν   αὐτῷ   πρὸ   καταβολῆς   κόσμου   εἶναι   ἡμᾶς   ἁγίους   καὶ   ἀμώμους   κατενώπιον   αὐτοῦ,   ἐν   ἀγάπῃ

5 προορίσας   ἡμᾶς   εἰς   υἱοθεσίαν   διὰ   Ἰησοῦ   Χριστοῦ    εἰς   αὐτόν,   κατὰ   τὴν εὐδοκίαν   τοῦ   θελήματος   αὐτοῦ,

6 εἰς   ἔπαινον   δόξης   τῆς   χάριτος   αὐτοῦ,   ἐν   ᾗ  ἐχαρίτωσεν  ἡμᾶς   ἐν   τῷ  ἠγαπημένῳ,

7 ἐν    ᾧ   ἔχομεν   τὴν   ἀπολύτρωσιν   διὰ   τοῦ   αἵματος   αὐτοῦ,   τὴν   ἄφεσιν   τῶν παραπτωμάτων,   κατὰ   τὸν   πλοῦτον   τῆς   χάριτος   αὐτοῦ,

8 ἧς   ἐπερίσσευσεν   εἰς   ἡμᾶς   ἐν   πάσῃ   σοφίᾳ   καὶ   φρονήσει,

9 γνωρίσας   ἡμῖν  τὸ   μυστήριον   τοῦ   θελήματος   αὐτοῦ   κατὰ   τὴν   εὐδοκίαν αὐτοῦ,   ἣν   προέθετο   ἐν   αὐτῷ

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εφεσ.  1,1-9

Χαιρετισμός

1 Ο   Παύλος,  απόστολος   του  Ιησού  Χριστού  με   το   θέλημα   του   Θεού,  προς τους  αγίους,   οι   οποίοι   είναι    στην  Έφεσον,   και   είναι   πιστοί   εν  Χριστώ Ιησού·

2 χάρις  και  ειρήνη  να  είναι   σ’ εσάς  από  τον  Θεόν  Πατέρα  μας  και  από   τον Κύριον  Ιησούν   Χριστόν.

Δοξολογία

3 Ευλογητός  άς   είναι   ο   Θεός   και   Πατέρας   του   Κυρίου   μας  Ιησού  Χριστού,  ο οποίος  μας  ευλόγησε  εν  Χριστώ  με  κάθε  ευλογίαν  πνευματικήν    στα επουράνια,

4 όπως  και  μας  εξέλεξε  εν  αυτώ  πριν  δημιουργηθεί  ο  κόσμος,  δια  να είμεθα  άγιοι  και  άψογοι  ενώπιόν  του,

5 αφού  δι’  αγάπης  μας  προώρισε  να  είμεθα  υιοί  του  δια  του  Ιησού Χριστού,  σύμφωνα  προς  την  ευαρέσκειαν  του  θελήματός  του,

6 προς  έπαινον  της  ενδόξου   χάριτός  του,  με  την  οποίαν  μας  επροίκισε πλούσια  δια  του  Αγαπημένου.

7 Δι’   αυτού  έχομεν   την   απολύτρωσιν  δια   του  αίματός  του,  την  άφεσιν   των αμαρτιών,   σύμφωνα   προς   τον   πλούτον   της   χάριτός   του,

8 την  οποίαν  πλούσια   εχάρισε   σ’ εμάς  με  κάθε  σοφίαν  και  φρόνησιν,

9 και  μας    γνώρισε  το  μυστικόν  θέλημά  του  κατά   την   ευαρέσκειάν   του

Μαρκ. 7,24-30

Θεραπεία μιας εθνικής κόρης

24 Απ 'εκεί σηκώθηκε και πήγε στα σύνορα της Τύρου και της Σιδώνος. Μπήκε σε ένα σπίτι και δεν ήθελε να το μάθει κανείς, δεν μπόρεσε όμως να διαφύγει την προσοχήν.

25 Αλλ 'αμέσως μια γυναίκα, της οποίας το κορίτσι είχε πνευμα ακριβείας, όταν άκουσε γι' αυτόν, ήρθε και πέταξε στα πόδια του.

26 Ήταν όμως η γυναίκα που είδε την πατρίδα και κατά την καταγωγή. Συμπληρώθηκε και παρακαλούσε να βγάλει το δαιμόνιο από την θυγατέρα της.

27 Ο Ιησούς της δήλωνε: «Αφήστε πρώτα να χορτάσουν τα παιδιά, γιατί δεν είναι σωστό να πάρουμε τα ψωμί των παιδιών και να τα βάλουμε στα σκυλιά».

28 Η ίδια όμως απάντησε, «Ναι, Κύριε, και τα σκυλιά κάτω από το τραπέζι τρώνε από τα ψιχουλά των παιδιών».

29 Και αυτός της το είπε: «Γι 'αυτό που είπες πήγαινε, έχει φύγει από το δαιμόνιο σου από το σου θυγατέρα».

30 Και όταν πήγε στο σπίτι της βρέθηκε το παιδί ξαπλωμένο στο κρεββατι και το δαιμόνιον είχε ήδη φύγει.

Εφεσ. 1,1-9

Χαιρετισμός

1 Ο Παύλος, ο απόστολος του Ιησού Χριστού με το θέλημα του Θεού, προς τους αγίους, που είναι στην Έφεσον, και είναι πιστοί εν Χριστώ Ιησού ·

2 χάρη και ειρήνη να είναι σ 'εσάς από τον Θεό Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησούν Χριστόν.

Δοξολογία

3 Ευλογητός ας είναι ο Θεός και ο Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος μας ευλόγησε εν Χριστώ με κάθε ευλογίαν πνευματικόν στα ουουράνια,

4 όπως εμείς εκλέξαμε εν αυτώ πριν δημιουργήσουμε τον κόσμο, για να είμαστε άγιοι και άψογοι ενώπιόν του,

5 αφού μετά από αγάπης μας προωθήσαμε να είμαστε οι υιοί του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με την εξυπηρέτηση του θέλημάτου του,

6 προς το συγγραφέα του ενδόξου χάριτος του, με την οποία μας προσφέρθηκε πλούσια διαμέριδα του Αγαπημένου.

7 Διότι ο ίδιος έβλεπε την απολύτρωσή του με το αίμα του, την άφεσιν των αμαρτιών, σύμφωνα με την πλούτη του χάριτος,

8 η οποία ευνθάνει την ευχαρίστηση σ 'εμάς με κάθε σοφία και φρόνιση,

9 και μας γνώρισε το μυστικό του θέματος κατά την ευαρεσκειάν του

Οι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Θαυματουργοί Ανάργυροι και οι συν αυτοίς Αθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία οι Μάρτυρες

Οι   Άγιοι   Μάρτυρες   Κύρος   και   Ιωάννης   άθλησαν   κατά   την   εποχή   του αυτοκράτορα  Διοκλητιανού (284 – 305   μ.Χ.).   Ο   Άγιος   Κύρος  καταγόταν  από την   Αλεξάνδρεια,  ενώ  ο  Άγιος  Ιωάννης  καταγόταν  από   την  Έδεσσα    της   Μεσοποταμίας.

Όταν  ξέσπασε   ο   διωγμός  του   Διοκλητιανού,   ο   Άγιος   Κύρος   πήγε   σε   ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και,   αφού   περιεβλήθηκε   το   μοναχικό σχήμα,    κατοίκησε    στον    τόπο    αυτό.

Ο    Άγιος    Ιωάννης  πήγε  στα    Ιεροσόλυμα   και    εκεί    άκουσε   για    τα  θαύματα  που   επιτελούσε ο  Άγιος   Κύρος.  Στην    συνέχεια    μετέβη    στην  Αλεξάνδρεια.   Από  εκεί,  αφού  από   διάφορες  φήμες  έμαθε  που    διέμενε  ο  Άγιος  Κύρος, πήγε και τον   βρήκε   και   έμεινε   μαζί   του. Τα   θαύματα   των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο  Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων   († 11   Μαρτίου),   διότι  οι  Άγιοι  θεράπευσαν    τα    μάτια   του.

Κατά   την   περίοδο   του   διωγμού   συνελήφθη   και   η  Αγία  Αθανασία, που ήταν χήρα,  καθώς  επίσης  και οι  τρεις θυγατέρες της  Θεοδότη, Θεοκτίστη   και   Ευδοξία. Η  είδηση  τάραξε  τον  Κύρο  και   τον  Ιωάννη.  Έτσι  οι    Άγιοι,  επειδή   φοβήθηκαν   μήπως   αυτές   δειλιάσουν   από   την σκληρότητα των   βασανιστηρίων,   εξαιτίας   της   αδυναμίας   της   φύσεως   της γυναίκας, έσπευσαν κοντά τους και έδιναν σε αυτές θάρρος, ενώ παράλληλα προετοιμάζονταν και οι ίδιοι για το μαρτύριο.   Και   πράγματι, συνελήφθησαν    και    αυτοί    και   οδηγήθηκαν  στον  ηγεμόνα.

Εκεί   διακήρυξαν   με   παρρησία   και   θάρρος   την   πίστη   τους   στον   Θεό.  Μάταια   ο  ηγεμόνας   ζητούσε  να κάμψει την ανδρεία της μητέρας, δείχνοντας   σε   αυτή   τις   θυγατέρες της και   επιρρίπτοντάς   της   την   ενοχή. Εκείνη,   αφού   στράφηκε προς   τις   θυγατέρες   της,   τις   ενίσχυε   λέγουσα   ότι   η σωματική ωραιότητα  είναι  πρόσκαιρη,  ενώ  στην  αιωνιότητα  διατηρείται  η  ομορφιά της  ψυχής  του  ανθρώπου  αθάνατη.    Αυτές  δε έλεγαν προς   την  μητέρα  τους   ότι   αισθάνονταν   μεγάλη   χαρά,  επειδή  έμελλε  να  φύγουν  από  τον  μάταιο   αυτό  κόσμο  μαζί  της  για  την  αγάπη  του   Χριστού  και  να  μην  χωρισθούν ποτέ  από     κοντά  της.   Ο ηγεμόνας   εξαγριώθηκε   και  διέταξε   να   τους   υποβάλουν σε πολλά   και   σκληρα βασανιστήρια.   Μετά   από   τα   βασανιστήρια   αποκεφάλισαν   δια ξίφους   τον   Άγιο   Κύρο   και   τον   Άγιο Ιωάννη,  το  έτος  292  μ.Χ..  Έτσι μαρτύρησαν  και  η  Αγία    Αθανασία   με   τις τρεις   θυγατέρες   της.   Τον  βίο  και    το   μαρτύριο  αυτών  έγραψε  ο    Σωφρόνιος    ο    Σοφιστής.       
Η  Σύναξη  αυτών  ετελείτο  στο  Μαρτύριο  που  είχε  ανεγερθεί  προς τιμήν   τους    και    βρίσκεται    στην  περιοχή   Φωρακίου.

Απολυτίκιον.   Ήχος   δ’.   Ο   υψωθείς   εν   τω   Σταυρώ.           

Ως   Αθλοφόροι   ευκλεείς   του   Σωτήρος,   και  ιατήρες   των   ψυχών   και  σωμάτων,   Ανάργυροι  εκλάμπετε  εν  πάση  τη   γη,   νόσων  μεν    ιώμενοι,  ανωδύνως  τα βάρη, χάριν  δε  πορίζοντες,  τοις  βοώσιν   απαύστως·  χαίρετε    κρήναι    θείων   δωρεών,  Κύρε  θεόφρον,    και    Ιωάννη    ένδοξε.

Κοντάκιον.   Ήχος   γ’.   Η   Παρθένος   σήμερον.  

Εκ   της   θείας   χάριτος,   την   δωρεάν   των   θαυμάτων,   ειληφότες   Άγιοι, θαυματουργείτε   απαύστως,   άπαντα,   ημών   τα   πάθη,   τη   χειρουργία, τέμνοντες,   τη    αοράτω  Κύρε  θεόφρον,  συν    τω    θείω   Ιωάννῃ,  υμείς    γαρ  θείοι   ιατροί    υπάρχετε.

Μεγαλυνάριον.

Χαίρετε πασχόντων θεραπευταί,   Κύρε   θεοφόρε,   Ιωάννη   τε   θαυμαστέ· δωρεάν γαρ πάσι, παρέχοντες ιάσεις, ευεργετείτε πάντας, ως χριστομίμητοι.

The Saints Cyrus and John the Miracles of the Anargyrs and they also Athanasia, Theodotus, Theoctistus and Evdoxia the Witnesses

The Saints Martyrs Cyrus and John were at the time of Emperor Diocletian (284-305 AD). St. Cyrus came from Alexandria, while St. John came from Edessa, Mesopotamia.

When the persecution of Diocletian broke out, Saint Cyrus went to a seaside site in Arabia and, after enlisting the lonely figure, he lived in this place.

St. John went to Jerusalem to hear about the miracles performed by Saint Cyrus. He then went to Alexandria. From there, having learned from various rumors that Saint Cyrus stayed, he went and found him and stayed with him. The wonders of Saints Anargyrous were written by Saint Sophronios, Patriarch of Jerusalem († 11 March), because the Saints healed his eyes.

During the period of persecution, Agia Athanasia, a widow, was arrested, as well as the three daughters of Theodore, Theoctistus and Evdoxia. The news shook Cyrus and John. Thus the saints, because they feared that they were scorned by the cruelty of torture, because of the weakness of the woman's nature, rushed near to them and gave them courage, while preparing themselves for martyrdom. Indeed, they were also arrested and led to the ruler.

There they proclaimed with boldness and courage their faith in God. In vain, the ruler asked to bend the prowess of the mother, pointing to her daughters and blaming her. She, having turned to her daughters, strengthened them by saying that physical beauty is temporary, while in eternity the beauty of the human soul is preserved immortal. They did not tell their mother that they felt great joy because they were to leave this futile world with her for the love of Christ and never to be separated from her. The ruler was furious and ordered them to be subjected to many tough torture. After the torture, Saint Cyrus and Saint John defrauded in the year 292 AD. So Saint Athanasia and her three daughters martyred. Sophronios the Sophist wrote the life and martyrdom of them.

The Synagogue was held in Martyrius, which was built in their honor and is located in the area of ​​Freakio.

Apolyticus. Sound d '. Raised in the Cross.

As the saviors of the savior, and the doctors of the souls and bodies, Anargyroi glory in all the earth, sicknesses, and burdens, and for the sake of the beasts, to the beasts, for the mercy of the Lord;

Kontakion. Sound c '. The Virgin today.

From the divine grace, the free of miracles, the Holy Saints, all of you miraculous passions, surgeries, incisions, the incomplete Lord the theologian, with the divine Ioannis, you are medical doctors.

Majesty.

Hail for Healing therapists, Lord the theologian, John and admirers; free gifts for everyone, who provide hints, all of you, being grateful.