Ο Άγιος Ιερόθεος

Ο  Άγιος Ιερόθεος  ήταν  πλατωνικός  φιλόσοφος  και  ένας  από  τα  εννέα μέλῃ  του  Συμβουλίου  της  Γερουσίας  του  Αρείου  Πάγου.

Αφού  δέχθηκε και  διδάχθηκε την πίστη του  Χριστού  από  τον  Απόστολο Παύλο,  χειροτονήθηκε  πρώτος  επίσκοπος  Αθηνών  το  152 μ.Χ.

Μαθητής του  υπήρξε ο  Άγιος  Διονύσιος ο  Αρεοπαγίτης, ο  οποίος  στα συγγράμματά  του  πλέκει  εγκώμια  για  τον  δάσκαλό  του.

Εκοιμήθη  εν  ειρήνη σε βαθιά γεράματα, μετά από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα.      
Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στο  ομώνυμο μοναστήρι  στα  Μέγαρα Αττικής. Επίσης λείψανά του σῴζονται στο Άγιον  Όρος (Ι. Μ. Αγ. Παύλου) καθώς και  στο  παρεκκλήσιο  του  Αγίου  Ανδρέα  (Αρχιεπισκοπή  Αθηνών).

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Τοῦ Παύλου ἡλίευσαι, ταῖς θεηγόροις πλοκαῖς, καὶ ὅλος γεγένησαι, ἱερωμένος Θεῷ, σοφὲ Ἱερόθεε· σὺ γὰρ φιλοσοφίας, ταῖς ἀκτῖσιν ἐκλάμπων, ὤφθης θεολογίας, ἀκριβοῦς ὑποφήτης· δι’ ἧς μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τὰ κρείττονα.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τὸν Ἱεράρχην Ἀθηνῶν ἀνευφημοῦμέν σε

Ὡς μυηθέντες διὰ σοῦ ξέvα καὶ ἄρρητα,

Ἀνεδείχθης γὰρ θεόληπτος ὑμvολόγος.

Ἀλλὰ πρέσβευε παμμάκαρ Ἱερόθεε

Ἐκ παντοίων συμπτωμάτων ἡμᾶς ῥύεσθαι,   
Ἵνα κράζωμεν, χαίροις Πάτερ θεόσοφε.

Μεγαλυνάριον.
Ἱερογνωσίᾳ καταλαμφθείς, ἱερολογίας, μυστοδότης θεαρχικῆς, ὤφθης τοῖς ἐν κόσμῳ, ὡς Ἀποστόλων σύμπνους· διό σε Ἱερόθεε μεγαλύνομεν.