Ο Άγιος Συμεών ο Δίκαιος ο Θεοδόχος

Ο   Συμεών  ήταν  άνθρωπος   δίκαιος   και   ευλαβής,   «προσδεχόμενος παράκλησιν   του    Ισραήλ».   Ήταν    άνθρωπος   κατά    την    φύση,   αλλά στην αρετή άγγελος, άνθρωπος συναναστρεφόμενος με ανθρώπους,    αλλά   συμπολιτευόμενος  με  αγγέλους.   Το    Άγιο  Πνεύμα    του   είχε  αποκαλύψει   ότι    δεν   θα  πεθάνει   προτού    αξιωθεί   να    δει   τον   Χριστό    και    να   Τον   κρατήσει    στην    αγκαλιά του.

Η  Θ εοτόκος   κατά   τον   Άγιο    Αθανάσιο,   του    είπε:    «Δέξαι γεραρώτατε   άνθρωπε,   τον   προς   σε   μάλλον   ή   προς   εμέ   την τεκούσαν    νυν   επειγόμενον·   δέξαι    τον    σε   ποθούντα   μάλλον   ή Ιωσήφ·   δέξαι   τον   δευτέραν   της   σης   φιλίας  την    προς   εμέ    την μητέραν  στοργήν, ως  έοικε  λογιζόμενον· δέξαι, και, ως  βούλει, του   ποθουμένου   καταπόλαυε».  Και   αμέσως    μετά    απέθεσε   στα  χέρια  του    Πρεσβύτου    Συμεών    τον   Κύριο.

Ο  Συμεών   «σκιρτά   και   αγγαλιά,   και   λαμπρά   και   διαπρυσίῳ    φωνή περί   αυτού   ανακέκραγε   λέγων·   ούτός    εστιν    ο   ών  και   προών    και  αεί  τω Πατρί   συμπαρών,   ομοούσιος,   ομόθρονος,   ομόδοξος,   ομοδύναμος, ισοδύναμος, παντοδύναμος, άναρχος, άκτιστος, αναλλοίωτος, απερίγραπτος, αόρατος, άῤῥητος, ακατάληπτος, αψηλάφητος, ακατανόητος,   ατέκμαρτος.    Ούτός  εστι  της πατρικής δόξης  το απαύγασμα,   ούτός    εστιν   ο   χαρακτήρ   της   πάντως   συστάσεως,   τούτο   το    φως   των   φώτων,   εκ   πατρικών   ανατέλλον   κόλπων».

«Είδε   δε   ο   Συμεών και  τον Δεσπότην  επέγνω  και  την  εαυτού  απόλυσιν.   Τι   λέγων;   Νυν  απολύεις τον  δούλον   σου    δέσποτα    κατά    το   ῥήμά   σου   εν   ειρήνη,   ότι   είδον    οι   οφθαλμοί   μου   το   σωτήριόν σου,   επειδή   προώρισε    προ   των   αιώνων   ο    νυν    γαλακτοτροφούμενος,   ο   υπό   των   χειρών   μου   βασταζόμενος  του  μη  ιδείν   με   θάνατον  πριν  ίδω  τον  Χριστόν   Κυρίου».

Ο   Συμεών    προείπε  στη   Θεοτόκο  όσες  έμελλε  να    υποστεί    πικρίες  και   ότι    ο   Κύριος   θα   ήταν    «εις   σημείον   αντιλεγόμενον».   Στο σημείο   αυτό   γράφει  ο   Άγιος   Αμφιλόχιος,    Επίσκοπος    Ικονίου:    «Του Συμεώνος ειρηκότος  περί του  Κυρίου  εις  εξάκουστον των  παρθενικών   ακοών  το·   ιδού   ούτος   κείται   εις   πτώσιν   και    ανάστασιν πολλών   εν   τω   Ισραήλ   και,   ηγανάκτησεν   εικός   η   μήτηρ   του    Κυρίου    κατά   του Συμεώνος λέγουσα  προς αυτόν· Ουκ  οίδας   τι διαγορεύεις   άνθρωπε. Επί  τον   Χριστόν   σκυθρωπά   καταγγέλλεις;    Ουκ   οίδας   την   σύλληψιν   του   παιδίου   και   ως   περί   κοινού   τόκου σημείον   αντιλογίας   μηνύεις.   Ουδεμία   πτώσις   εν   αυτώ,   ύψωσις   δε πολλή και συγκατάβασις τοις ευεργετουμένοις. Τι ούν ουκ ευλογείς φάσκων·  ιδού    ούτος   κείται   ουκ   εις   πτώσιν,   αλλ’   εις   ανάστασιν πολλών   εν   τω   Ισραήλ·   δια   τι    δε   και   λέγεις    σημείον  αντιλεγόμενον;    Ο   δε   Συμεών    προς    την   παρθένον·   αρκείσοι, παρθένε,  το  μητέρα  σε   κληθήναι·   ικανόν   σοι   το   τροφόν   ευρεθήναι του  τρέφοντος  τον   κόσμον·   μέγα   σοι   το   σαρκί    βαστάσαι    τον   τα πάντα  βαστάζοντα.   Ο   εν   σοι   νυν   Χριστός   κατοικήσας   και   εν    εμοί νυν   ο   αυτός   τα   περί   αυτού   λαληθήναι   παρεσκεύασεν   ότι   ούτος κείται   εις   πτώσιν   και   ανάστασιν   πολλών   εν   τω   Ισραήλ·   εις   πτώσιν   των   απίστων   Ιουδαίων, εις ανάστασιν  δε   των   πιστευόντων εθνών…   σημείον    αντιλεγόμενον   τον   σταυρόν    προσαγορεύσας».    
Ο   Συμεών  ο  Θεοδόχος   κοιμήθηκε  ειρηνικά. Η   Σύναξή   του    ετελείτο, μαζί  με της Προφήτιδος Άννης στο Αποστολείο Ιακώβου του Αδελφοθέου, που ήταν παρεκκλήσιο του ναού της Θεοτόκου Ευουρανιωτίσσης.

Απολυτίκιον.  Ήχος   πλ. α’.  Τον   συνάναρχον   Λόγον.           
Τον   Ύπερθεον   Λόγον   σάρκα   γενόμενον,   ενηγκαλίσω   ως   βρέφος   εν   τω   Ναώ   του  Θεού,   Θεοδόχε   Συμεών   Πρεσβύτα   ένδοξε·   όθεν και   Άννα   η  σεπτή,   ανθομολόγησιν   αυτώ,   προσήγαγεν   ως  Προφήτις·   όθεν   υμάς   ευφημούμεν,   οία   Χριστού   θείους   θεράποντας.

Κοντάκιον. Ήχος   γ’.  Η   Παρθένος   σήμερον.

Ξυνωρίς  η  ένθεος,   χαρμονικώς   ευφημείσθω,   Συμεών   ο   Δίκαιος,   συν   τη   Προφήτιδι   Άννη·   ούτοι   γαρ,  ευαρεστήσαντες   τω   Κυρίω, ώφθησαν,  του  σαρκωθέντος  Λόγου   αυτόπται·  τούτον  γαρ  καθάπερ βρέφος,   είδον   αξίως   και  προσεκύνησαν.

Έτερον   Κοντάκιον.  Ήχος   δ’.  Επεφάνης    σήμερον.    
Η δυάς  η  ένθεος  των  θεοφόρων,  Συμεών  ο  δίκαιος,  και   Άννα   η   του Φανουήλ,  μεγαλοφώνως αινείσθωσαν· ότι   κατείδον,   Χριστόν   ώσπερ νήπιον.

Μεγαλυνάριον.
Δίκαιοι   εν   νόμω  και  ευλαβείς,  Συμεών   ο  Πρέσβυς,   και   η   Άννα   η Φανουήλ,   ώφθησαν   Κυρίω,  τω  σεσωματωμένω,   και   ύμνησαν   την τούτου,   άρρητον    κένωσιν.

Saint Simeon the Righteous Theodochos

Symeon was a righteous and reverent man, "accepting the plea of ​​Israel". He was a man by nature, but in virtue an angel, a man who associates with people but associates with angels. The Holy Spirit had revealed to him that he would not die before claiming to see Christ and hold Him in his arms.

According to Saint Athanasius, Theotokos told him: "Receive old man, he may or may not be urgently urging him; accept him as a despair rather than Joseph; accept the second of his friendship with me as a loving mother; he went on reasonably; accept, and, as he pleases, the cruel one. ' And immediately afterwards he entrusted the Lord to the hands of the Simeon Ambassador.

Symeon 'sly and pompous, and brilliant and intertwined' voice about it has retarded words; , unintelligible, incomprehensible, indifferent, incomprehensible, infallible. This is the fame of paternity, the fountain of fame;

"He saw Simeon and the Despot aware of his dismissal. What say? Now do you slave your servant in your bosom in peace, for my eyes have seen your salvation, because the present dairyman, who was under my hands, based on my hands, had no idea of ​​death before I saw Christ. "

Simeon warned Theotokos that he was going to suffer bitterness and that the Lord would be "on a point of contention". At this point Saint Amphilochius, Bishop of Iconium writes: "The Covenant-keeper of the Lord in six hundred virginal ears; this is the fall and resurrection of many in Israel, and he conquered Cyrus · Okay, what are you excited about. Are you complaining about Christ? Now the child's arrest is over and you are suing as a sign of antitrust. There is no drop in this, and there is a lot of uplift and favor for the beneficiaries. What are the good blessings of the scalps; that is, not a fall, but a resurrection of many in Israel; what do you call a point of contention? Simeon to the virgin; good, virgin, mother will be called to you; capable of finding the food of the feeding world; My present Christ, and in me now he himself, is about to prepare himself for the fall and resurrection of many in Israel; for the fall of the unfaithful Jews, and the resurrection of the faithful nations ...

Symeon the Theodochos slept peacefully. His Synagogue was held, along with Prophet Anna, at the Apostolate of Jacob the Brotherhood, which was a chapel of the church of Theotokos Evouraniotissis.

Absolutely. Sound a'. Co-captain Logon.

To the supernatural being born of flesh, I embrace as an infant in the Temple of God, Theodosius the Holy Elder glorified; henceforth, this sepulcher, his anointing, was proclaimed a Prophet;

It's close. Sound c. Virgo today.

The insane, harmoniously well-groomed, Symeon the Righteous, plus Prophetidi Annus, did not waver; however, those who delighted in the Lord were brought forth, of the fleshly speech, and that of the infant, they were worthy and attentive.

Another Kontakion. Sound d. Impressive today.

Both the goddess of the theophany, Symeon the Righteous, and Anna or of Fanuel, were heavily ornamented; they were cathedrals, Christ the Asperian.

Magnificent.

Righteous and law-abiding, Simeon the Ambassador, and Anna Fanuel, pushed the Lord, I embodied, and commemorated this, an inimitable emptiness.