ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ἑβρ. 7, 7-17

7 Χωρὶς   δὲ    πάσης    ἀντιλογίας    τὸ    ἔλαττον    ὑπὸ   τοῦ    κρείττονος εὐλογεῖται.

8 Καὶ    ὧδε   μὲν   δεκάτας    ἀποθνήσκοντες   ἄνθρωποι λαμβάνουσιν,    ἐκεῖ    δὲ   μαρτυρούμενος    ὅτι    ζῇ.

9 Καὶ    ὡς    ἔπος   εἰπεῖν,   διὰ    Ἀβραὰμ   καὶ   Λευῒ   ὁ    δεκάτας λαμβάνων   δεδεκάτωται·

10 ἔτι    γὰρ   ἐν    τῇ    ὀσφύϊ    τοῦ   πατρὸς   ἦν    ὅτε   συνήντησεν αὐτῷ    ὁ    Μελχισεδέκ.

11 Εἰ    μὲν   οὖν   τελείωσις    διὰ    τῆς   Λευϊτικῆς   ἱερωσύνης   ἦν·   ὁ    λαὸς   γὰρ   ἐπ'   αὐτῇ   νενομοθέτητο·   τίς   ἔτι   χρεία   κατὰ   τὴν   τάξιν Μελχισεδὲκ    ἕτερον   ἀνίστασθαι   ἱερέα   καὶ   οὐ   κατὰ   τὴν τάξιν   Ἀαρὼν   λέγεσθαι;

12 Μετατιθεμένης    γὰρ   τῆς   ἱερωσύνης   ἐξ     ἀνάγκης    καὶ    νόμου μετάθεσις    γίνεται.

13 Ἐφ'   ὃν   γὰρ    λέγεται   ταῦτα,   φυλῆς   ἑτέρας   μετέσχηκεν,   ἀφ'   ἧς οὐδεὶς    προσέσχηκε   τῷ    θυσιαστηρίῳ.

14 Πρόδηλον    γὰρ    ὅτι   ἐξ    ᾿Ιούδα    ἀνατέταλκεν    ὁ   Κύριος   ἡμῶν, εἰς    ἣν    φυλὴν   οὐδὲν   περὶ     ἱερωσύνης    Μωϋσῆς    ἐλάλησε.

15 Καὶ    περισσότερον   ἔτι   κατάδηλόν   ἐστιν,    εἰ    κατὰ   τὴν    ὁμοιότητα    Μελχισεδὲκ    ἀνίσταται     ἱερεὺς    ἕτερος,

16 ὃς    οὐ    κατὰ   νόμον   ἐντολῆς    σαρκικῆς γέγονεν,    ἀλλὰ   κατὰ    δύναμιν   ζωῆς   ἀκαταλύτου·

17 μαρτυρεῖ     γὰρ    ὅτι    σὺ    ἱερεὺς   εἰς     τὸν    αἰῶνα   κατὰ   τὴν    τάξιν Μελχισεδέκ.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ. 7, 7-17

7 Αναντιρρήτως    δε    το     μικρότερο     ευλογείται  από    το    μεγαλύτερο.

8 Στη    μία    περίπτωσι    παίρνουν  τα    δέκατα    άνθρωποι    που    πεθαίνουν,  στην    άλλη  τα   πήρε    εκείνος,   που    μαρτυρείται    ότι    ζει.

9 Θα   μπορούσε    μάλιστα,  να    πει    κανείς,    ότι    και    ο    Λευΐ,    ο    οποίος    παίνρει δέκατα,     έχει    δώσει    και    αυτός  δέκατα  δια    του    Αβραάμ,

10 διότι    ο    Λευΐ    ήτο    ακόμη   στα    σπλάγχνα    του    προπάτορός    του    Αβραάμ όταν    τον    συνήντησε    ο    Μελχισεδέκ.

11 Εάν    λοιπόν,    ήτο    κατορθωτή    η    τελιότης    δια   της    Λευϊτικής    ιερωσύνης – διότι    με   αυτή   ως    βάσι    είχε    δοθεί   στον    λαό    ο    νόμος   –   ποια   επί  πλέον ανάγκη   θα    υπήρχε  να    παρουσιασθεί    άλλου    είδους  αρχιερεύς,    κατά   την τάξι   Μελχισεδέκ,  και   να    μη    λέγεται  κατά    την    τάξι    Ααρών;

12 Διότι    όταν    γίνεται    μετάθεσις    της     ιερωσύνης,    τότε    κατ’ ανάγκη    γίνεται και    μετάθεσις    του    νόμου.

13 Εκείνος,   δια    των    οποίων    λέγονται     αυτά,    ανήκε     σε   άλλη    φυλή,    από την     οποία    κανείς    δεν    έχει    υπηρετήσει   στο    θυσιαστήριο,

14 διότι    είναι    φανερό    ότι    ο    Κύριός     μας    προήλθε  από    την    φυλή    του    Ιούδα,    στην    οποία    ο    Μωϋσής    δεν   είπε    τίποτε    περί    ιερωσύνης.

15 Και    γίνεται    ακόμη   περισσότερο    φανερό,    όταν    παρουσιάζεται    άλλου είδους     ιερεύς,    όμοιος    με    τον    Μελχισεδέκ,

16 ο    οποίος    έγινε    όχι    κατ’   απαίτησι    εντολής    που    ισχύει    δι’  ανθρώπους, αλλά    με    τη   δύναμι   ζωής    που    δεν   καταλύεται,

17 διότι    δίδεται    η   μαρτυρία:    Συ   είσαι   αιώνιος    ιερεύς   κατά   την   τάξι    Μελχισεδέκ.

Λουκᾶ  2, 22-40

22 Καὶ    ὅτε      ἐπλήσθησαν     αἱ     ἡμέραι     τοῦ     καθαρισμοῦ     αὐτῶν     κατὰ     τὸν     νόμον Μωυσέως,    ἀνήγαγον     αὐτὸν    εἰς     Ἱεροσόλυμα     παραστῆσαι    τῷ      Κυρίῳ,

23 καθὼς     γέγραπται    ἐν    νόμῳ     Κυρίου     ὅτι    πᾶν      ἄρσεν    διανοῖγον     μήτραν    ἅγιον    τῷ    Κυρίῳ     κληθήσεται,

24 καὶ    τοῦ     δοῦναι     θυσίαν    κατὰ    τὸ    εἰρημένον     ἐν    νόμῳ     Κυρίου,     ζεῦγος τρυγόνων     ἢ     δύο    νεοσσοὺς    περιστερῶν.

Ο    Συμεών    και    το    «νυν   απολύεις»

25 Καὶ     ἰδοὺ     ἦν      ἄνθρωπος     ἐν     Ἱεροσολύμοις     ᾧ    ὄνομα     Συμεών,    καὶ    ὁ    ἄνθρωπος     οὗτος      δίκαιος    καὶ    εὐλαβής,    προσδεχόμενος      παράκλησιν τοῦ     Ἰσραήλ,    καὶ     Πνεῦμα    ἦν    Ἅγιον     ἐπ᾿ αὐτόν·

26 καὶ    ἦν    αὐτῷ     κεχρηματισμένον     ὑπὸ    τοῦ    Πνεύματος     τοῦ    Ἁγίου    μὴ     ἰδεῖν θάνατον     πρὶν     ἢ     ἴδῃ    τὸν     Χριστὸν     Κυρίου.

27 Καὶ      ἦλθεν   ἐν     τῷ    Πνεύματι    εἰς    τὸ    ἱερόν·   καὶ   ἐν   τῷ     εἰσαγαγεῖν     τοὺς γονεῖς      τὸ    παιδίον     Ἰησοῦν     τοῦ     ποιῆσαι     αὐτοὺς     κατὰ     τὸ    εἰθισμένον     τοῦ     νόμου    περὶ     αὐτοῦ,

28 καὶ     αὐτὸς    ἐδέξατο     αὐτὸν     εἰς     τὰς    ἀγκάλας    αὐτοῦ     καὶ     εὐλόγησε    τὸν    Θεὸν καὶ     εἶπε·

29 νῦν    ἀπολύεις    τὸν     δοῦλόν     σου,     δέσποτα,    κατὰ    τὸ    ρῆμά    σου    ἐν     εἰρήνῃ,

30 ὅτι     εἶδον     οἱ     ὀφθαλμοί    μου    τὸ    σωτήριόν    σου,

31 ὃ     ἡτοίμασας     κατὰ     πρόσωπον     πάντων    τῶν    λαῶν.

32 Φῶς     εἰς     ἀποκάλυψιν     ἐθνῶν    καὶ     δόξαν    λαοῦ     σου     Ἰσραήλ.

33 Καὶ    ἦν     Ἰωσὴφ    καὶ    ἡ    μήτηρ    αὐτοῦ      θαυμάζοντες     ἐπὶ    τοῖς     λαλουμένοις περὶ     αὐτοῦ.

34 Καὶ     εὐλόγησεν    αὐτοὺς    Συμεὼν    καὶ    εἶπε     πρὸς     Μαριὰμ    τὴν    μητέρα αὐτοῦ·     ἰδοὺ    οὗτος     κεῖται    εἰς   πτῶσιν     καὶ    ἀνάστασιν     πολλῶν    ἐν    τῷ     Ἰσραὴλ καὶ     εἰς     σημεῖον     ἀντιλεγόμενον.

35 Καὶ     σοῦ      δὲ    αὐτῆς     τὴν     ψυχὴν    διελεύσεται     ρομφαία,    ὅπως    ἂν    ἀποκαλυφθῶσιν    ἐκ    πολλῶν     καρδιῶν     διαλογισμοί.

Ἄννα    ἡ    προφῆτις

36 Καὶ    ἦν    Ἄννα     προφῆτις, θυγάτηρ    Φανουήλ,    ἐκ     φυλῆς    Ἀσήρ·     αὕτη προβεβηκυῖα     ἐν     ἡμέραις     πολλαῖς,     ζήσασα    ἔτη    μετὰ    ἀνδρὸς    ἑπτὰ    ἀπὸ    τῆς παρθενίας     αὐτῆς,

37 καὶ     αὐτὴ    χήρα    ὡς    ἐτῶν    ὀγδοήκοντα     τεσσάρων,    ἣ    οὐκ    ἀφίστατο    ἀπὸ     τοῦ    ἱεροῦ     νηστείαις     καὶ     δεήσεσι λατρεύουσα     νύκτα    καὶ    ἡμέραν·

38 καὶ    αὕτη      αὐτῇ   τῇ    ὥρᾳ    ἐπιστᾶσα     ἀνθωμολογεῖτο     τῷ     Κυρίῳ    καὶ     ἐλάλει περὶ    αὐτοῦ    πᾶσι    τοῖς    προσδεχομένοις    λύτρωσιν    ἐν     Ἱερουσαλήμ.

Τα   παιδικά   χρόνια    του   Ιησού   Χριστού

39 Καὶ   ὡς    ἐτέλεσαν    ἅπαντα    τὰ    κατὰ    τὸν    νόμον    Κυρίου,    ὑπέστρεψαν    εἰς τὴν     Γαλιλαίαν    εἰς    τὴν    πόλιν    ἑαυτῶν    Ναζαρέτ.

40 Τὸ    δὲ   παιδίον    ηὔξανε    καὶ    ἐκραταιοῦτο    πνεύματι    πληρούμενον    σοφίας, καὶ    χάρις    Θεοῦ    ἦν    ἐπ’   αὐτό.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά   2, 22-40

22 Και     όταν     συμπληρώθηκαν    οι    ημέρες    του     καθαρισμού,     σύμφωνα με   τον     Μωσαϊκό    νόμο,    τον    έφεραν   στα     Ιεροσόλυμα,    για   να    τον παρουσιάσουν    στον    Κύριο

23 όπως    είναι    γραμμένο    στο    νόμο    του     Κυρίου,    ότι    Κάθε  αρσενικό  που   ανοίγει    μήτρα,   πρέπει   να    θεωρηθεί    ως   αφιερωμένο   στον    Κύριο

24 και   να   προσφέρουν    θυσία,     σύμφωνα    με     εκείνο    που   λέγει    ο    νόμος του     Κυρίου:    Ένα    ζεύγος     τρυγόνια    ή    δύο   μικρά   περιστέρια.

Ο    Συμεών   και   το   «νυν   απολύεις»

25 Υπήρχε    στα    Ιεροσόλυμα    άνθρωπος    που   ωνομάζετο     Συμεών,    και    ο άνθρωπος    αυτός    ήτο   δίκαιος    και     ευλαβής   και   περίμενε   την    παρηγορία του    Ισραήλ   και    Πνεύμα    Άγιο    ήτο    επάνω    του.

26 Και    του    είχε   προφητευθεί   από    το    Πνεύμα    το   Άγιο    ότι   δεν   θα    ιδεί θάνατο    πριν    ιδεί    τον   Χριστό   του    Κυρίου.

27 Και    ήλθε    κατ’  έμπνευσι    του    Πνεύματος   στο    ναό.    Και    όταν    οι γονείς   έφεραν   το   παιδί    Ιησού   για  να   εκτελέσουν    γι’ αυτόν   τα    έθιμα   του νόμου,

28 αυτός   τότε   το    δέχθηκε    στην    αγκαλιά    του    και    ευλόγησε   τον    Θεό    και είπε,

29 «Τώρα    απολύεις,     Δέσποτα,   τον   δούλο     σου   με  ειρήνη    σύμφωνα   με   τον λόγο    σου,

30 διότι    είδα    με    τα    μάτια    μου    την    σωτηρία   σου    που    ετοίμασες    για    όλους τους     λαούς,

31 ένα    φως   που   θα    είναι    αποκάλυψις    για    τους   εθνικούς

32 και    δόξα    για   τον    λαό    σου    τον    Ισραήλ».

33 Και   θαύμαζαν    ο    Ιωσήφ    και    η    μητέρα    του    για    όσα    ελέγοντο      γι’ αυτόν.

34 Και    ο    Συμεών    τους    ευλόγησε    και    είπε   στην   Μαριάμ,   την    μητέρα    του, «Αυτός    είναι    προωρισμένος    για    την    πτώσι    και    ανύψωσι    πολλών    μεταξύ του     Ισραήλ    και    ως    σημείο    για    το    οποίο  θα    υπάρχει   αντιλογία,

35 για  να    φανερωθούν    οι    σκέψεις     πολλών    καρδιών,    και    την    ιδική    σου ψυχήν    επίσης    θα    διαπεράσει    ρομφαία».

Άννα   η   προφήτις

36 Εκεί    ήτο    κάποια    προφήτις    Άννα,    θυγατέρα    του    Φανουήλ,    από     την    φυλή    του    Ασήρ.    Ήτο    πολύ    προχωρημένης    ηλικίας,    και    είχε    ζήσει    επτά χρόνια    με   τον    άνδρα    της    μετά    τον    γάμο    της

37 και    κατόπιν    ως    χήρα    μέχρι    ηλικίας     ογδόντα    τεσσάρων    ετών.    Δεν απεμακρύνετο    από    τον   ναό  αλλά     λάτρευε    τον    Θεό    με    νηστείες    και προσευχές     νύχτα    και    ημέρα.

38 Κατ’  εκείνη   ακριβώς     την    ώρα    παρουσιάσθηκε    και    δοξολογούσε    τον Θεό    και    μιλούσε    για   το    παιδί      σε  όλους,    όσοι    ανέμεναν    λύτρωσι    της Ιερουσαλήμ.

Τα    παιδικά    χρόνια   του  Ιησού    Χριστού

39 Και   όταν   έκαναν    όλα,    όσα    ώριζε    ο    νόμος    του    Κυρίου,   γύρισαν    στην Γαλιλαία,   στην    πόλι     τους    Ναζαρέτ.

40 Το    δε    παιδί    μεγάλωνε     και    δυνάμωνε   κατά    το    πνεύμα     επειδή   γέμιζε από    σοφία    και    η    χάρις   του    Θεού    ήτο    επάνω  του.

Heb. 7, 7-17

7 Surely the less is blessed by the greater.

8 In one case tens of people die, in another they are taken by one who testifies that he lives.

9 One might even say that even Levi, who is tithing, has also given tithes to Abraham,

10 For Levi was still in the bowels of Abraham's forefather when Melchizedek met him.

11 If the Levitical priesthood had been accomplished - because it had been given to the people as the basis of the law - what additional need would there have been for a different chief priest, in the class of Melchizedek, not to be called in the class of Aaron? ;

12 For when the priesthood is transposed, then the law is also transposed.

13 He, by which they are said, belonged to another tribe, from which no one has served in the sacrifice,

14 For it is clear that our Lord came from the tribe of Judah, in which Moses did not say anything about priesthood.

15 And it becomes even more apparent when another priest, like Melchizedek, is presented,

16 which was made not by the requirement of a human command, but by the power of life that is not abolished,

17 because the testimony is given: You are an eternal priest at Melchizedek.

Luke 2, 22-40

22 And when the days of purification were completed, according to the Mosaic Law, they brought him to Jerusalem, to present him to the Lord

23 As it is written in the law of the Lord, That every male that openeth a womb shall be regarded as dedicated to the Lord

24 and to offer a sacrifice, according to what the law of the Lord says: One pair of turtledoves or two little pigeons.

Symeon and the "now you are fired"

25 There was in Jerusalem a man called Symeon, and he was just and devout, waiting for the consolation of Israel, and the Holy Spirit was upon him.

26 And the Holy Spirit had prophesied to him that he would not see death before he saw the Lord's Christ.

27 And he came by inspiration of the Spirit into the temple. And when the parents brought the child Jesus to perform the custom of the law for him,

28 Then he accepted it in his arms and blessed God and said,

29 "You are now dismissed, Despot, your servant in peace according to your word,

30 For I have seen with my eyes your salvation, which you have prepared for all peoples,

31 a light that will be revealed to the nationals

32 And glory unto thy people Israel. "

33 And Joseph and his mother marveled at all things concerning him.

34 And Symeon blessed them, and said unto Miriam his mother, He is destined to bring down and raise up many among Israel, and to be a point of contention;

35 to reveal the thoughts of many hearts, and your own soul will also pierce through. "

Anna the prophet

36 And there was a certain prophet Anna, a daughter of Phanuel, of the tribe of Asher. She was very advanced, and had lived with her husband for seven years after her marriage

37 and then as a widow to the age of eighty-four. He did not depart from the temple but worshiped God with fasts and prayers night and day.

38 At that very hour he appeared and glorified God and spoke of the child to all who were waiting for the redemption of Jerusalem.

The Childhood of Jesus Christ

39 And when they had done all that was required by the law of the Lord, they returned into Galilee to their city Nazareth.

40 And the child grew and strengthened in spirit because he was filled with wisdom, and the grace of God was upon him.