21/1/17

Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου της Παραμυθίας

Το έτος 807 μ.Χ. κατά την ημέρα αυτή και ενώ ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου  ήταν μέσα στο  ναό, άκουσε ξαφνικά  μέσα  από  την  εικόνα τη φωνή της Θεοτόκου, που του είπε να μην ανοίξουν εκείνη την ημέρα τις πύλες της μονής, επειδή παραμόνευαν οι πειρατές. Έκπληκτος ο ηγούμενος είδε αμέσως ότι το πρόσωπο της Θεοτόκου έγινε ζωντανό, ομοίως  και  του  βασταζόμενου  στην αγκαλιά της Ιησού Χριστού, ο οποίος  σήκωσε  το δεξί του χέρι  και πήγε με αυτό να καλύψει το στόμα της Παναγίας. Αλλά αμέσως η Παντάνασσα κράτησε το χέρι του Μονογενούς Υιού της  και  προς  τούτο  έκλινε  δεξιότερα  το  πρόσωπό της και σχεδόν είπε τους ίδιους λόγους.          
Ο ηγούμενος αμέσως κάλεσε τους μοναχούς, οι οποίοι θαύμασαν το γεγονός και διαπίστωσαν ότι η εικόνα είχε λάβει άλλη μορφή και σχηματισμό  διαφορετικό.


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Παραμύθιον θεῖον καὶ προπύργιον ἄσειστον, τὴν σεπτήν σου Εἰκόνα, Θεοτόκε κεκτήμεθα· ἐκ ταύτης γὰρ παρέχεις μυστικῶς, ἡμῖν παραμυθίαν καὶ ἰσχύν, τοῖς ἐν πίστει ἐκβοῶσί σοι ἐκ ψυχῆς, Παραμυθία Δέσποινα· δόξα τοῖς θαυμασίοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ σῇ χρηστότητι, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς παραμυθίᾳ Ἄχραντε.


Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τῇ κραταιᾷ σου προστασία καταφεύγοντες
Παραμυθία Θεοτόκε Ἀειπάρθενε
Ἀπὸ πάσης ἐκλυτρούμεθα ἐπηρείας.
Ἀλλ’ ὡς βρύσις συμπαθείας ἀνεξάντλητος
Παραμυθήσαι ἡμᾶς ἐν περιστάσεσι     
Τοὺς βοῶντάς σοι· χαῖρε πάντων βοήθεια.


Μεγαλυνάριον.
Βρύει ἡ Εἰκών σου ἡ ἱερά, κρουνοὺς συμπαθείας, μυστικῇ σου ἐπισκοπῇ, καὶ παραμυθεῖται, τοὺς πίστει προσιόντας· διὸ Παραμυθία, σὲ μεγαλύνομεν.


Δεν υπάρχουν σχόλια: