Οι Άγιοι Αλφαίος και Κάρπος οι Απόστολοι εκ των Εβδομήκοντα

Ο  Άγιος  Απόστολος  Κάρπος  έζησε  τον  1^ο  αιώνα  μ.Χ.  και  καταγόταν  από την  Τρωάδα του Ελλησπόντου. Φιλοξένησε στην οικία  του  τον  Απόστολο  Παύλο  και  έγινε  βοηθός αυτού στο κήρυγμα του Ευαγγελίου και κομιστής των επιστολών που έστειλε  ο  Παύλος προς  τις  Εκκλησίες.

Αφού περιόδευσε πολλές πόλεις και κήρυξε με ιερό ζήλο το  Ευαγγέλιο,  εγκαταστάθηκε από τον Παύλο Επίσκοπος Βεροίας της Θράκης, όπου και κοιμήθηκε αγωνιζόμενος μέχρι την τελευταία του πνοή υπέρ της διαδόσεως του θείου λόγου.
Δεν γνωρίζουμε για ποιον  ακριβώς  Αλφαίο  πρόκειται.  Κατ’ άλλους  πρόκειται  για  τον Ιάκωβο τον Αλφαίο, έναν από τους Δώδεκα Αποστόλους και  αδελφό  του  Ευαγγελιστού Ματθαίου, και κατ’ άλλους, το οποίο είναι και πιθανότερο, για τον Αλφαίο ή τον Κλεόπα, σύζυγο της Μαρίας, συγγενούς της Θεοτόκου, ο οποίος κατανάλωσε το βίο  του, με  τη  σύζυγο  και  τα  τέκνα  του,  εργαζόμενος  υπέρ  της  διαδόσεως  του  Ευαγγελίου.

Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Θείας Πίστεως.          
Θείας χάριτος, τη κοινωνία, εκοινώνησας, δεσμών τω Παύλω,  θεομακάριστε  Κάρπε Απόστολε, και κοινωνούς θείας δόξης ανέδειξας, τους δεξαμένους το φέγγος των  λόγων σου.  Όθεν πρέσβευε, Χριστώ  τω  Θεώ  πανεύφημε,  δωρήσασθαι  ημίν  το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Καρποφόρος πέφηνας, τη μυστική γεωργίᾳ, ως κλεινός Απόστολος, και υπηρέτης του Λόγου· όθεν σου, ο των αγώνων καρπός ο θείος, κάρπωμα, τερπνόν προσήχθη τω Παντεπόπτη·  όν  ικέτευε  απαύστως,  Κάρπε  θεόφρον,  ελεηθήναι  ημάς.

Μεγαλυνάριον.
Παύλω τω θεόπτη διακονών, διάκονος ώφθης, μυστηρίων πνευματικών, ών διαπορθμεύων,  τοις  θέλουσι  την  χάριν, θαυμάτων  αναβλύζεις,  ω  Κάρπε  χάριτας.