ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Αυγουστίνος Ιππώνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Άγιος Αυγουστίνος

Ο Αυγουστίνος Ιππώνος ή Άγιος Αυγουστίνος ή Ιερός Αυγουστίνος, πλήρες λατινικό όνομα Aurelius Augustinus, (13 Νοεμβρίου 354 - 28 Αυγούστου 430) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους χριστιανούςστοχαστές και θεολόγους της εποχής του καθώς και ένας απο τους πολυγραφότερους συγγραφείς της λατινικής πατρολογίας. Γεννήθηκε στην στην Ταγάστη Νουμιδίας της Αφρικής και ήταν ο μεγαλύτερος γιος της Αγίας Μόνικας και του Πατρικίου.

Πίνακας περιεχομένων  [Απόκρυψη] 1 Ο Βίος του 2 Το συγγραφικό του Έργο 3 Φιλοσοφικές αντιλήψεις 4 Αγιότητα 5 Βιβλιογραφία 6 Έργα του Ιερού Αυγουστίνου μεταφρασμένα στα Ελληνικά 7 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία]Ο Βίος του

Την πρώτη μόρφωσή του την έλαβε στην Ταγάστη και τα Μάδαυρα και εν συνεχεία σπούδασε ρητορική στην Καρχηδόνα. Θεολογικές σπουδές ακολούθησε στη Ρώμη, ενώ βαπτίστηκε Χριστιανός στο Μιλάνο.

Ο Ιερός Αυγουστίνος σε μικρή ηλικία ακολούθησε το φιλοσοφικό ρεύμα του Ορτενσίου του Μάρκου Τύλλιου Κικέρωνος. Εν συνεχεία εντάσεται στο ρεύμα του Μανιχαΐσμού που ήταν σε ιδιαίτερη έξαρση τον 4ο αιώνα και παραμένει ακόλουθός του για 7 έτη. Στο ίδιο διάστημα δρα σαν διδάσκαλος της ρητορικής στην Ταγάστη και την Καρχηδόνα ενώ το 383 μεταβαίνει στη Ρώμη, οπου και συνεχίζει το διδακτικό του έργο. Στη Ρώμη και μετά από έντονη εσωτερική αναζήτηση, καθώς πλέον και η διδασκαλία του Μανιχαϊσμού δεν κάλυπτε τις πνευματικές ανησυχίες και αναζητήσεις του, θέλγεται απο τη διδασκαλία του Αμβροσίου επισκόπου Μεδιολάνων και σε συνδυασμό με την έντονη ενασχόλησή του με τον Πλάτωνα προσέρχεται στο χριστιανισμό.

Το 387 βαπτίζεται Χριστιανός από τον Αμβρόσιο. Το 391 χειροτονείται ιερέας αφου ήδη απο το 388 έχει επιστρέψει στην Βόρειο Αφρική. Το 395 εκλέγεται επίσκοπος Βασιλικού Ιππώνος (Hippo Regio), της Νουμιδίας. Εκεί θα ξεχωρίσει για την ποιμαντική του δραστηριότητα αλλά και την έντονη αντιαιρετική του δράση.

Το τέλος της ζωής του ήλθε στις 28 Αυγούστου 430 κατα την διάρκεια της πολιορκίας της Ιππώνος από τους Βανδάλους, όταν προσεβλήθη από υψηλό πυρετό.

[Επεξεργασία]Το συγγραφικό του Έργο

Τα συγγράμματα του Αυγουστίνου είναι πολυάριθμα και χωρίζονται σε απολογητικά, με κυριότερο το Η Πολιτεία του Θεού (Civitate Dei), δογματικά, με κυριότερο το Περί Τριάδας (De Trinitate), ερμηνευτικά, ηθικά, απολογητικά, βιογραφικά, φιλοσοφικά και τις Eξομολογήσεις (το τελευταίο αυτοβιογραφικό κείμενο που γράφτηκε στη Δύση μέχρι τις αρχές του 12ου αιώνα). Από αυτά διασώθηκαν 400 ομιλίες και 270 περίπου επιστολές.

[Επεξεργασία]Φιλοσοφικές αντιλήψεις

Ο Αυγουστίνος διαβλέπει την πηγή κάθε γνώσης στην πίστη. Η γνωστική δύναμη του ανθρώπου έχει επισκοτισθεί και απαμβλυνθεί και πως αν θελήσει να αντιμετωπίσει το αιώνιο φως της αλήθειας, πρέπει να διακατέχεται απο πίστη. Επίσης κατα τον Αυγουστίνο η πίστη δεν αποκτάται με βάση την επιστημονική έρευνα, αλλά είναι μια ιδιαίτερη κατάσταση την οποία καθείς την αντιλαμβάνεται με τη βίωση . Οι θυμικές καταστάσεις , ισχυρίζεται, που συνδέονται με την πίστη ή απιστία , πρέπει να ερμηνεύονται σαν πρωταρχικές εκδηλώσεις της ζωής. Αυτή την πρωταρχική ζωή βρίσκει ο Αυγουστίνος στη βούληση και ως εκ τούτου καινοτομεί για τα δεδομένα της εποχής του. Αν η βούληση είναι διεστραμένη, τοτε και οι κινήσεις της ψυχής είναι το ίδιο, εαν όχι τότε είναι αθώες και αξιέπαινες. 'Ετσι η πίστη είναι η οποία φανερώνει το είναι και το γίγνεσθαι την αρχή κάθε γένεσης και φθοράς.

Η ενέργεια της δημιουργίας, που οφείλεται η γένεση του σύμπαντος, γίνεται νοητή με τη Θεία βούληση κατά τον Αυγουστίνο. Έτσι υποστηρίζει πως ο κόσμος είναι διάφορος απο τον Θεό ενώ η δράση της Θείας βουλησης δεν ειναι δυνατό να νοηθεί σαν αποτέλεσμα φυσικής αιτίας. Επίσης αναφέρει πως η δημιουργηθήσα βούληση είναι κατά την ουσία της ελεύθερη και η ελευθερία της συνίσταται στην ιδιότητας της να μπορει να είναι εναρμονισμένη ή όχι με τη θεία βούληση. Έτσι κακό είναι η ελεύθερη ενέργεια των πλασμάτων, ενώ καλό η από αυτόν το Θεό συντελούμενη ενέργεια.

[Επεξεργασία]Αγιότητα

Για την Καθολική Εκκλησία θεωρείται άγιος και Δάσκαλος της Εκκλησίας, καθώς και ο προστάτης άγιος του Τάγματος των Αυγουστίνων. Παρά την επίσημη αναγνώρισή του ως αγίου από την Ορθόδοξη Εκκλησία, πολλοί Ορθόδοξοι αποφεύγουν να τον αποκαλέσουν «Άγιο», καθώς υπήρξε υπέρμαχος του Παπικού πρωτείου και του filioque. Σύμφωνα ομως με άλλη άποψη η διδασκαλία του δε θεωρείται εναρμόνιση με το filioque όπως αυτό εμφανίζεται κατα τον 8ο αιώνα, καθότι σύμφωνα με αυτή το «filioque» το οποίο εισάγει ο Αυγουστίνος δεν εισάγεται για την προαιώνος σχέση και προέλευση του Υιού με τον παράκλητο αλλά για την σχέση διαδοχής σε οτι αφορά τη Θεία Οικονομία. Επίσης ονοματίζεται συχνά ως "Ιερός Αυγουστίνος". Ο Αυγουστίνος θεωρείται επίσης άγιος από την Λουθηρανική και την Αγγλικανική εκκλησία.