Η Αγία Δροσίς και οι συν αυτή πέντε Κανονικές

Η   Αγία   Μάρτυς   Δροσίς  ήταν   θυγατέρα   του   αυτοκράτορα   Τραϊανού   (98 – 117 μ.Χ.) και συμπαθούσε τους   Χριστιανούς,   που   τόσο υπέφεραν από τον διωγμό. Κάθε βράδυ η Αγία εξερχόταν από τα ανάκτορα και μαζί με πέντε Κανονικές, δηλαδὴ   πέντε μοναχές, περισυνέλεγε   και    ενταφίαζε τα  λείψανα   των    άταφων    Χριστιανών, που    είχαν   μαρτυρήσει.

Όμως   ένας   σύμβουλος   του   αυτοκράτορος,   που   ήταν   και μνηστήρας   της   Δροσίδος,   ο   Αδριανός,   πληροφόρησε   τον   βασιλέα για   το   έργο   των   γυναικών.   Τότε   ο   Τραϊανός   τις   συνέλαβε   και την   μεν   Αγία   Δροσίδα  την   περιόρισε   στο   παλάτι,   τις   δε   μοναχές τις   έριξε   μέσα   σε   χωνευτήρι   με   λιωμένο   χαλκό.

Στο   Συναξάρι   αναφέρεται   ότι   με   τον   χαλκό   αυτό,   μέσα   στον  οποίο χωνεύθηκαν οι πέντε Αγίες, ο Τραϊανός διέταξε να κατασκευασθούν   οι   βάσεις των χάλκινων αγγείων του δημόσιου λουτρού,   το   οποίο   είχε   ανεγείρει   και   που   επρόκειτο   να   δοθεί   σε δημόσια   λειτουργία   κατά  την   ημέρα    της    εορτής   των    Απολλωνίων.

Όταν   έγιναν   τα   εγκαίνια του   λουτρού, ο   πρώτος  που   έσπευσε να  εισέλθει   μέσα,   μόλις   πλησίασε,   έπεσε   κάτω   νεκρός.   Το   ίδιο συνέβη   και   με   όσους  άλλους,   μετά    απὸ  αυτόν, πλησίασαν   την θύρα.

Μόλις   ο   αυτοκράτορας   πληροφορήθηκε   τα   γεγονότα,   ρώτησε   τους ιερείς   των   ειδώλων μήπως   οι   Χριστιανοί   είχαν   κάνει   καμία   μαγεία.   Εκείνοι   απάντησαν   ότι   αυτό   το   έκαναν   τα   χάλκινα αγγεία,   που   κατασκευάστηκαν   από   τα   λείψανα   των   πέντε μοναχών. Τότε   ο   Τραϊανός   διέταξε   να   κατασκευασθούν   άλλα χάλκινα   αγγεία,   ώστε   να   σταματήσουν οι θάνατοι και να  ξαναλιώσουν   τα   αγγεία   μέσα   στα   οποία   μαρτύρησαν   οι   Αγίες, για να κατασκευαστούν χάλκινα ομοιώματα των πέντε εκείνων Μαρτύρων    προς    ατίμωση    και    όνειδός   τους.

Έτσι   κι   έγινε.   Τα   γυμνά   αγάλματα   στήθηκαν.   Ο   Τραϊανός,   όμως, είδε   στον   ύπνο   του   τις   πέντε   μοναχές   να   τον   επιτιμούν   και   να του προαναγγέλουν την κοίμηση της  θυγατέρας του. Ο ασεβής  αυτοκράτορας   εξοργίστηκε,   διότι   ο   Θεός   εξευτέλισε   τις    ανόητες βουλές   του   και   τις   γεμάτες   παράνοια   πράξεις   του.   Έδωσε,   λοιπόν,   εντολή   να   αναφθούν   δύο   κλίβανοι    σε   καθένα    από   τα δύο  άκρα   της   πόλεως    και   να   πυρακτώνονται   συνεχώς.   Με διαταγή   του   τοποθέτησε   στους   κλιβάνους   και   επιγραφή,   η    οποία έγραφε:   «Χριστιανοί,   που   προσκυνάτε   τον    Εσταυρωμένο,   λυτρώσατε τους εαυτούς σας από τα πολλά βασανιστήρια και απαλλάξατε εμάς από  τον   κόπο   των   βασάνων.   Ρίψατε   εαυτούς   στον   κλίβανο».

Η   Αγία  Δροσίς  απέβαλε τα  βασιλικά  ενδύματα  και έφυγε  από  τα ανάκτορα  χωρίς  να  την  αντιληφθεί  κανείς.   Προχωρούσε   προς   τον κλίβανο,   για   να    μαρτυρήσει    υπέρ   του   Χριστού  και  να  βρεθεί  κοντά    στις    Αγίες, που  αναπαύονταν  στη   Βασιλεία   του    Θεού. Σκέφθηκε  όμως  ότι    δεν   είχε    βαπτισθεί. Έβγαλε  τότε  από    το θηλάκιο   του  χιτώνα    της    το    μύρο,   μπήκε    μέσα    σε   ένα    λάκκο  με    νερό   και    βαπτίσθηκε  στο   Όνομα    του    Πατρός   και    του   Υιού και   του    Αγίου    Πνεύματος.   Στην   συνέχεια   κρύφθηκε  κάπου   για λίγες ημέρες  και  εκεί    κοιμήθηκε   προσευχόμενη.          

Απολυτίκιον.   Ήχος    δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.

Πατρός  την  δυσσέβειαν,  καταλιπούσα   σεμνή,   Κυρίω   προσέδραμες, τω   Βασιλεί  του  παντός,  Χριστώ  τω  Θεώ  ημών,  τούτω  δε νυμφευθείσα,  καθαρά   διανοία,  ήχθης  Δροσίς   θεόφρον,   προς  νυμφώνα  τον  θείον,  πρεσβεύουσα   απαύστως,    υπέρ    των τιμώντων  σε. 

Κοντάκιον.  Ήχος    δ’.    Επεφάνης   σήμερον.

Τω  φωτί  της χάριτος,   καταυγασθείσα,    ευσεβώς    ηγώνισαι,    υπέρ    της  δόξης του  Χριστού, Δροσίς   Μαρτύρων   συνόμιλε,    μεθ’ ών  δυσώπει,   υπέρ    των  ψυχών    ημών.         

Μεγαλυνάριον.

Πόθω   πτερωθείσα    τω    του    Χριστού,   τοις   Μάρτυσι    τούτου,  θεοφρόνως    διακονείς,    ών    και    της    ευκλείας,    Δροσίς    επιτυχούσα,  υπέρ    ημών    δυσώπει,   των    ευφημούντων   σε.

Agia Drosis and the other five are regular

Saint Martyr Drosis was the daughter of Emperor Trajan (98-117 AD) and he loved the Christians who suffered so much from persecution. Every evening, the Saint came out of the palace, and together with five Normal, ie five nuns, he buried and buried the remains of the unscrupulous Christians who had testified.

But a counselor of the Emperor, who was a suitor of Drosis, Hadrian, informed the King about the work of women. Then Trajan captured them, and the Holy Drosity restricted her to the palace, and the nuns threw them into a crucible with melted copper.

In Synaxari, it is reported that with this copper in which the five Saints were digested, Trajan ordered that the bases of the bronze vases of the public bath he had erected and which would be given public service on the day of the Apollonius .

When the bathroom was inaugurated, the first one who rushed in to enter, as soon as he approached, fell down dead. The same thing happened to the others who, after him, approached the door.

Once the emperor learned the facts, he asked the priests of the idols whether the Christians had made any magic. They replied that this was what the copper pots, made of the remains of the five monks, made. Trajan then ordered other bronze vases to be made to stop the deaths and rebuild the vases in which the Saints martyred to make bronze dummies of the five Witnesses to their disgrace and shame.

So it happened. The bare statues were erected. Trajan, however, saw in his sleep the five nuns to pay homage to him and to announce his daughter's sleeping. The wicked emperor was outraged, because God had laid down his stupid scorn and his paranoia. He therefore instructed two kilns to be erected on each of the two edges of the city and incinerated continuously. By order, he placed in the ovens an inscription, which reads: "Christians, who despise the Crucified, have redeemed yourselves from the many torture, and set us free from the suffering of the tortures. You poured yourself into the oven. "

Saint Drosis stripped off the royal clothes and left the palace without anyone realizing it. He went to the furnace to bear witness to Christ's favor and to be found near the Saints who rested in the Kingdom of God. But he thought he had not been baptized. Then he took the myrrh from the nipple of his tunic, entered a pit with water and was baptized in the Name of the Father and the Son and the Holy Spirit. Then he hid somewhere for a few days, and there he slept praying.

Apolyticus. Sound d '. Fast anticipated.

Father of denial, I abhorred, Lord, of all, Christ of our God, that is, married, pure intellect, received Drosus the theofron, to the bridegroom of the divine, for the first time, for honor in honor.

Kontakion. Sound d '. I'm afraid today.

The light of grace, exalted, mercifully honored, in favor of the glory of Christ, Drosis Martyr conspired, with us disfavours, in favor of our souls.

Majesty.

I suffer for the fate of Christ, to the Martyr, for the sake of the devotees and for the favor, Droushis I succed, for our sake, to the euphoria in us.