ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ψαλμοί του προφήτου και Βασιλέως Δαυίδ 001 - 010 Ψαλμός Α΄. 1 Μακάριος ανήρ, ός ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισεν. Αλλ΄ ή εν τω νόμω Κυρίου το θέλημα αυτού και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός. Και έσται ως το ξύλον το πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων, ό τον καρπόν αυτού δώσει εν καιρώ αυτού και το φύλλον αυτού ουκ απορρυήσεται και πάντα, όσα αν ποιεί, κατευοδωθήσεται. Ούχ ούτως οι ασεβείς, ούχ ούτως· αλλ΄ ή ωσεί χνούς, όν εκρίπτει ο άνεμος από προσώπου της γης. Δια τούτο ουκ αναστήσονται ασεβείς εν κρίσει, ουδέ αμαρτωλοί εν βουλή δικαίων. Ότι γινώσκει Κύριος οδόν δικαίων και οδός ασεβών απολείται. Ψαλμός Β΄.2 Ινατί εφρύαξαν έθνη και λαοί εμελέτησαν κενά; Παρέστησαν οι βασιλείς της γης και οι άρχοντες συνήχθησαν επι το αυτό κατά του Κυρίου και κατά του χριστού αυτού. Διαρρήξωμεν τους δεσμούς αυτών και απορρίψωμεν αφ΄ ημών τον ζυγόν αυτών. Ο κατοικών εν ουρανοίς εκγελάσεται αυτούς και ο Κύριος εκμυκτηριεί αυτούς. Τότε λαλήσει προς αυτούς εν οργή αυτού και εν τω θυμώ αυτού ταράξει αυτούς. Εγώ δε κατεστάθην βασιλεύς υπ΄ αυτού επί Σιών όρος το άγιον αυτού, διαγγέλλων το πρόσταγμα Κυρίου. Κύριος είπε προς με· υιός μου εί συ. Εγώ σήμερον γεγέννηκα σε. Αίτησαι παρ΄ εμού και δώσω σοι έθνη την κληρονομίαν σου και την κατάσχεσιν σου τα πέρατα της γης. Ποιμανείς αυτούς εν ράβδω σιδηρά, ως σκεύη κεραμέως συντρίψεις αυτούς. Και νυν, βασιλείς, σύνετε· παιδεύθητε, πάντες οι κρίνοντες την γην. Δουλεύσατε τω Κυρίω εν φόβω και αγαλλιάσθε αυτώ εν τρόμω. Δράξασθε παιδείας, μήποτε οργισθή Κύριος και απολείσθε εξ οδού δικαίας, όταν εκκαυθή εν τάχει ο θυμός αυτού, μακάριοι πάντες οι πεποιθότες επ΄ αυτώ. Ψαλμός Γ΄. 3 Κύριε, τί επληθύνθησαν οι θλίβοντες με; πολλοί επανίστανται επ΄ εμέ. Πολλοί λέγουσι τη ψυχή μου· ουκ έστι σωτηρία αυτώ εν τω Θεώ αυτού. Συ δε, Κύριε, αντιλήπτωρ μου εί, δόξα μου και υψών την κεφαλήν μου. Φωνή μου προς Κύριον εκέκραξα και επήκουσε μου εξ όρους αγίου αυτού. Εγώ εκοιμήθην και ύπνωσα· εξηγέρθην, ότι Κύριος αντιλήψεται μου. Ού φοβηθήσομαι από μυριάδων λαού των κύκλω συνεπιτιθεμένων μοι. Ανάστα, Κύριε, σώσον με ο Θεός μου· ότι συ επάταξας πάντας τους εχθραίνοντας μοι ματαίως, οδόντας αμαρτωλών συνέτριψας. Του Κυρίου η σωτηρία και επί τον λαόν σου η ευλογία σου. Δόξα.... Και νυν.... Αλληλούια. Ψαλμός Δ΄. 4 Εν τω επικαλείσθαι με εισήκουσας μου, ο Θεός της δικαιοσύνης μου, εν θλίψει επλάτυνας με· οικτείρησον με και εισάκουσον της προσευχής μου. Υιοί ανθρώπων, έως πότε βαρυκάρδιοι; ινατί αγαπάτε ματαιότητα και ζητείτε ψεύδος; Και γνώτε ότι εθαυμάστωσε Κύριος τον όσιον αυτού. Κύριος εισακούσεται μου εν τω κεκγραγέναι με προς αυτόν. Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε· ά λέγετε εν ταις καρδίαις υμών, επί ταις κοίταις υμών κατανύγητε. Θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης και ελπίσατε επί Κύριον· πολλοί λέγουσι· τις δείξει ημίν τα αγαθά; Εσημειώθη εφ΄ ημάς το φως του προσώπου σου, Κύριε. ΄Εδωκας ευφροσύνη εις την καρδίαν μου, από καρπού σίτου, οίνου και ελαίου αυτών επληθύνθησαν. Εν ειρήνη επί το αυτό κοιμηθήσομαι και υπνώσω· ότι σύ, Κύριε, κατά μόνας επ΄ ελπίδι κατώκισας με. Ψαλμός Ε΄. 5 Τα ρήματα μου ενώτισαι, Κύριε, σύνες της κραυγής μου. Πρόσχες τη φωνή της δεήσεως μου, ο βασιλεύς μου και ο Θεός μου· ότι προς σε προσεύξομαι, Κύριε. Το πρωί εισακούση της φωνής μου· το πρωί παραστήσομαι σοι και επόψει με· ότι ουχί Θεός θέλων ανομίαν συ ει. Ου παροικήσει σοι πονηρευόμενος, ουδέ διαμενούσι παράνομοι κατέναντι των οφθαλμών σου. Εμίσησας πάντας τους εργαζομένους την ανομίαν· απολείς πάντας τους λαλούντας το ψεύδος. Άνδρα αιμάτων και δόλιον βδελύσσεται Κύριος. Εγώ δε εν τω πλήθει του ελέους σου εισελεύσομαι εις τον οίκον σου, προσκυνήσω προς ναόν άγιον σου εν φόβω σου. Κύριε, οδήγησον με εν τη δικαιοσύνη σου ένεκα των εχθρών μου, κατεύθυνον ενώπιον σου την οδόν μου. Ότι ουκ έστιν εν τω στόματι αυτών αλήθεια· η καρδία αυτών ματαία. Τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών, ταις γλώσσαις αυτών εδολιούσαν· κρίνον αυτούς, ο Θεός. Αποπεσάτωσαν από των διαβουλιών αυτών· κατά το πλήθος των ασεβειών αυτών έξωσον αυτούς, ότι παρεπίκραναν σε, Κύριε. Και ευφρανθείησαν πάντες οι ελπίζοντες επί σε· εις αιώνα αγαλλιάσονται και κατασκηνώσεις εν αυτοίς και καυχήσονται εν σοι πάντες οι αγαπώντες το όνομα σου. Ότι συ ευλογήσεις δίκαιον· Κύριε ως όπλω ευδοκίας εστεφάνωσας ημάς.

Ψαλμός ΣΤ΄. 6

Κύριε, μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με. Ελέησον με, Κύριε, ότι ασθενής ειμί· ίασαι με, Κύριε, ότι εταράχθη τα οστά μου και η ψυχή μου εταράχθη σφόδρα· και συ, Κύριε, έως πότε; Επίστρεψον, Κύριε, ρύσαι την ψυχήν μου· σώσον με· ένεκεν του ελέους σου. Ότι ουκ έστιν εν τω θανάτω ο μνημονεύων σου· εν δε τω ΄Αδη τίς εξομολογήσεται σοι; Εκοπίασα εν τω στεναγμώ μου, λούσω καθ΄ εκάστην νύκτα την κλίνην μου, εν δάκρυσι μου την στρωμνήν μου βρέξω. Εταράχθη από θυμού ο οφθαλμός μου, επαλαιώθην εν πάσι τοις εχθροίς μου. Απόστητε απ΄ εμού πάντες οι εργαζόμενοι την ανομίαν, ότι εισήκουσε Κύριος της φωνής του κλαυθμού μου. Ήκουσε Κύριος της δεήσεως μου, Κύριος την προσευχήν μου προσεδέξατο. Αισχυνθείησαν και ταραχθείησαν σφόδρα πάντες οι εχθροί μου, αποστραφείησαν και καταισχυνθείησαν σφόδρα δια τάχους.

Δόξα.... Και νυν.... Αλληλούια.

Ψαλμός Ζ΄. 7

Κύριε ο Θεός μου, επί σοι ήλπισα· σώσον με εκ πάντων των διωκόντων με και ρύσαι με. Μήποτε αρπάση ως λέων την ψυχήν μου, μη όντος λυτρουμένου, μηδέ σώζοντος. Κύριε ο Θεός μου, ει εποίησα τούτο, εί έστιν αδικία εν χερσί μου. Εί ανταπέδωκα τοις ανταποδιδούσι μοι κακά, αποπέσοιμι άρα από των εχθρών μου κενός. Καταδιώξαι άρα ο εχθρός την ψυχήν μου και καταλάβοι και καταπατήσαι εις γην την ζωήν μου και την δόξαν μου εις χουν κατασκηνώσαι. Ανάστηθι, Κύριε, εν οργή σου, υψώθητι εν τοις πέρασι των εχθρών σου. Και εξεγέρθητι, Κύριε ο Θεός μου, εν προστάγματι, ω ενετείλω και συναγωγή λαών κυκλώσει σε· και υπέρ ταύτης εις ύψος επίστρεψον. Κύριος κρινεί λαούς. Κρίνον με, Κύριε, κατά την δικαιοσύνην μου και κατά την ακακίαν μου επ΄ εμοί. Συντελεσθήτω δη πονηρία αμαρτωλών και κατευθυνείς δίκαιον, ετάζων καρδίας και νεφρούς ο Θεός. Δικαία η βοήθεια μου παρά του Θεού, του σώζοντος τους ευθείς τη καρδία. Ο Θεός κριτής δίκαιος και ισχυρός και μακρόθυμος και μη οργήν επάγων καθ΄ εκάστην ημέραν. Εάν μη επιστραφήτε, την ρομφαίαν αυτού στιλβώσει, το τόξον αυτού ενέτεινε και ητοίμασεν αυτό. Και εν αυτώ ητοίμασε σκεύη θανάτου, τα βέλη αυτού τοις καιομένοις εξειργάσατο. Ιδού ωδίνησεν αδικίαν, συνέλαβε πόνον και έτεκεν ανομίαν. Λάκκον ώρυξε και ανέσκαψεν αυτόν και εμπεσείται εις βόθρον, όν ειργάσατο. Επιστρέψει ο πόνος αυτού εις κεφαλήν αυτού και επί κορυφήν αυτού η αδικία αυτού καταβήσεται. Εξομολογήσομαι τω Κυρίω κατά την δικαιοσύνην αυτού και ψαλώ το ονόματι Κυρίου του Υψίστου.

Ψαλμός Η΄. 8

Κύριε, ο Κύριος ημών, ως θαυμαστόν το όνομα σου εν πάση τη γη! Ότι επήρθη η μεγαλοπρέπεια σου υπεράνω των ουρανών. Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αίνον, ένεκα των εχθρών σου, του καταλύσαι εχθρόν και εκδικητήν. Ότι όψομαι τους ουρανούς έργα των δακτύλων σου, σελήνην και αστέρας, ά συ εθεμελίωσας. Τί έστιν άνθρωπος, ότι μιμνήσκη αυτού; ή υιός ανθρώπου, ότι επισκέπτη αυτόν; Ηλάττωσας αυτόν βραχύ τι παρ΄ αγγέλους· δόξη και τιμή εστεφάνωσας αυτόν και κατέστησας αυτόν επί τα έργα των χειρών σου. Πάντα υπέταξας υποκάτω των ποδών αυτού, πρόβατα και βόας απάσας, έτι δε και τα κτήνη του πεδίου. Τα πετεινά του ουρανού και τους ιχθύας της θαλάσσης, τα διαπορευόμενα τρίβους θαλασσών. Κύριε, ο Κύριος ημών, ως θαυμαστόν το όνομα σου εν πάση τη γη!

Δόξα.... Και νυν.... Αλληλούια.

Ψαλμός Θ΄. 9

Εξομολογήσομαι σοι, Κύριε, εν όλη καρδία μου, διηγήσομαι πάντα τα θαυμάσια σου. Ευφρανθήσομαι και αγαλλιάσομαι εν σοι, ψαλώ το ονόματι σου, ΄Υψιστε. Εν τω αποστραφήναι τον εχθρόν μου εις τα οπίσω, ασθενήσουσι και απολούνται από προσώπου σου.Ότι εποίησας την κρίσιν μου και την δίκην μου· εκάθισας επί θρόνου ο κρίνων δικαιοσύνην. Επετίμησας έθνεσι και απώλετο ο ασεβής· το όνομα αυτού εξήλειψας εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του αιώνος. Του εχθρού εξέλιπον αι ρομφαίαι εις τέλος και πόλεις καθείλες. Απώλετο το μνημόσυνον αυτού μετ΄ ήχου και ο Κύριος εις τον αιώνα μένει. Ητοίμασεν εν κρίσει τον θρόνον αυτού και αυτός κρινεί την οικουμένην εν δικαιοσύνη, κρινεί λαούς εν ευθύτητι. Και εγένετο Κύριος καταφυγή τω πένητι, βοηθός εν ευκαιρίαις, εν θλίψεσι. Και ελπισάτωσαν επί σοι οι γινώσκοντες το όνομα σου, ότι ουκ εγκατέλιπες τους εκζητούντας σε, Κύριε. Ψάλατε τω Κυρίω, τω κατοικούντι εν Σιών, αναγγείλατε εν τοις έθνεσι τα επιτηδεύματα αυτού. Ότι ο εκζητών τα αίματα αυτών εμνήσθη, ουκ επελάθετο της κραυγής των πενήτων. Ελέησον με, Κύριε, ίδε την ταπείνωσιν μου εκ των εχθρών μου, ο υψών με εκ των πυλών του θανάτου. ΄Οπως αν εξαγγείλω πάσας τας αινέσεις σου εν ταις πύλαις της θυγατρός Σιών· αγαλλιασόμεθα επί τω σωτηρίω σου. Ενεπάγησαν έθνη εν διαφθορά, ή εποίησαν· εν παγίδι ταύτη, ή έκρυψαν, συνελήφθη ο πούς αυτών. Γινώσκεται Κύριος κρίματα ποιών· εν τοις έργοις των χειρών αυτού συνελήφθη ο αμαρτωλός. Αποστραφήτωσαν οι αμαρτωλοί εις τον ΄Αδην, πάντα τα έθνη τα επιλανθανόμενα του Θεού. Ότι ουκ εις τέλος επιλησθήσεται ο πτωχός, η υπομονή των πενήτων ουκ απολείται εις τέλος. Ανάστηθι, Κύριε, μη κραταιούσθω άνθρωπος, κριθήτωσαν έθνη ενώπιον σου. Κατάστησον, Κύριε, νομοθέτην επ΄ αυτούς· γνώτωσαν έθνη ότι άνθρωποι είσιν. Ινατί Κύριε, αφέστηκας μακρόθεν; υπεροράς εν ευκαιρίαις, εν θλίψεσιν; Εν τω υπερηφανεύεσθαι τον ασεβή, εμπυρίζεται ο πτωχός· συλλαμβάνονται εν διαβουλίοις, οις διαλογίζονται. Ότι επαινείται ο αμαρτωλός εν ταις επιθυμίαις τη ψυχής αυτού και ο αδικών ενευλογείται. Παρώξυνε τον Κύριον ο αμαρτωλός· κατά το πλήθος της οργής αυτού ουκ εκζητήσει· ουκ έστιν ο Θεός ενώπιον αυτού. Βεβηλούνται αι οδοί αυτού εν παντί καιρώ· ανταναιρείται τα κρίματά σου από προσώπου αυτού, πάντων των εχθρών αυτού κατακυριεύσει. Είπε γαρ εν καρδία αυτού· Ου μη σαλευθώ από γενεάς εις γενεάν άνευ κακού. Ου αράς το στόμα αυτού γέμει και πικρίας και δόλου· υπό την γλώσσαν αυτού κόπος και πόνος. Εγκάθηται εν ενέδρα μετά πλουσίων, εν αποκρύφοις του αποκτείναι αθώον· οι οφθαλμοί αυτού εις τον πένητα αποβλέπουσιν. Ενεδρεύει εν αποκρύφω, ως λεών εν τη μάνδρα αυτού· ενεδρεύει του αρπάσαι πτωχόν, αρπάσαι πτωχόν εν τω ελκύσαι αυτόν. Εν τη παγίδι αυτού ταπεινώσει αυτόν· κύψει και πεσείται εν τω αυτόν κατακυριεύσαι των πενήτων. Είπε γαρ εν καρδία αυτού· επιλέλησται ο Θεός, απέστρεψε το πρόσωπον αυτου του μη βλέπειν εις τέλος. Ανάστηθι, Κύριε ο Θεός μου, υψωθήτω η χείρ σου, μη επιλάθη των πενήτων σου εις τέλος. Ένεκεν τίνος παρώργισεν ο ασεβής τον Θεόν; είπε γαρ εν καρδία αυτού· ουκ εκζητήσει. Βλέπεις, ότι συ πόνον και θυμόν κατανοείς, του παραδούναι αυτόν εις χείρας σου. Σοι εγκαταλέλειπται ο πτωχός, ορφανώ σύ ήσθα βοηθός. Σύντριψον τον βραχίονα του αμαρτωλού και πονηρού· ζητηθήσεται η αμαρτία αυτού και ου μη ευρεθή. Κύριος βασιλεύς εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του αιώνος. Απολείσθε έθνη εκ της γης αυτού. Την επιθυμίαν των πενήτων εισήκουσας, Κύριε· τη ετοιμασία της καρδίας αυτών προσέσχε το ούς σου. Κρίναι ορφανώ και ταπεινώ, ίνα μη προσθή έτι του μεγαλαυχείν άνθρωπος επί της γης.

Ψαλμός Ι΄. 10

Επί τω Κυρίω πέποιθα, πως ερείτε τη ψυχή μου, μεταναστεύου επί τα όρη ως στρουθίον; Ότι ιδού οι αμαρτωλοί ενέτειναν τόξον, ητοίμασαν βέλη εις φαρέτραν, του κατατοξεύσαι εν σκοτομήνη τους ευθείς τη καρδία. Ότι ά συ κατηρτίσω, αυτοί καθείλον· ο δε δίκαιος τί εποίησε; Κύριος εν ναώ αγίω αυτού· Κύριος εν ουρανώ ο θρόνος αυτού· οι οφθαλμοί αυτού εις τον πένητα αποβλέπουσι· τα βλέφαρα αυτού εξετάζει τους υιούς των ανθρώπων. Κύριος εξετάζει τον δίκαιον και τον ασεβή· ο δε αγαπών την αδικίαν μισεί την εαυτού ψυχήν. Επιβρέξει επί αμαρτωλούς παγίδας, πυρ και θείον και πνεύμα καταιγίδος η μερίς του ποτηρίου αυτών. Ότι δίκαιος Κύριος και δικαιοσύνας ηγάπησεν, ευθύτητας είδε το πρόσωπον αυτού.

Δόξα.... Και νυν... Αλληλούια.

The Psalms of the Prophet and King David

001 - 010

Psalm A. 1

A blessed man, who was not in the house of the wicked, and in the sinful accusation, and in the throne of the wicked, did not belong. But in the law of the LORD his will and in his law study day and night. And it is as the wood that is thrown over the outlets of the waters, that the fruit thereof shall give it in time, and its leaf shall not be washed away, and always, whatever it is, it shall be guided. Now, the wicked, but so or otherwise, is the wind from the face of the earth. For this reason no unrecognized men are raised, nor are they sinners in the will of righteousness. That the Lord's righteous way, and the way of the wicked is lying.

Psalm B.2

When they exploded nations and peoples studied gaps? The kings of the earth were brought in, and the princes were plotted against it against the Lord and against his Christ. We break these bonds and reject the yoke of them. The inhabitants in the heavens are exalting them, and the Lord takes them. Then he speaks to them in his wrath, and in his anger he upsets them. I have established a king over him on Mount Zion, his holy one, the messenger of the commandment of the Lord. The LORD said to me, My son I am. I was born today. You ask for and give your nations your inheritance and your attachment to the ends of the earth. Thou hast received them as a rod of iron, as pots of pottery, that they might smite them. And now, kings, you are; you are being beaten, all the judges of the earth. You have worked in the Lord for fear, and you have rejoiced in it in horror. You have been educated, and the LORD is angry, and you are gone out of the way of righteousness, when his anger is utterly destroyed, and all the blessed be upon him.

Psalm G. 3

Lord, what did the devils do with me? many are back on it. Many say to my soul; do not even have this salvation in his God. Therefore, Lord, my understanding is my glory and my head. I have delivered my voice to the LORD, and have hearkened unto me in his holy things. I have been asleep and sleeping; they have explained that the Lord sees me. I am afraid of myriads of people in my circle of conspirators. Resurrection, Lord, save me with my God; that I have defeated all of them by hating me in vain, punishing sinners crushed. The Lord your salvation and your people your blessing.

 Glory .... And now .... Hallelujah.

Psalm D. 4

In the invocation with my dwelling, the God of my righteousness, in the distress of me, greet me, and admit me to my prayer. Sons of human beings, until when they were bark beards? do ye love vanity, and seek falsehood? And know that the LORD hath the LORD made thee holy. The Lord listens to me in his words. Thou shalt be wroth, and do not sin: speak in thy hearts, thou hast dwelt upon thy hollows. You have sacrificed a sacrifice of righteousness and have hoped for the Lord; many say, do the goods show them? The light of your face was written to you, Lord. I have given joy to my heart, wheat, wine, and oil. In peace on this I am asleep and sleeping; that, O Lord, I have only one hope of deceiving myself.

Psalm E. 5

My verbs are joined, Lord, short of my cry. You have received the voice of my devotion, my king and my God, that I pray unto thee, Lord. In the morning I listen to my voice; in the morning I represent you, and follow me; that no God desires iniquity. Deliberate to the wicked, nor to transgress against your eyes. Thou hast set all the workers to iniquity: thou shalt afflict them all by lying the lie. A man of blood and a deceiver, a Lord is abhorred. I will come into thy house in thy wrath, I will worship thy holy one in fear of thee. Lord, lead me in your righteousness because of my enemies, and I will make my way before you. That they have not in their mouths true: their heart is evil. And the throne of their lips, and their tongues, they uttered: I judge them, God. They departed from these talks, according to the multitude of these unbelievers out of them, that they perished in the Lord. And all the hopeful have been made to thee for ever: they are glorified and encamped in them, and the name of all thy loving ones is boasting in thee. That you plead justice; Lord as a blessing of mercy on us.

Psalm F. 6

Lord, do not be angry with me, not with your wrath. Hear me, O LORD, that thou hast spoken with me, O LORD, that my bones have been moved, and my soul has been moved greatly: and, Lord, how long? Rejoice, Lord, set my soul; save me from your mercy. That in thy death thou hast not yet ceased thy memorial: wherein thou hast confessed unto Hades? I cut in my sighs, I rub my bed every night, tearing my litter on my bed. My eye was thrown in anger, all my enemies resisted. Take all the workers from me out of iniquity, that he has declared the Lord of my cluster's voice. I heard the Lord of my devotion, Lord prayed me. All my enemies were sharpened and shaken, they were shattered, and they were greatly shaken.

 Glory .... And now .... Hallelujah.

Psalm G. 7

O Lord my God, I have hoped for thee, save all my enemies with me, and me. Do not take my soul as a lion, not being saved, not saved. Lord my God, I have done this, there is an injustice in my land. I have repaid to my repatriating evil, so I have fallen from my enemies empty. Then the enemy shall persecute my soul, and understand ye, and transgress your land, and my glory in the camp. Resurrection, Lord, in your wrath, be lifted up in the passage of your enemies. And rebellious, O LORD my God, in the ordinance, that I have entreated, and the congregation of the peoples is round about: and in that he hath reigned in height. The Lord judges peoples. Dear Lord, in my righteousness and in my acacia. Do sin of sinners and directors of righteousness, hearts and kidneys, God. I pray for my help, rather than for God, for the saving of your heart. God judge is righteous and strong and long-tempered and non-raging heck every day. If you do not return, his sword is polished, his bow has increased and prepared this. And in him there were vessels of death, and the arrows of him and of them were worked. He hath committed iniquity, he has arrested pain, and has become an iniquity. Lakton groped and dug it up and went into a sink, but he did. And his pain shall return to his head, and his iniquity shall go down upon his summit. I confess to the Lord in his righteousness and I call the name of the Lord of the Most High.

Psalm H. 8

O Lord, our Lord, as your name is miraculous in all the earth! That your splendor was above the heavens. By the mouth of babes and nursing women, I pray a godfather, because of your enemies, you destroy your enemy and avenger. That I look upon the heavens of your fingers, moon and star, you have met. What is a man, that he imitates him? or son of man, that visitor him? Thou hast shortened this short what angels: glory and honor thou hast given him, and made him the work of thy hand. You have always subjected under her feet, sheep and oxen, and the beasts of the field. The fowls of the sky and the fish of the sea, the treadmills of the sea. O Lord, our Lord, as your name is miraculous in all the earth!

 Glory .... And now .... Hallelujah.

Psalm Th. 9

I confess to you, Lord, in all my heart, I am always telling your wonderful ones. I am glad and I am glad in you, I call your name, Abide. In casting away my enemy in the back, you are weak and despairing from your face. That you have done my judgment and my judgment; I have been sitting on the throne of the lying righteousness. You honored the nation and lost the wicked one; the name of him was exalted to the age and to the age of the ages. The enemy is ruined in the end, and the cities are blasted. His memorial was lost with sound, and the Lord remained in the age. He judged his throne in judgment, and he judges the world in righteousness, judging peoples in righteousness. And the Lord took refuge in the penitent, assistant on occasion, in sorrow. And the name of your fathers have given you your name, that you have not despised them by asking, Lord. I pray thee, O LORD, that dwellest in Zion, thou hast declared in his nation the works of him. That the one who sought these bloods was enraged, did not cry out of the cry of the mothers. Hearken to me, Lord, show my humiliation from my enemies, the heights with the gates of death. As if I exhort all your appetites in the gates of the daughter of Zion; we rejoice over your salvation. The nations corrupted themselves in corruption, or they consumed; in this trap, or they hid, the hosts were arrested. It is the Lord's slander which, in the work of his hands, was taken up by the sinner. The sinners have been destroyed in Aden, all the nations that are God's sufferings. That the poor is finally overcome, the patience of the poor man is not ending. Resurrection, Lord, I am not a hungry man, there were nations before you. Decree, O LORD, to legislate on them; they have known nations that men hate. Yes, Lord, have you left far? overcome in an opportunity, in sorrow? In the pride of the wicked, the poor are made up; they are arrested in disobedience, they meditate. That the sinner in the wishes of his soul is praised, and the wicked is envied. The Lord the sinner protested; by the multitude of his wrath he did not ask; God was not before him. His ways are gone out all the ages: thy transgressions are taken away from his face, and all his enemies are taken away. He said in his heart; I will not be cut off from generation to generation without evil. But his mouth is bitter and bitter, and under his tongue labor and pain. He is entreated in an ambush with the rich, in his hiding place he is innocent; his eyes are in the sight of the deceased. He hath concealed himself as a lewd in his pen; he hath grieved him with the poor, and hast been poor in his affliction. In his pitcher he humbleth him; and he is drowned, and is crumbling in him; He said in his heart, God is chosen, he has turned his face to see him not. Resurrection, O Lord my God, lift up your hand; do not let your foes end up in the end. Was there what the wicked God did? he said in his heart, He shall not seek. You see, that you understand and remember, give it to your hand. You are abandoned by the poor, orphaned assistant. Fry the arm of the sinner and the wicked; his sin is called for, and I am not found. The king of the Lord, to the age and to the age of the age. There are nations out of this land. The desire of the holy servants, O Lord, the preparation of their hearts has taken hold of your sins. He is orphaned and humbled, without adding to the great man on earth.

Psalm I. 10

On the Lord I find that you have my soul, migrating to the mountains as a wickedness? That, behold, the sinners have arched, they have made arrows in a quiver, and thou shalt see the heart in darkness. To comprehend these things, these are good, and the righteous did what? The Lord in his holy place; the LORD in his heavens his throne, his eyes upon the utterly wanting; his eyelids look upon the sons of men. The Lord examines the righteous and the wicked; but if you love unrighteousness, you hate the soul. Surmount upon a sinful trap, fire, and sulfur, and a spirit of storm, or of their beast. That the righteous Lord and righteous love, in the sight of his face.

 Glory .... And now ... Hallelujah.