Ο Άγιος Ελευθέριος

Έδρασε  στην  Ρώμη  κατά  τον  2^ο  αιώνα  μ.Χ. όταν  αυτοκράτορες  ήταν  ο  Κόμμοδος  και  ο Σεπτίμιος  Σεβήρος. Η μητέρα του Ανθία, που  έμεινε  χήρα  όταν  ο  Ελευθέριος  ήταν μικρός, κατηχήθηκε στην χριστιανική πίστη από τον Απόστολο Παύλο. Η Ανθία ανέθρεψε τον γιο της σύμφωνα με την διδασκαλία του Ευαγγελίου και μάλιστα  ανέθεσε την ηθική του τελείωση και την θεολογική του κατάρτιση στον επίσκοπο  Ρώμης Ανίκητο.

Σε ηλικία 15 ετών ο  Ελευθέριος χειροτονήθηκε διάκονος απὸ τον Ανίκητο, ενώ αργότερα έγινε επίσκοπος Ιλλυρικού. Ο βασιλιάς της Βρετανίας Λούκιος έστειλε επιστολή στον Άγιο, δηλώνοντας την επιθυμία του να διδαχθούν την πίστη  στον  Χριστό αυτός και  ο  λαός του.  Όταν  ο  αυτοκράτορας  Σεπτίμιος  Σεβήρος  πληροφορήθηκε την χριστιανική δράση του Ελευθερίου διέταξε την σύλληψή του.  
Έπειτα  από πολλά βασανιστήρια ο  Ελευθέριος οδηγήθηκε από τους ειδωλολάτρες  στην αρένα  της  Ρώμης. Τα αγρια  ζώα όμως δεν τον άγγιξαν, γι’ αυτό  και  αποκεφαλίσθηκε μαζί  με τη  μητέρα  του.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον λόγον.

Ἱερέων ποδήρει κατακοσμούμενος, καὶ αἱμάτων τοῖς ῥείθροις ἐπισταζόμενος, τῷ Δεσπότῃ σου Χριστῷ μάκαρ ἀνέδραμες, Ἐλευθέριε σοφέ, καθαιρέτα τοῦ Σατάν.  Διὸ μὴ παύςῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ τῶν πίστει τιμώντων, τὴν μακαρίαν σου ἄθλησιν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον λόγον.    
Φερωνύμῳ σου κλήσει καλλωπιζόμενος, ἐλευθερίαν παρέχεις καὶ ἀπολύτρωσιν, τοῖς προσκάμνουσι δεινῶς, ποικίλας θλίψεσιν, Ἐλευθέριε σοφέ, ἱερῶν καλλονή, Μαρτύρων ἡ ὡραιότης· διὸ μὴ παύσῃ βραβεύων, ἀναψυχὴν τοῖς σὲ γαιρέρουσι.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.            
Ὡς καλλονὴν τῶν ἱερέων Ὅσιε, καὶ προτροπὴν τῶν Ἀθλοφόρων ἅπαντες, εὐφημοῦμεν καὶ αἰτοῦμέν σε, Ἱερομάρτυς Ἐλευθέριε· τοὺς πόθῳ σου τὴν μνήμην ἑορτάζοντας, κινδύνων πολυτρόπων ἐλευθέρωσον, πρεσβεύων ἀπαύστως, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐν Χριστῷ, τοῖς δεδουλωμένοις, χρηματίσας μυσταγωγός, κληρονόμος ὤφθης, Σιὼν τῆς ἐλευθέρας, ἀθλήσας Ἐλευθέριε, ὡς ἀσώματος.