Η Αγία Ιουλιανή η Παρθενομάρτυς

Οι γονείς της  Ιουλιανής ήταν ειδωλολάτρες και θέλησαν να την μνηστεύσουν με κάποιο διακεκριμένο αξιωματούχο της Αντιόχειας, τον λεύσιο. Αλλά η Ιουλιανή αρνήθηκε σθεναρά.  Η  άρνησή  της  κατέπληξε τους  γονείς  της, διότι  μέχρι  εκείνη  την στιγμή  δεν  τους  είχε  φέρει  καμιά  αντίρρηση  και  ήταν  υπάκουη  κόρη.

Ο Ελεύσιος με πληγωμένο εγωισμό ζητούσε εκδίκηση. Αφού ερεύνησε και παρακολούθησε για πολύ καιρό  την  Ιουλιανή, έμαθε  ότι εν αγνοίᾳ  των γονέων  της  είχε γίνει χριστιανή. Έτσι ο Ελεύσιος την κατήγγειλε στον έπαρχο, με αποτέλεσμα  να συλληφθεί και να φυλακισθεί. Μέσα στην φυλακή, συνεχίστηκαν οι προσπάθειες να γίνει σύζυγος του Ελευσίου και να αποφύγει τον κίνδυνο του θανάτου. Αλλά η  Ιουλιανή  προτιμούσε  να  πεθάνει,  παρά  να  πάρει  ειδωλολάτρη  σύζυγο.

Τότε ο Ελεύσιος με διαταγή του έπαρχου και πολύ μίσος την μαστίγωσε ανελέητα. Έπειτα, έκαψε το πρόσωπό της με  πυρακτωμένο  σίδερο,  και  της  είπε:  «Πήγαινε  τώρα στον καθρέπτη να καμαρώσεις την ομορφιά σου». Η δε Ιουλιανή, με ένα ελαφρό μειδίαμα του απάντησε: «Στην  ανάσταση  των  δικαίων, στα πρόσωπα  δε  θα  υπάρχουν πληγές  και  εγκαύματα. Θα  υπάρχουν μόνο οι  πληγές των  ψυχών  από  την  αμαρτία. Γι’ αυτό,  Ελεύσιε  προτιμώ  τώρα  τις  πληγές  του  σώματος, που  είναι  προσωρινές, παρά  τις πληγές της ψυχής, που βασανίζουν αιώνια».  
Μετά από λίγο, το ξίφος του δημίου έκοψε τό νεανικό  κεφάλι  της  Ιουλιανής.  Αργότερα  ο Ελεύσιος, όταν βρέθηκε ναυαγός σε κάποιο  άγνωστο  νησί,  βρήκε  τραγικό  τέλος,  όταν τον  κατασπάραξε  ένα  άγριο  λιοντάρι.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.           
Ὡς νύμφη πανάμωμος, καὶ Ἀθληφόρος σεμνή, τῷ Λόγῳ νενύμφευσαι, τοῦ ἀθανάτου Πατρός, Ἰουλιανὴ ἔνδοξε· σὺ γὰρ φθαρτὸν μνηστῆρα, παριδοῦσα ἐμφρόνως, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν, καὶ τὸν ὄφιν καθεῖλες. Καὶ νῦν ταῖς τοῦ Νυμφίου σου, τρυφᾷς φαιδρότητι.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.       
Παρθένος παγκαλής, καὶ περίδοξος Μάρτυς, ἐδείχθης ἀληθῶς, θείῳ φίλτρῳ τρωθεῖσα· διὸ ἀμφοτέρωθεν, διαλάμπουσα ἔνδοξε, πρὸς οὐράνιον, μετεβιβάσθης νυμφῶνα, ἰκετεύουσα, διὰ παντὸς Ἀθληφόρε, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

Μεγαλυνάριον.
Κῆπος παρθενίας πολυανθής, ἀθλήσεως φέρων, ἔνθη εὔοσμα καὶ τερπνά, ὤφθης Ἀθληφόρε, τοῖς ἱεροῖς σου πόνοις· ὦ Ἰουλιανή σε, ὅθεν γεραίρομεν.