Ο χρόνος γέννησης
και η εθνικότητα του Αγίου
Ιγνατίου είναι ασαφή.
Στο θρόνο της Αντιόχειας ο Ιγνάτιος ανέβηκε μεταξύ 68 –
70 μ.Χ. Ποίμανε σαν αποστολικός διδάσκαλος και
στάθηκε φρουρός των
ψυχών του ποιμνίου του.
Όταν
ο Τραϊανός διέταξε
διωγμό κατά των Χριστιανών, θαρραλέα
ο Ιγνάτιος, ενώ ο
βασιλιάς περνούσε από την Αντιόχεια,
παρουσιάστηκε μπροστά του και
υπεράσπισε τα δίκαια της Εκκλησίας και την αλήθεια της χριστιανικής
πίστης. Τότε ο Τραϊανός, διέταξε την σύλληψη του Ιγνατίου
και
την μεταφορά του
στην Ρώμη. Οι χριστιανοί της Ρώμης σκόπευαν να τον απαλλάξουν
από το μαρτύριο,
αλλά ο Ιγνάτιος, με
φλογερή δίψα προς το μαρτύριο,
έγραψε σ’ αυτούς να αφήσουν να
γίνει το θέλημα
του Θεού.
Έτσι,
την 20η Δεκεμβρίου του έτους 107 μ.Χ., τον έριξαν στο αμφιθέατρο,
όπου πεινασμένα θηρία τον κατασπάραξαν. Διασώθηκαν μόνο τα μεγαλύτερα
από τα οστά του, που μεταφέρθηκαν
και τάφηκαν με
τιμές στην Αντιόχεια.
Αργότερα
μετεκομίσθησαν στην Ρώμη (β’ ανακομιδή το 540 μ.Χ. και εναποτέθησαν στον Ιερό Ναό του Αγίου
Κλήμεντος).
Έτσι, ο Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στη διδαχή του Χριστού, και «ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον πατέρα και τον υιόν έχει». Εκείνος δηλαδή, που μένει στη διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού και επομένως φέρει μέσα του τον Θεό. Γι’ αυτό και ο Ιγνάτιος επονομάσθηκε Θεοφόρος.
Έτσι, ο Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στη διδαχή του Χριστού, και «ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον πατέρα και τον υιόν έχει». Εκείνος δηλαδή, που μένει στη διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού και επομένως φέρει μέσα του τον Θεό. Γι’ αυτό και ο Ιγνάτιος επονομάσθηκε Θεοφόρος.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείῳ ἔρωτι ἐπτερωμένος, τοῦ σὲ ψαύσαντος, χερσὶν ἀχράντοις, θεοφόρος ἀνεδείχθης Ἰγνάτιε· καὶ ἐν τῇ Δύσει τελέσας τὸν δρόμον σου, πρὸς τὴν ἀνέσπερον λῆξιν ἐσκήνωσας. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Θείῳ ἔρωτι ἐπτερωμένος, τοῦ σὲ ψαύσαντος, χερσὶν ἀχράντοις, θεοφόρος ἀνεδείχθης Ἰγνάτιε· καὶ ἐν τῇ Δύσει τελέσας τὸν δρόμον σου, πρὸς τὴν ἀνέσπερον λῆξιν ἐσκήνωσας. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον.
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῶν λαμπρῶν ἀγώνων σου, ἡ φωτοφόρος ἡμέρα, προκηρύττει ἅπασι, τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα, τούτου γὰρ, διψῶν ἐκ πόθου κατατρυφῆσαι, ἔσπευσας, ὑπὸ θηρίων ἀναλωθῆναι· διὰ τοῦτο Θεοφόρος, προσηγορεύθης, Ἰγνάτιε ἔνδοξε.
Τῶν λαμπρῶν ἀγώνων σου, ἡ φωτοφόρος ἡμέρα, προκηρύττει ἅπασι, τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα, τούτου γὰρ, διψῶν ἐκ πόθου κατατρυφῆσαι, ἔσπευσας, ὑπὸ θηρίων ἀναλωθῆναι· διὰ τοῦτο Θεοφόρος, προσηγορεύθης, Ἰγνάτιε ἔνδοξε.
Μεγαλυνάριον.
Ὕδωρ τὸ ἁλλόμενον εἰς ζωήν, Ἰγνάτιε Πάτερ, θησαυρίσας ἐν τῇ ψυχῇ, ἔσπευσας τεθνάναι, ὑπὸ θηρῶ ἀγρίων· διὸ τὴν μακαρίαν, ζωὴν ἐτρύγησας.
Ὕδωρ τὸ ἁλλόμενον εἰς ζωήν, Ἰγνάτιε Πάτερ, θησαυρίσας ἐν τῇ ψυχῇ, ἔσπευσας τεθνάναι, ὑπὸ θηρῶ ἀγρίων· διὸ τὴν μακαρίαν, ζωὴν ἐτρύγησας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου