Η Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς

Αποτελεί  κόσμημα των μαρτύρων του 3^ου αιώνα μ.Χ.  Ο πατέρας της  ήταν  από  τους  πιο πλούσιους  ειδωλολάτρες  της  Ηλιουπόλεως  και  ονομαζόταν  Διόσκορος.

Μοναχοκόρη η Βαρβάρα, διακρινόταν για την ομορφιά του σώματός της, την  ευφυΐα  και σωφροσύνη της. Στην χριστιανική πίστη κατήχησε και είλκυσε την Βαρβάρα μία ευσεβής χριστιανή γυναίκα. Την ζωή της μέσα στο ειδωλολατρικό περιβάλλον η Βαρβάρα περνούσε «εν πάσῃ  ευσεβείᾳ και  σεμνότητι». Δηλαδή με κάθε ευσέβεια  και σεμνότητα.

Όμως  το  γεγονός  αυτό,  δεν  έμεινε  για πολύ καιρό  μυστικό.  Ο Διόσκορος έμαθε  ότι η κόρη του είναι χριστιανή  και εκνευρισμένος διέταξε  τον  αυστηρό  περιορισμό της. Αλλά η Βαρβάρα κατόρθωσε και δραπέτευσε. Ο πατέρας της τότε  εξαπέλυσε  άγριο  κυνηγητό μέσα  στις  σπηλιές  και  τα δάση, όπου  κρυβόταν η κόρη  του.  Τελικά,  κατόρθωσε  και  την συνέλαβε.

Αλλά ο άσπλαχνος και πωρωμένος ειδωλολάτρης πατέρας, παρέδωσε την κόρη του στον ηγεμόνα Μαρκιανό. Αυτός, αφού στην αρχή δεν κατόρθωσε με δελεαστικούς τρόπους να μεταβάλει την πίστη  της, διέταξε  και  την  μαστίγωσαν  ανελέητα.  Κατόπιν την φυλάκισε, αλλά μέσα εκεί ο Θεός θεράπευσε τις πληγές της Βαρβάρας  και  ενίσχυσε το θάρρος της.        
Τότε ο  ηγεμόνας  θέλησε να τη  διαπομπεύσει δημόσια  γυμνή. Αλλά  ενώ  έβγαζαν  τα ρούχα της,  άλλα  ωραιότερα  εμφανίζονταν  στο  σώμα της. Ο  ηγεμόνας  βλέποντας  το θαύμα,  διέταξε  να  αποκεφαλισθεί. Χωρίς  καθυστέρηση, ο ίδιος  ο  κακούργος  πατέρας της,  ανέλαβε  και  την  αποκεφάλισε.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.       
Τῆς Τριάδος τὴν δόξαν ἀνακηρύττουσα, ἐν τῷ λουτρῷ τρεῖς θυρίδας ὑπεσημήνω σοφῶς, κοινωνίαν πατρικὴν λιποῦσα πάνσεμνε· ὅθεν ἠγώνισαι λαμπρῶς, ὡς παρθένος εὐκλεής, Βαρβάρα Μεγαλομάρτυς. Ἀλλὰ μὴ παύσῃ πρεσβεύειν, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.    
Τῷ ἐν Τριάδι εὐσεβῶς ὑμνουμένῳ, ἀκολουθήσασα σεμνὴ Ἀθληφόρε, τὰ τῶν εἰδώλων ἔλιπες σεβάσματα, μέσον δὲ τοῦ σκάμματος, ἐναθλοῦσα Βαρβάρα, τυράννων οὐ κατέπτηξας, ἀπειλὰς ἀνδρειόφρον, μεγαλοφώνως κράζουσα σεμνή· Τριάδα σέβω, τὴν μίαν Θεότητα.

Μεγαλυνάριον.
Πατέρα λιποῦσα τὂν δυσσεβῆ, ἐδείχθης θυγάτηρ, Βασιλέως τῶν οὐρανῶν, ὑπὲρ οὗ προθύμως, ἀθλήσασα Βαρβάρα, λυτροῦσαι πάσης νόσου, τοὺς προσιόντας σοι.