Ο Όσιος Κύριλλος ο Φιλεώτης

Γεννήθηκε  το 1015  στο  χωριό  Φιλέα  της  επαρχίας  Δέρκων  της  Θράκης.  Κατά  το  Άγιο Βάπτισμα ονομάστηκε  Κυριάκος  (Κύριλλος  υπήρξε  έπειτα  το  καλογερικό  του  όνομα)  και από μικρός διακρίθηκε στα ιερά γράμματα. Στο εικοστό έτος της ηλικίας του παντρεύτηκε  και   απόκτησε  παιδί.

Αλλά  επειδή είχε ζήλο στον  μοναχικό  βίο,  όπως  όλοι  της  εποχής  εκείνης,  αποφάσισε  να εγκαταλείψει την γυναίκα του και το παιδί του και να αποσυρθεί σε μοναστήρι, λέγοντας στην  γυναίκα του: «ή  να  χωρίσουμε,  ή  να  πάμε  και  οι  δυο  σε  μοναστήρι».

Η γυναίκα του  όμως  δεν δέχτηκε τίποτα  από  αυτά και έτσι ο  Κύριλλος  έμεινε στο  σπίτι του  ζώντας  ασκητικά.

Έπειτα ίδρυσε (1060) μοναστήρι στο χωριό εκείνο, του οποίου το ναό ανήγειρε  ο  Αλέξιος Κομνηνός.   
Έτσι  αφού  οσιακά  έζησε  ο  Κύριλλος,  απεβίωσε  ειρηνικά  τo  1110.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.           
Ὡς ξένος καὶ πάροικος, τῶν ἐπιγείων τερπνῶν, ζωὴν τὴν ἰσάγγελον, ἐπολιτεύσω σαφῶς, Πατὴρ ἡμῶν Κύριλλε· ὅθεν τὰς οὐρανίους, εἰληφὼς ἀντιδόσεις, πρέσβευε θεοφόρε, τῷ Σωτῆρι τῶν ὅλων, δοθῆναι τοῖς σὲ τιμῶσι, χάριν καὶ ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.    
Ἀκολουθήσας τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων, τῶν προσηκόντων ἀπηρνήσω τὴν σχέσιν, καὶ τὸν σταυρόν σου Κύριλλε ἐβάστασας στερρῶς· ὅθεν ἐχρημάτισας, τῆς Τριάδος δοχεῖον, καὶ Ὁσίων σύσκηνος, διὰ βίου ἐνθέου· μεθ’ ὧν δυσώπει πάντοτε Χριστόν, ὑπὲρ τῶν πίστει, τιμώντων σε Ὅσιε.

Μεγαλυνάριον.
Σύνοικον τὴν χάριν πεπλουτηκώς, συζύγου τὸν πόθον, ὑπερεῖδες θεοπρεπῶς, καὶ δικαιοσύνης, ἐργάτης ἀνεδείχθης, Κύριλλε θεοφόρε· διὸ δεδόξασαι.