Ο Άγιος Σεβαστιανός ο Μάρτυρας

Γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της  Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι  γονείς  του τον  ανέθρεψαν με  μεγάλη  χριστιανική  επιμέλεια.  Καθώς  ήταν  και  από  γένος  διακεκριμένο, είλκυσε  την εύνοια του αυτοκράτορος Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε  σαν  στρατιωτικό. Έπειτα, ο  Διοκλητιανός  τον  έκανε αρχηγό  του  πρώτου  συντάγματος  των  Πραιτοριανών.

Φιλάνθρωπη ψυχή ο Σεβαστιανός, από την θέση αυτή πολλές φορές  υπήρξε  προστάτης των φτωχών και των πασχόντων χριστιανών. Πρόθυμα επίσης,  βοηθούσε  στις  ανάγκες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Γι’ αυτό και ο πάπας Γάϊος του απένειμε τον τίτλο του υπερασπιστή  της  Εκκλησίας.

Όταν όμως άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθη  μία  ομάδα  χριστιανών. Ο Σεβαστιανός, προκειμένου να τους εμψυχώσει  την  ώρα  που  αυτοί  δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός. Ο Διοκλητιανός διέταξε τον θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσει κάτω, τρυπημένος στο  στήθος  από βέλος. Το σώμα του παρέλαβε κάποια  ευσεβής χήρα,  η  Λουκίνα.  Διαπίστωσε  όμως,  ότι ανέπνεε  ακόμα.

Αφού τον περιποιήθηκε, μετά από λίγες ημέρες ο Σεβαστιανός ανέκτησε την  υγεία  του. Αλλά και πάλι επεδίωξε και συνάντησε τον Διοκλητιανό και τον ήλεγξε για τη σκληρότητά του. Τότε αυτός διέταξε και τον μαστίγωσαν μέχρι θανάτου.
Έτσι, ο Σεβαστιανός έγινε παράδειγμα αγωνιστικότητας για την πίστη «άχρι θανάτου». 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.         
Συγκλήτου σφαλλομένης παριδὼν τὰ συνέδρια, Σεβαστιανὲ πανολβίαν, συναγείρεις συνέλευσιν, Μαρτύρων ἀληθῶς πανευκλεῶν, σὺν σοὶ καταβαλόντων τὸν ἐχθρόν, μεθ’ ὧν θείας συναυλίας ἀξιωθείς, φαιδρύνεις τοὺς βοῶντάς σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.    
Τῆς εὐσεβείας διαπρέπων τῷ ζήλῳ, μαρτυρικὸν συνασπισμὸν συναγείρεις, ὧν ἐν τῷ μέσῳ ἤστραψας ὡς ἄστρον φαεινόν· ὅθεν καὶ τοῖς βέλεσιν, οἷς ἐτρώθης τὸ σῶμα, τοῦ ἐχθροῦ κατέτρωσας, τὴν καρδίαν καιρίως, Μεγαλομάρτυς Σεβαστιανέ· ὅθεν Χριστός σε, ἐνθέως ἐδόξασε.

Μεγαλυνάριον.
Βούλημα τὸ θεῖον ἀποπληρῶν, βουλῆς ἀσεβούντων, ἀπεμάκρυνας σεαυτόν, καὶ σὺν Ἀθλοφόροις, Χριστῷ προσῳκειώθης· ὦ Σεβαστιανέ σε, ὅθεν δοξάζομεν.