Σύναξις Αγίων Ενδόξων και Πανευφήμων Αποστόλων

Την ημέρα αυτή η Εκκλησία εορτάζει με ξεχωριστή λαμπρότητα τη Σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων. Βεβαίως  υπάρχουν  και  οι  μνήμές  τους σε  διάφορες  ημερομηνίες  του  λειτουργικού  έτους, αλλά  με  αυτό το  συλλογικό  εορτασμό  τιμάται  σύμπασα  η  χορεία των  μεγάλων αυτών ανδρών, οι οποίοι ως συνεχιστές του σωτηριώδους  έργου του Κυρίου επί της γης, έστρεψαν το ρου της ιστορίας και άλλαξαν κυριολεκτικά τη μορφή του κόσμου. Χάρη στον δικό τους αγώνα, τις αφάνταστες προσωπικές τους θυσίες, τη μαρτυρία και  το  μαρτύριό τους θεμελιώθηκε  η  Εκκλησία  στον  κόσμο.

Η λέξη «Απόστολος» σημαίνει τον απεσταλμένο. Εν προκειμένω Απόστολοι ονομάσθηκαν οι εκλεγμένοι και  καλεσμένοι από  τον  Κύριο Μαθητές Του να συνεχίσουν το σωστικό Του έργο, μετά την εις τους ουρανούς Ανάληψή Του. Επίσης, σύμφωνα με την χαρακτηριστική Του προτροπή έγιναν οι μάρτυρες της Αναστάσεώς Του  «έως εσχάτου της γης».

Η εκλογή  και  η  κλήση  των  Αποστόλων, οι  οποίοι  ως  την  Πεντηκοστή καλούνταν  Μαθητές, έγινε  αμέσως  με  την  αρχή  της  δημόσιας δράσεως του Κυρίου, στη Γαλιλαία. Ευθύς μετά τη Βάπτισή Του κατευθύνθηκε  στις όχθες της λίμνης Γενησαρέτ, όπου απευθύνθηκε στους εκεί  αλιείς, στους οποίους είπε:  «δεύτε  οπίσω  μου  και  ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων». Αυτοί  «ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ». Άλλοι,  «αφέντες τον πατέρα αυτών Ζεβεδαίον εν τω πλοίω μετά των  μισθωτών, απήλθον  οπίσω  αυτού».

Οι μαθητές ορίσθηκαν από τον Κύριο σε τρεις κύκλους ήτοι: το στενό κύκλο των Δώδεκα, τον ευρύτερο κύκλο των Εβδομήκοντα και τον ευρύτατο  κύκλο  των  πολυπληθών  φίλων Του. Μεγαλύτερη  σημασία είχε  ο  κύκλος  των Δώδεκα. Αυτοί  ευρίσκονταν πλησίον Του  και  σ’ αυτούς  αποκάλυψε  τα μυστήρια του  Θεού. Αυτοί  είχαν  την  ευλογία  και  τη δόξα να ορισθούν ως οι  κατ’ εξοχήν  συνεχιστές  του  έργου Του, διότι μόνο σε αυτούς είπε:  «Εγώ  εξελεξάμην υμάς, και  έθηκα υμάς, ίνα υμείς υπάγητε και καρπόν φέρητε, και ο καρπός ημών μένῃ». Μετά την Ανάσταση τους κατέστησε επίσημα διαδόχους και  συνεχιστές του  έργου Του:  «καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ, κἀγώ πέμπω υμάς. Και τούτο  ειπών ενεφύσησε και λέγει αυτοίς· λάβετε Πνεύμα Άγιον, άν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, άν τινων κρατήτε, κεκράτηνται». Επίσης στο όρος της Γαλιλαίας, όπου είχαν συναχθεί οι ένδεκα  μαθητές, λίγο  πριν την Ανάληψη, τους είπε:  «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς  τηρείν  πάντα  όσα  ενετειλάμην  υμίν».

Ως προς την εκλογή των Αγίων Αποστόλων είναι χαρακτηριστικοί οι λόγοι του  Αποστόλου  Παύλου:  «Επειδή  γαρ εν τη σοφία του  Θεού  ουκ έγνω ο  κόσμος δια της  σοφίας  τον  Θεόν... τα  μωρά του  κόσμου  εξελέξατο ο  Θεός, ίνα τους  σοφούς  καταισχύνῃ τα ισχυρά, και τα αγενή  του  κόσμου και τα εξουθενημένα εξελέξατο ο Θεός, και τα μη όντα, ίνα τα όντα καταργήσῃ, όπως  μη  καυχήσηται  πάσα  σὰρξ  ενώπιον  του  Θεού».

Το  έργο των Αγίων Αποστόλων συνεχίσθηκε και  συνεχίζεται  δια  των διαδόχων  αυτών. Αυτή  η  αδιάκοπη  διαδοχή  συνεχίζεται  έως  σήμερα και  χαρακτηρίζεται ως  αδιάκοπη  διαδοχή  προσώπων  και  πίστεως  και γι’ αυτό ονομάζεται η Εκκλησία μας Αποστολική.      
Οι  Άγιοι  Δώδεκα  Απόστολοι  είναι:  ο  Απόστολος   Πέτρος († 29  Ιουνίου), ο Απόστολος Ανδρέας († 30 Νοεμβρίου), ο  Απόστολος Ιάκωβος ο του Ζεβεδαίου († 30 Απριλίου), ο Απόστολος Ιάκωβος ο του Αλφαίου († 9 Οκτωβρίου), ο Ευαγγελιστής Ιωάννης († 24 Σεπτεμβρίου), ο  Απόστολος Φίλιππος († 14 Νοεμβρίου), ο Απόστολος Βαρθολομαίος († 11 Ιουνίου), ο Απόστολος Θωμάς († 6 Οκτωβρίου), ο Ευαγγελιστής Ματθαίος († 16 Νοεμβρίου), ο Απόστολος  Ιούδας († 19 Ιουνίου), ο Απόστολος Ματθίας († 9  Αυγούστου), ο  Απόστολος  Σίμων  ο  Ζηλωτής († 10 Μαΐου).

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.       
Ὡς δωδεκάπυρσος, λυχνία ἔλαμψαν, οἱ Δωδεκάριθμοι, Χριστοῦ Ἀπόστολοι, Πέτρος καὶ Παῦλος σὺν Λουκᾷ, Ἀνδρέας καὶ Ἰωάννης, Βαρθολομαῖος Φίλιππος, σὺν Ματθαίῳ καὶ Σίμωνι, Μᾶρκος καὶ Ἰάκωβος, καὶ Θωμᾶς ὁ μακάριος, καὶ ηὔγασαν τοὺς πίστει βοῶντας· χαίρετε Λόγου οἱ αὐτόπται.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.    
Ἡ δωδεκάχορδος καὶ εὔσημος νάβλα, τῶν πανευφήμων καὶ σοφῶν Ἀποστόλων, ἐμπνεομένη Πνεύματος ταῖς θείαις αὐγαῖς, πᾶσι μὲν ἐκήρυξεν, εὐσεβείας τὸν φθόγγον, γλώσσας δὲ ἐφίμωσεν, ἀσεβείας τῷ λόγῳ· οὓς εὐφημοῦντες εἴπωμεν τρανῶς· χαίρετε μύσται, Χριστοῦ καὶ διάκονοι.

Μεγαλυνάριον.
Πέτρον Παῦλον Μᾶρκον σὺν τῷ Λουκᾷ, Φίλιππον Ἀνδρέαν, Ἰωάννην τε καὶ Θωμᾶν, Σίμωνα Ματθαῖον, καὶ τὸν Βαρθολομαῖον, σὺν θείῳ Ἰακώβῳ, ὕμνοις τιμήσωμεν.