Ο Άγιος Τύχων ο Θαυματουργός Επίσκοπος Αμαθούντος Κύπρου

Ο  Άγιος Τύχων  καταγόταν από την  Κύπρο  και  γεννήθηκε  από  γονείς ευσεβείς στην Αμαθούντα της Κύπρου, την σημερινή Παλαιά Λεμεσό. Ἠκμασε κατά  τους χρόνους των αυτοκρατόρων Αρκαδίου και Ονωρίου (395 – 423 μ.Χ.). Αφιερωθείς  υπό  των  φιλοθρήσκων  γονέων του στον Θεό, έλαβε άρτια μόρφωση και διακρίθηκε στη μελέτη των Αγίων Γραφών. Για την καθαρότητα του βίου και την αγνότητά του χειροτονήθηκε  υπό  του  Επισκόπου  Αμαθούντος Μνημονίου διάκονος και στη συνέχεια πρεσβύτερος. Η ικανότητα, ο θερμός ζήλος υπέρ του θείου κηρύγματος και  οι πολλαπλές αρετές του τον ανέδειξαν, μετά το θάνατο του Μνημονίου, διάδοχό του, χειροτονηθείς υπό του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Αγίου Επιφανίου (†12 Μαΐου). Ως Επίσκοπος, ο Τύχων  διακρίθηκε για τα φιλανθρωπικά έργα, την αδιάλειπτη διδασκαλία και την υπέρ της εξαπλώσεως της Χριστιανικής πίστεως μέριμνά του. Έτσι, μετέστρεψε πολλούς ειδωλολάτρες, κατέστρεψε  ναούς ειδωλολατρικούς  και  είδωλα  και  ανήγειρε  Χριστιανικές εκκλησίες.

Κάποια ημέρα, που εισήλθε σε ένα ειδωλολατρικό ναό, έδιωξε από εκεί την ιέρεια της Αρτέμιδος, τη  Μιαρανάθουσα, η οποία τον εξύβρισε. Με παρρησία  άρχισε  να την ελέγχει  για την τυφλή εμμονή της στην ασέβεια και την ειδωλολατρία. Το θάρρος του Αγίου και η αρετή που απέπνεε η  όλη του προσωπικότητα προκάλεσαν τέτοια  εντύπωση  στην ιέρεια  των  ειδώλων, που το  θαύμα  έγινε. Η  Μιαρανάθουσα  με σεβασμό  και  φόβο  ζήτησε  από τον Άγιο να την κατηχήσει. Έτσι  δέχθηκε  το  Βάπτισμα  με  μετάνοια  και  ονομάσθηκε  Ευήθεια.

Ένεκα της θεοφιλούς δράσεώς του και της αγνότητος του βίου του προικίσθηκε από τον  Θεό  δια της χάριτος της θαυματουργίας, επιτελέσας πολλά θαύματα στη ζωή και μετά θάνατον.
Ο  Άγιος  Τύχων  εκοιμήθηκε  με  ειρήνη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.          
Θείας ἔτυχες, ἱερατείας, νεύσι κρείττονι, ἐκλελεγμένος, ὡς θεράπων τῆς Τριάδος ἐπάξιος· σὺ γὰρ τῶν ἔργων ἐκλάμπων ταῖς χάρισι, τὴν Ἐκκλησίαν ἐστήριξας θαύμασι. Τύχων Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκετευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.           
Ἐν ἀσκήσει Ἅγιε, θεοφιλεῖ διαπρέψας, Παρακλήτου δύναμιν, ἐξ ὕψους καθυπεδέξω, ξόανα, καθαιρεῖν πλάνης λαοὺς δὲ σώζειν, δαίμονας, ἀποδιώκειν νόσους ἰᾶσθαι. Διὰ τοῦτό σε τιμῶμεν, ὡς Θεοῦ φίλον, Τύχων μακάριε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός· χαίροις τὸ δοχεῖον, τῶν τοῦ Πνεύματος ἀγαθῶν· χαίροις ὁ τῆς Κύπρου, ἀνέσπερος δᾳδοῦχος, ὦ Τύχων Ἀμαθοῦντος, ποιμὴν μακάριε.