Η Αγία Καλλιόπη η Μάρτυς

Είναι άγνωστο από που καταγόταν η Αγία Μάρτυς Καλλιόπη, η οποία άθλησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.). Διακρινόταν τόσο για το σωματικό και  ψυχικό κάλλος, όσο  και  για  την ειλικρινή και  βαθιά ευσέβεια. Κατά τον κηρυχθέντα τότε εναντίον των Χριστιανών διωγμό, συνελήφθηκε και οδηγήθηκε ενώπιον του επάρχου για ανάκριση. Αυτός, ευθύς ως αντίκρισε το κάλλος της Καλλιόπης, καταλήφθηκε από πονηρούς λογισμούς και  πόθους  και  προσπάθησε με υποσχέσεις  και  κολακείες  να  μεταπείσει αυτήν, ώστε να υποκύψει στους ένοχους πόθους του. Αλλ’ η Καλλιόπη παρέμεινε αδιάφορη στις κολακείες και ακλόνητη στην πίστη της. Τούτο εξόργισε τον έπαρχο, ο οποίος  αντιληφθείς  ότι  διαψεύδονταν οι ελπίδες του, διέταξε την κατόπιν σκληρών βασανιστηρίων θανάτωσή της. Έτσι, αφού εμαστιγώθηκε ανηλεώς, της απέκοψαν τους μαστούς, την κατέκαψαν με αναμμένες λαμπάδες και περιέχυσαν τις πληγές της με ξύδι και αλάτι. Στο τέλος την αποκεφάλισαν και έτσι η Αγία Καλλιόπη έλαβε τον αμαράντινο στέφανο της δόξας και εισήλθε στη χαρά  του  Νυμφίου της Χριστού.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.         
Τοῦ Σωτῆρος τὸ κάλλος ἐκ ψυχῆς ἀγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη, Καλλιόπη πανεύφημε, ἠγώνισαι στερρῶς ὑπὲρ αὐτοῦ, καὶ δόξης ἠξιώθης θεϊκῆς· διὰ τοῦτό σου τὴν μνήμην τὴν ἱεράν, τιμῶμεν ἐκβοῶντές σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ, ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.          
Παρθενικῇ διαλάμπουσα χάριτι, μαρτυρικῶς τῷ Χριστῷ προσενήνεξαι· οὗ νῦν τῆς χαρᾶς ἀπολαύουσα, τῆς ὑπὲρ νοῦν Καλλιόπη πανεύφημε, δυσώπει ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

Μεγαλυνάριον.
Κάλλει διαλάμπουσα ψυχικῷ, καλὴ καὶ ὡραία, δι’ ἀγώνων μαρτυρικῶν, ὤφθης τῷ Σωτῆρι, θεόφρον Καλλιόπη, ᾧ πρέσβευε σωθῆναι τοὺς σὲ γεραίροντας.