Ο Άγιος Λεόντιος ο Μάρτυρας και οι συν αυτώ Ύπατος και Θεόδουλος μαρτυρήσαντες

Ο Άγιος  Μάρτυς Λεόντιος  καταγόταν  από  την  Ελλάδα και  άθλησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Βεσπασιανού (69 – 79 π.Χ.). Καταταγείς στο στράτευμα, διακρινόταν για το ρωμαλέο και μεγαλοπρεπές παράστημα, τη γεναιότητα και  ανδρεία του. Ένεκα των αρετών του ανήλθε ταχέως τις στρατιωτικές βαθμίδες, γενόμενος στρατηγός. Διορισθείς στην Αφρική, διένεμε  άφθονα  από  τα στρατιωτικά σιτηρέσια στους  φτωχούς  Χριστιανούς, μεταξύ  των οποίων συγκαταλέγετο και  ο ίδιος, λατρεύων τον ένα και  αληθινό  Θεό. Το γεγονός τούτο πληροφορηθείς ο ηγεμόνας της Φοινίκης Αδριανός, απέστειλε τον  τριβούνο  Ύπατο  με  δύο  στρατιώτες  για  να  συλλάβουν τον Λεόντιο και  τον οδηγήσουν ενώπιόν του. Αυτοί, αφού  ήλθαν και συναναστράφησαν μετά του Λεοντίου, επείσθησαν από  τους  λόγους του και ασπάσθησαν το Χριστιανισμό, και ο Ύπατος και ο ένας εκ των στρατιωτών, ο Θεόδουλος. Μαθόντες τα γενόμενα οι ειδωλολάτρες, ειδοποίησαν τον Αδριανό, ο οποίος, αφιχθείς εκ Φοινίκης στην Τρίπολη, διέταξε την σύλληψη αυτών και την ενώπιόν του προσαγωγή τους. Και τους μεν Ύπατο και  Θεόδουλο, αφού  ήλεγξε   για την ανυπακοή τους, αποκεφάλισε, τον δε Λεόντιο, αφού  μάταια προσπάθησε να επαναφέρει στην ειδωλολατρία, διέταξε να τον μαστιγώσουν ανηλεώς, να τον κρεμάσουν  και  να  καταξεσχίσουν  τις  σάρκες  δια  σιδηρῶν  ονύχων  και να τον εγκλείσουν στη φυλακή. Την επόμενη, καλέσας εκ νέου τον Λεόντιο  και  μη  δυνηθείς  πάλι  να μεταπείσει αυτόν, διέταξε την κατόπιν σκληρών βασανιστηρίων θανάτωσή του. Έτσι, αφού τον εξάπλωσαν στη γη και  του έδεσαν τεντωμένα τα χέρια  και  τα  πόδια  σε τέσσερις  πασσάλους, τον εχτύπησαν μέχρι που  παρέδωσε το πνεύμα προς τον Κύριο, περιβληθείς τον αμάραντο του μαρτυρίου στέφανο.
Η  Σύναξη  αυτού  ετελείτο  «πέραν εν τω Μαρωδίῳ» και  στον  ευκτήριο οίκο  αυτού  κοντά  στην   «Πόρτα της  Πηγής».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας Πίστεως.         
Ρώμην ἔνθεον, διεζωσμένος, ἐθριάμβευσας, ἐν τοῖς ἀγῶσιν, Ἀθλοφόρε τοῦ Σωτῆρος Λεόντιε· σὺ γὰρ ὡς λέων πρὸς ἄθλησιν ὥρμησας, καὶ πολεμίων τὸ κράτος κατέβαλες. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.           
Τῶν τυράννων ᾔσχυνας, τὰς πονηρὰς ἐπινοίας, καὶ Ἑλλήνων ἤλεγξας, τὸ ἀθεώτατον σέβας· ἔλαμψας, θεογνωσίαν πᾶσιν ἀνθρώποις, δόγμασι, τῆς εὐσεβείας θεόφρον Μάρτυς. Διὰ τοῦτό σου τὴν μνήμην, τιμῶμεν πόθῳ, σοφὲ Λεόντιε.

Μεγαλυνάριον.
Δόξῃ διαπρέπων στρατηγικῇ, αἴγλῃ ἐλαμπρύνθης, ἐν Κυρίῳ ἀθλητικῇ· σὺ γὰρ τοῦ Σωτῆρος, τὸ ὄνομα δοξάσας, μεγαλομάρτυς ὤφθης, αὐτοῦ Λεόντιε.