ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ὁμιλία στὴν  Μικρὴ  Παράκληση  εἰς  τὴν  Θεοτόκον

«Παθῶν μου  ταράττουσι προσβολαί, πολλῆς  ἀθυμίας  ἐμπιπλῶσαι μου τὴν  ψυχήν»

            Ἐπειδὴ  τὰ  προβλήματα  τὰ  ὁποῖα  ἀπασχολοῦν  τὴ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα  τοῦ  ἀνθρώπου  εἶναι  πάμπολλα.  Διότι   ὁ ἄνθρωπος  δὲν  δοκιμάζεται, ἀδελφοί μου,  μόνο  ἀπὸ  προβλήματα  ὑγείας, ἀλλὰ   δοκιμάζεται  καὶ  ἀπὸ  τὸν  διάβολο.  Γι’ αὐτὸ  καὶ  μεῖς  σήμερα,   θὰ  κάνουμε  λόγο περὶ  τῶν  παθῶν   τοῦ  διαβόλου.  

Τί  εἶναι  ὅμως  τὸ  πάθος, ἀδελφοί μου;  Τὰ  πάθη  αὐτὰ  δὲν  ἄλλα  ἀπὸ  τὶς    ἁμαρτίες  μας.  Εἶναι  ὅμως  κυρίως  οἱ χρόνιες  καὶ ἐν πολλοῖς  ἀθεράπευτες  ἤ δυσκολοθεράπευτες ἁμαρτίες, διότι  γίνονται οἱ  ἁμαρτίες  αὐτὲς  ἕνα μὲ  τὴ ζωή μας, ἀπὸ    τὰ  ὁποῖα  πάθη  οὐδέποτε  μποροῦμε  νὰ  ἀποχωριστοῦμε. Ἔτσι ὅμως  γινώμαστε  δοῦλοι  τῶν  παθῶν αὐτῶν. Ὅπως  μᾶς  λέει καὶ ἡ  Ἁγία Γραφή: «πᾶς  ὁ  ποιῶν  τὴν ἁμαρτίαν δοῦλος  ἐστὶ τῆς  ἁμαρτίας» (Ἰω. 8,34)  καὶ  «εἴ τις  ἤττηται,  τοῦτο  καὶ δεδούλωται». (Β΄Πετρ. 2,19)    

Καὶ ἐπειδὴ ἡ ἀρχὴ εἶναι  τὸ  ἥμισυ τοῦ  παντὸς   ἄς  ἀγωνιζώμαστε  ὅλοι  νὰ  μὴ  ὑποδουλωθοῦμε  στὰ  πάθη,   ἀλλὰ  νὰ  προσπαθοῦμε  διὰ  πρεσβειῶν καὶ τῆς  Ὑπεραγίας  Θεοτόκου  νὰ  νικοῦμε  ἐξ ἀρχῆς   κάθε  τυχὸν ἕξι  ποὺ μᾶς  ὁδηγεῖ  στὸ κακὸ καὶ τὴν ἁμαρτία.  Ἄς  μὴν  ἀφήνουμε   τὴ ζήλια,   γιὰ  παράδειγμα,  νὰ  μᾶς  παγιδεύει καὶ  νὰ  μᾶς  ὁδηγεῖ  στὸ φθόνο τῶν  συνανθρώπων  μας.  Ἄν θέλουμε-καὶ   πρέπει νὰ  θέλουμε-νὰ  μιμηθοῦμε  τὸν  Χριστὸ ποὺ  ἀγάπησε καὶ ἀγαπᾶ ὄχι μόνο τοὺς  φίλους του ἀλλὰ καὶ τοὺς  ἐχθρούς  του, ἄς  διώχνουμε  τὸ φθόνο καὶ  τὴ  ζήλια καὶ  ἄς  τοποθετοῦμε στὴν θέση  τους  τὴν  ἀγάπη   πρὸς πάντας  ἀνθρώπους.   

            Ἡ  ζωηρὲς  καὶ  παραστατικὲς  ἐκφράσεις  ταῆς Μικρᾶς Παρακλήσεως: «παθῶν με ταράττουσι  προσβολαὶ» πρέπει νὰ  μᾶς  προβληματίσουν καὶ μᾶς. Γιατὶ ὁ σατανᾶς  μᾶς  στέλνει ἡμέρα καὶ νύχτα  πειρασμούς,   ποὺ  προσβάλλουν τὶς  ψυχές  μας θανάσιμα.     Πολλὲς  εἶναι  οἱ προσβολὲς  τοῦ μεγάλου μας  αὐτοῦ ἐχθροῦ, διότι  ὁ ἀρχηγὸς τοῦ κακοῦ,  διάβολος, δὲν μπορεῖ νὰ  θέλει ἄλλο τι  ἀπὸ     τὸ κακὸ τοῦ  ἀνθρώπου, καὶ δὴ  τοῦ  χριστιανοῦ.  

          Οἱ  χριστιανοὶ ὅμως  οἱ ὁποῖοι  ἔχουμε  τὴν  Παναγία  βοήθειά  μας  ἀπευθυνώμαστε πρὸς  τὴν Ὑπεραγία  Θεοτόκο  λέγοντάς της: «ἴασαι Ἁγνὴ   τῶν  παθῶν μου  τὴν ἀσθένειαν». Γιατὶ  τὰ  πάθη ποὺ δημιουργοῦνται  μέσα  μας  ἀπὸ  τὴν ἁμαρτία  εἶναι  κι  αὐτὰ  ἀσθένειες.  Καὶ ἐπειδὴ τὰ πλεῖονα  τῶν πνευματικῶν αὐτῶν νοσημάτων εἶναι χρόνια, ἀδελφοί μου, χρειάζεται  καὶ ἐπίμονη   προσπάθεια  γιὰ  τὴν θεραπεία τους· ὅπως  ἀκριβῶς  καὶ χρόνιες  σωματικὲς  ἀσθένειες  χρειάζονται  πολυετῆ  θεραπεία.                                   Γι’ αὐτὸ καὶ  τὰ        πάθη, ὅποια  κι ἄν εἶναι  αὐτά, χρειάζεται  προσπάθεια, πάντα  μὲ τὴ βοήθεια  τοῦ Χριστοῦ καὶ τὶς  πρεσβεῖες  τῆς Θεοτόκου  γιὰ  νὰ θεραπευθοῦν  ὁλοκληρωτικά. Ἐπειδὴ ὅμως  δὲν μποροῦμε νὰ  κάνουμε  τίποτα  καλὸ μὲ  τὴ προσωπικὴ μας  δύναμη -ὅσο μεγάλη ἀνθρωπίνως  κι ἄν εἶναι-  ζητοῦμε  τὶς πρεσβεῖες  τῆς Θεοτόκου προκειμένου νὰ  μᾶς  δοθεῖ λύτρωσις  τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων μας  ἀπὸ  τὴν ἁμαρτία  ἤ ἄλλα  προβλήματά μας.   

            Ἀδελφοί μου!  Ἡ    Ὑπεραγία  Θεοτόκος,  ἡ εὐλογημένη  ἐν   γυναιξὶ ὡς  γυναῖκα  ἡ ὁποία  ἐπελέγη  ἀπὸ  τὸ Θεὸ γιὰ  νὰ  γίνει  ἡ   μητέρα τοῦ Υἱοῦ Του, ἐπειδὴ  θέλει    νὰ  μᾶς  προφυλάξει  ἀπὸ  τὶς  μεθοδεῖες  τοῦ διαβόλου  ζητᾶ  ἀπὸ  ὅλους  μας   νὰ  προσέχουμε  στὴ  ζωή μας, καὶ  νὰ  μὴν  μᾶς  ἑλκύουν  τὰ  ἁμαρτωλὰ τεχνάσματα  τοῦ σατανᾶ.  Πολλοὶ ὅμως, δυστυχῶς,  ὄχι μόνο  δὲν  ζητοῦν τὴ  βοήθεια τῆς  Θεοτόκου ἀλλὰ καὶ κοροϊδεύουν  ὅσους  ὑμνοῦν  τὸ ὄνομά  της. Ἐμεῖς ὅμως    ἄς   ἐπαναλάμβουμε  μὲ  πίστη   στὸ Χριστὸ  τὰ  λόγια   τοῦ  μικροῦ Παρακλητικοῦ  Κανόνος: «τῶν  πειρασμῶν  σὺ  τὰς  προσβολὰς  ἐκδιώκεις  καὶ παθῶν  τὰς  ἐφόδους  Παρθένε.  Ὅθεν σὲ  ὑμνοῦμεν  εἰς πάντας  τοὺς  αἰῶνας», γιὰ  νὰ     ἔχουμε  πάντα  τὴν Παναγία   ὑπὸ  τὴν προστασία μας στὸ πόλεμό μας  κατὰ  τοῦ διαβόλου.  Ἀμήν!