Οι Όσιοι Δαλμάτιος, Φαύστος, και Ισαάκιος

Ο  Δαλμάτιος ήταν στρατιώτης, γρήγορα όμως την θεοσεβή ψυχή του κυρίευσε  η επιθυμία να αφοσιωθεί στον Κύριο και  Δημιουργό του. Ξεκίνησε  λοιπόν,  μαζί  με  τον  γιο του Φαύστο να  συναντήσει τον μοναχό  Ισαάκιο,  η  φήμη  του  οποίου  είχε φέρει κοντά του πολλούς άνδρες.

Ο  Δαλμάτιος  διακρίθηκε  ανάμεσα στους  υπολοίπους  μοναχούς  για την  αρετή του, τόσο  ώστε  εξελέγει  ηγούμενος  μετά   τον  θάνατο  του ευσεβούς  Ισαακίου.  Μάλιστα για τον ενάρετο βίο του  ο  Δαλμάτιος τιμήθηκε  και  από  την  Γ’  Οικουμενική  Σύνοδο  που  συνήλθε  το  431 μ.Χ. στην  Έφεσο, στην οποία οι  Πατέρες  ανέδειξαν    τον  Οσιο αρχιμανδρίτη.

Τον   δρόμο  του  Δαλμάτιου,  ο  οποίος τελείωσε  την  ζωή  του  εν   ειρήνη,   ακολούθησε  ο  γιος  του  Φαύστος,   αναδεικνύοντας  εαυτόν,  άξιοδιάδοχο  του  πατέρα του.

Όσον  αφορά  στον  Όσιο  Ισαάκιο,  έμεινε  ξακουστός  για  την στάση,      την  οποία  υπέδειξε απέναντι  στον  αιρετικό  αυτοκράτορα  Ουάλη,  όταν  αυτός  κατά  την  εκστρατεία  του  ενάντια  στους  Σκύθες συνάντησε  τον  Όσιο.  Ο   Ισαάκιος  πέθανε   σε   βαθειά  γεράματα.

Απολυτίκιον. Ήχος  α’.  Της   ερήμου  πολίτης.     
Την τρίστιχον  χορείαν  των  Οσίων  τιμήσωμεν,  Φαύστον  Ισαάκιον  άμα, και  Δαλμάτον  τον ένδοξον·  ως τρίφωτος  λαμπάς γαρ  αρετών, σκεδάζουσι  την νύκτα  των  παθών,  και ταις θείαις καταυγάζουσι δωρεαίς,  τους πόθω  ανακράζοντας· δόξα   τω  θαυμαστώσαντι  υμάς, δόξα  τω  μεγαλύναντι, δόξα  τω ενεργούντι δι’  υμών, πάσιν ιάματα.

Κοντάκιον  Ήχος  β’.  Την  εν  πρεσβείαις.   
Τους εν ασκήσει εκλάμψαντας ως φωστήρας, και τας αιρέσεις ανατρέψαντας  τη πίστει, ύμνοις Ισάκιον ευφημήσωμεν,  συν  τω Δαλμάτω Φαύστον,  ως του  Χριστού  θεράποντας, αυτόν δυσωπούντας υπέρ  πάντων υμών.

Μεγαλυνάριον.
Χαίρετε Πατέρων  η κορωνίς,  Ισάκιε Φαύστε,  και Δαλμάτε οι  ευκλεείς· βίου γαρ ενθέου, στηλογραφία όντες, ώφθητε Εκκλησίας, στύλοι ακλόνητοι.