Ο Κύριος
είχε προειπεί στους μαθητές του για
τους κινδύνους,
για τα πάθη του
και την θανάτωσή του και επίσης για το τι θα τραβούσαν στην
συνέχεια από τους ειδωλολάτρες και
τους εχθρούς του Ευαγγελίου, λέγοντάς τους πως
αυτά ανήκουν στην
παρούσα ζωή. Εκείνο
όμως που έχει ουσιαστική σημασία
είναι η αιώνια ζωή.
Έτσι
λοιπόν ο Χριστός θέλοντας να δείξει στους μαθητές
του μία πρόγευση της αιώνιας ζωής, παρέλαβε τρεις από τους μαθητές
του, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και
τους ανέβασε σε ένα βουνό. Εκεί
μεταμορφώθηκε και έλαμψε το πρόσωπό Του σαν το φως. Και τότε εμφανίστηκαν ο
Μωϋσής και ο
Ηλίας οι οποίοι
συνομίλησαν μαζί με τον
Ιησού.
Ο
Κύριος πήρε μόνο αυτούς τους μαθητές, διότι είχαν κάποια υπεροχή έναντι των άλλων.
Συγκεκριμένα ο Πέτρος γιατί αγαπούσε πολύ τον Χριστό, ο Ιωάννης γιατί τον αγαπούσε πολύ ο Χριστός και ο
Ιάκωβος επειδή είχε την
δύναμη
να πιει το
ποτήρι που ήπιε ο
Χριστός.
Τους Μωϋσή
και Ηλία τους
έφερε γιὰ να
διορθώσει τις εντυπώσεις
που υπήρχαν μέχρι τότε για το
ποιος ήταν, άν ήταν δηλαδή ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ή κάποιος μεγάλος προφήτης.
Αυτά λοιπόν συνέβησαν στην Μεταμόρφωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στο όρος Θαβώρ.
Αυτά λοιπόν συνέβησαν στην Μεταμόρφωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στο όρος Θαβώρ.
Απολυτίκιον.
Ήχος
δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Χριστού την Μεταμόρφωσιν προϋπαντήσωμεν, φαιδρώς πανηγυρίζοντες τα προεόρτια, πιστοί και βοήσωμεν· Έφθασεν η ημέρα, της ενθέου ευφροσύνης· άνεισιν εις το όρος, το Θαβώρ ο Δεσπότης, της Θεότητος αυτού, απαστράψαι την ωραιότητα.
Χριστού την Μεταμόρφωσιν προϋπαντήσωμεν, φαιδρώς πανηγυρίζοντες τα προεόρτια, πιστοί και βοήσωμεν· Έφθασεν η ημέρα, της ενθέου ευφροσύνης· άνεισιν εις το όρος, το Θαβώρ ο Δεσπότης, της Θεότητος αυτού, απαστράψαι την ωραιότητα.
Κοντάκιον.
Ήχος δ’. Επεφάνης
σήμερον.
Εν τη θεία σήμερον, Μεταμορφώσει, η βροτεία άπασα, φύσις προλάμπει θεϊκώς, εν ευφροσύνη κραυγάζουσα· Μεταμορφούται, Χριστός, σώζων άπαντας.
Εν τη θεία σήμερον, Μεταμορφώσει, η βροτεία άπασα, φύσις προλάμπει θεϊκώς, εν ευφροσύνη κραυγάζουσα· Μεταμορφούται, Χριστός, σώζων άπαντας.
Μεγαλυνάριον.
Δεύτε εν τω όρει των αρετών, ανέλθωμεν πάντες, και οψώμεθα μυστικώς, τον εν Θαβωρίω, αστράψοντα αρρήτως, Δεσπότην Ζωοδότην, όν μεγαλύνομεν.
Δεύτε εν τω όρει των αρετών, ανέλθωμεν πάντες, και οψώμεθα μυστικώς, τον εν Θαβωρίω, αστράψοντα αρρήτως, Δεσπότην Ζωοδότην, όν μεγαλύνομεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου