ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ὁμιλία  στὴν  ἑορτὴ   τῆς  Μεταμορφώσεως  τοῦ Σωτῆρος

«Μετεμορφώθης  ἐν τῷ  ὄρει   Χριστὲ  ὁ Θεός…»

           

Ἀνέβηκε,  λέει  ἡ  Γραφή,  εἰς  ὄρος  ὑψηλὸν  γιὰ  νὰ  προσευχηθεῖ. Δὲν  μᾶς  λέει βέβαια  τὸ ἱερό μας  κείμενο  τὸ ὄνομα  τοῦ  βουνοῦ αὐτοῦ, ἀλλὰ  σύμφωνα  μὲ    τὴν  ἱερὰ  παράδοση τῆς  Ἐκκλησίας  μας  πρέπει  νὰ  εἶναι  τὸ ὄρος  Θαβώρ,  ἐκ τοῦ  ψαλμοῦ τοῦ Δαβίδ: « Θαβὼρ καὶ Ἐρμὼν  ἐν  τῷ  ὀνόματί  σου ἀγαλλιάσει  ἀγαλλιάσονται».     

          Τὸ βουνὸ αὐτό, γιὰ ὅσους  ξέρουν  τὸ βουνὸ αὐτό, εἶναι πολὺ  ὑψηλό,  καὶ  χρειαζόταν  ὁ Χριστὸς  μὲ τοὺς  τρεῖς  μαθητὲς  ποὺ  πῆρε  μαζί του, τὸν Πέτρο  δηλαδή, τὸν  Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, πολὺ  περπάτημα  γιὰ  νὰ  ἀνεβοῦν  στὴ  κορυφὴ τοῦ βουνοῦ αὐτοῦ.      Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ  μαθητὲς  μόλις  ἔφθασαν ψηλὰ  στὸ βουνὸ  αὐτὸ ἀποκοιμήθηκαν. 

Ὁ  λόγος  ποὺ  ἀνέβηκε  ὁ Χριστὸς  στὸ  Θαβώριο  ὄρος  ἦταν  ἐπειδὴ  ἀγαποῦσε  νὰ  προσεύχεται  τακτικά,   ὡς  ἄνθρωπος, πρὸς  τὸν  Θεὸ Πατέρα  Του.  Ἄν μιμηθοῦμε  καὶ μεῖς  τὸ  ἅγιο  αὐτὸ  τοῦ  Χριστοῦ  μας  θὰ  λάβουμε  καὶ μεῖς  μέσα  μας  τὸ  ἄκτιστο φῶς  τὸ ὁποῖο  εἶδαν καὶ οἱ  ἅγιοι  μαθητὲς  καὶ  Ἀπόστολοι τοῦ  Χριστοῦ μας.

Καὶ  κατὰ  τὴν ὥρα  ποὺ προσευχόταν  ὁ Χριστὸς,  καὶ συνομιλοῦσε  μὲ  τὸν  Θεὸ Πατέρα  Του ἐμφανίστηκαν  καὶ δύο      προφῆτες  τοῦ ἀρχαίου  Ἰσραήλ·  ἐμφανίστηκε  ὁ   Μωϋσῆς, ὁ ὁποῖος        ἐκπροσωποῦσε    τοὺς    κεκοιμημένους    ἄνδρας   τῆς  Π. Διαθήκης,  ἀλλὰ     καὶ  τὸν προφήτη  Ἠλία, ὁ ὁποῖος   δὲν ἔχει   γνωρίσει μέχρι  σήμερα  θάνατο. Θὰ  πεθάνει βέβαια  κι αὐτὸς  πολεμώντας  τὸν ἀντίχριστο λίγο πρὸ τῆς  δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ μας.  διότι θὰ πεθάνει     ἐκπρόσωπος  τῶν  ζώντων  προφητῶν  τοῦ  ἀρχαίου  Ἰσραήλ.  Οἱ δύο αὐτοὶ προφῆτες  ἀποδεικνύουν  περίτρανα  ὅτι  ὁ Χριστὸς  εἶναι  Ἀρχηγὸς  νεκρῶν  καὶ  ζωντανῶν.

Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ   ἀπ. Πέτρος, ὄντας  πολὺ  θερμόαιμος  μαθητής, ζήτησε  ἀπὸ  τὸ  Χριστὸ νὰ  στήσουν τρεῖς  σκηνὲς  πάνω  στὸ ὄρος  τῆς  Μεταμορώσεώς  του·   νὰ  στήσουν δηλαδὴ μιὰ  σκηνὴ  τὴν  ὁποία  θὰ  χρησιμοποιοῦσε  ὁ Χριστός,  μία  γιὰ τὸν προφήτη Ἠλία καὶ μία  ἄλλη γιὰ  τὸν προφήτη  Μωϋσῆ.    ποὺ ἦταν, τὴ   μεταμορφώση αὐτὴ    τοῦ Χριστοῦ·  βλέποντας  δηλαδὴ  ταὸ Χριστὸ Μόλις  ὅμως  ἄνοιξαν τὰ  μάτια  τους  δὲν  εἶδαν  μόνο  τὸ Χριστὸ μὲ  ἀλλαγμένη τὴ μορφή του, διότι  ἔλαμψε τὸ πρόσωπο  αὐτοῦ  ὡς ὁ ἥλιος    καὶ τὰ  ροῦχα  του  ὡς  τὸ  φῶς, ἐνῶ  ἐμφανίστηκαν καὶ δυὸ  προφῆτες.  Διότι κατὰ  τὴν ὥρα ἐκείνη  ἡ ἀγάπη  τῶν  μαθητῶν   αὐτῶν ποὺ ἦταν  μαζί του κατὰ  τὴν  μεταμόρφωσή του  μεγάλωσαν  ἀκόμα περισσότερο  τὴν ἀγάπη  τους  πρὸς τὸ  Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.  Κι ἐμεῖς ὅμως  ὅλοι,  ποὺ  εἴμαστε  μέλη τῆς  ἁγίας του Ἐκκλησίας,  ὀφείλουμε νὰ ζοῦμε τὴ ζωὴ τοῦ  Φωτός,  νὰ ζοῦμε  δηλαδὴ τὴ  ζωὴ τοῦ Χριστοῦ μας, ὅπως  καὶ  οἱ ἅγιοι  μαθητὲς  τοῦ  Χριστοῦ μας.  Διότι  ἄν  ζοῦμε  μὲ  τὸ  Χριστὸ θὰ  πάψει  νὰ ὑφίσταται μέσα  μας  ὁ φόβος  τοῦ θανάτου.  

Ὁ  Χριστὸς βέβαια  εἶναι  μαζί μας    πάντοτε.  Καὶ δὲν  εἶναι  βέβαια μόνο       στὶς  ψυχές  μας, ἀλλὰ   καὶ  μέσα  στὴν ἐν  Χριστῷ  ζωή μας καὶ μᾶς  προσφέρει  πλούσια  τὴν εὐλογία  του.  Ἀπέδειξε ὁ Χριστὸς μὲ    τὴ  Μεταμόρφωσή Του, ἡ ὁποία  ἔγινε  πρὸ τοῦ ἑκουσίου Πάθους  του     στὸ ὄρος  Θαβὼρ  ὅτι   εἶναι  ἐκτὸς  ἀπὸ    Χριστό τέλειος  ἄνθρωπος,   διότι  εἶναι  καὶ τέλειος  Θεός.  Γι’  αὐτό,  ἄλλωστε,    ἡ  ἁγία  μας  Ἐκκλησία  τοποθέτησε  τὴν  ἑορτὴ τῆς  Μεταμορφώσεως  τοῦ Σωτῆρος  40  ἡμέρες  πρὸ  τῆς  ἑορτῆς  τῆς  Ὑψώσεως   τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ,  ἑορτὴ   ποὺ ἑορτάζουμε  κατὰ  τὴν  14^η  Σεπτεμβρίου ἑκάστου ἔτους.   

Θέλοντας   ἡ ἁγία  μας  Ἐκκλησία  νὰ  μᾶς  προφυλάξει  ἀπὸ  τρεῖς  μεγάλους πνευματικοὺς  ἐχθροὺς  ποὺ ἔχουμε ὡς  χριστιανοὶ μᾶς  ἀναγινώσκει  καὶ τὴν  ὡς  ἄνω εὐαγγελικὴ περικοπή.  Ὁ πρῶτος  καὶ  μεγάλος  ἐχθρός μας εἶναι τὰ  θέλγητρα  τοῦ κόσμου  τῆς ἁμαρτίας  καὶ τῶν  βιοτικῶν μεριμνῶν. Καὶ αὐτὸς  ὁ κόσμος  τῆς  ἀσωτείας  μᾶς  διώχνει ἀπὸ τὴ  ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Ἠγάπησαν  ἄλλωστε  οἱ ἄνθρωποι  τοῦ κόσμου  τούτου  «τὸ  σκότος  μᾶλλον ἤ τὸ  φῶς  τοῦ Χριστοῦ». (Ἰω. 3,19) Ζώντας  δηλαδὴ σύμφωνα μὲ τὰ θέλγητρα  τοῦ  κόσμου  ἀπομακρυνώμαστε  ἀπὸ τὴν  ἀληθινὴ  ζωή. Ἀπομακρυνώμαστε  ἔτσι καὶ ἀπὸ  τὸ ἄκτιστο φῶς τὸ ὁποῖο  εἶδαν οἱ Ἀπόστολοι  κατὰ  τὴ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας.

Γι’ αὐτὸ  καὶ  οἱ ἀπόστολοι  Πέτρος, Ἰάκωβος  καὶ Ἰωάννης  διδάσκουν  ὅλους  ἐμᾶς  τοὺς νεωτέρους  χριστιανοὺς  νὰ  εἴμαστε  φωτισμένοι  μὲ  τὸ  φῶς τοῦ Ἁγίου  Πνεύματος, καὶ νὰ εἴμαστε  μακριὰ  ἀπὸ  τὴν ἁμαρτία.   Σύμφωνα  μὲ  τοὺς  τρεῖς  αὐτοὺς ἁγίους Ἀποστόλους,  οἱ ὁποῖοι καὶ  εἶδαν    τὴ   Θεία   Μεταμόρφωση  τοῦ Χριστοῦ  μας, μόνον     οἱ  χριστιανοὶ ἄνθρωποι  θὰ   ἔχουν  τὸ  Χριστὸ  μαζί τους.  Γι’ αὐτὸ καὶ μεῖς, ὅπως  ὁ ἅγιος  Ἰωάννης, ὁ ἠγαπημένος  μαθητὴς τοῦ Κυρίου,  ἀγαποῦσε  τὸ  Χριστὸ  περισσότερο καὶ  ἀπὸ τὴν  ζωή του,  ἔτσι  καὶ μεῖς  ὀφείλουμε νὰ  ἔχουμε  ἀγάπη  πρὸς  τὸ  Χριστό μας ἡ ὁποία  θὰ  εἶναι καὶ ἀλληλένδετη  μὲ  τὴν ὀρθόδοξη πίστη μας. Καὶ  ἡ ἀγάπη     τοῦ  Ἰωάννου  πρὸς  τὸ  Χριστὸ ἀποδεικνύεται  ὅταν   ὁ  Ἰωάννης  ἀκολούθησε  τὸ Χριστὸ  μέχρι  τῆς  θυσίας  του ἐπὶ τοῦ  σταυροῦ.

Μετεμορφώθη λοιπὸν ὁ  Χριστὸς  γιὰ  νὰ φωτίσει τοὺς  μαθητὰς  καὶ τοὺς  μαθητὰς  τῶν  μαθητῶν  του  μὲ τὸ φῶς τῆς  Θεότητός  του. Γι’ αὐτὸ  καὶ μεῖς,  ἄν ἀγαποῦμε βέβαια τὸ  Χριστό,  ὀφείλουμε  νὰ  πάρουμε  μέσα  μας  αὐτὸ τὸ  ἄκτιστο φῶς  τὸ ὁποῖο  εἶδαν  καὶ  οἱ ἅγιοι  Ἀπόστολοι. Καὶ  ὄχι  νὰ  ζοῦμε  μέσα  στὸ σκότος  τῆς  ἁμαρτίας.  Δυστυχῶς, ὅμως, ἀδελφοί μου,  οἱ  κοσμικοὶ  ἄνθρωποι  οἱ ὁποῖοι ἀγαποῦν  τὰ  ἔργα  τῆς  σαρκός·  οἱ  ἄνθρωποι  ποὺ  ἑλκύονται ἀπὸ τὴν  φιληδονία, τὴ  φιλαργυρία καὶ  φιλοσαρκία διώχνουν ὅμως ἀπὸ τὴ ζωή τους  τὸ φῶς  ποὺ  τοὺς  ὁδηγεῖ  στὴν αἰώνιο ζωή.  Οἱ  ἄνθρωποι  τῆς  ἁμαρτίας  ἀφήνουν ἔτσι  τὴν ὁδὸ  τοῦ  Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ μας, καὶ  ἔτσι  χάνονται  πνευματικά.

Ἀδελφοί  μου!  Ἡ  Μεταμόρφωση  αὐτὴ τοῦ Χριστοῦ μας  ὁδηγεῖ  καὶ  μᾶς  στὴν μετάνοια, διότι ὁ Χριστὸς  μᾶς  ὁδηγεῖ  καὶ στὴ  δική μας  «μεταμόρφωση».  Μεταμόρφωση ὅμως  ἡ ὁποία  σχετίζεται  μὲ τὴν  ἀπαλλαγή μας  ἀπὸ  τὰ  πάθη  τὰ  ὁποῖα  μᾶς  ὁδηγοῦν στὴν  αἰώνια  κόλαση.  Θέλει  δηλαδὴ ὁ  Χριστὸς  καὶ ἡ ἁγία  του  Ἐκκλησία  νὰ  καθαρίσουμε  τὶς  ψυχές  μας ἀπὸ  ὅ,τιδήποτε  τὸ ἁμαρτωλὸ  ποὺ  μᾶς  διώχνει ἀπὸ  τὸ  φῶς  τοῦ  Χριστοῦ μας.  Εὔχομε, ἀγαπητοὶ μου  χριστιανοί,  ὁ Χριστὸς  ποὺ  μετεμορφώθη ἔμποσθεν  τῶν  ἁγίων  μαθητῶν  Του  νὰ  μᾶς  καθαρίσει καὶ  τὶς  ψυχές  μας  ἀπὸ  κάθε τι  τὸ  ἁμαρτωλὸ ἔργο μας. Οὕτως  ὥστε, καὶ  ἄν  ζοῦμε βέβαια  ἐφαρμόζοντας  τὶς  ἀρετὲς  τοῦ  Χριστιανισμοῦ,  νὰ    κερδίσουμε καὶ τὴν αἰώνια  δόξα  καὶ  τὴν  αἰώνια  ζωὴ  στὴ βασιλεία  τῶν Οὐρανῶν. Ἀμήν!