Πρόκειται μάλλον για τον Ιωάννη τον ονομαζόμενο Ξιφιλίνο, που
διαδέχτηκε τον Πατριάρχη Κωνσταντίνο
τον Γ’.
Γεννήθηκε το 1006 στην Τραπεζούντα και διακρίθηκε
για την μεγάλη του παιδεία και τα μεγάλα πολιτικά αξιώματα που είχε
καταλάβει. Κατόπιν όμως αποσύρθηκε
σε κάποια μονή της
Βιθυνίας, όπου μόνασε
10 χρόνια.
Από εκεί προσκλήθηκε για να καταλάβει τον πατριαρχικό
θρόνο. Χειροτονήθηκε ιερέας, και μετά μία
εβδομάδα – την 1η Ιανουαρίου 1064 – επίσκοπος.
Ο Ιωάννης λειτουργούσε και κήρυττε κάθε ημέρα στους ναούς της πρωτεύουσας, επισκεύασε τις εικόνες της αγίας Σοφίας, και μοίραζε δωρεάν ψωμί και σιτάρι στους φτωχούς. Πέθανε το 1075, και να πως τον περιγράφει ένας από τους συγχρόνους του: «ανεφάνη ανήρ πρώτον μεν καθαρώτατος και αγνότατος και προ παντός ρύπου σωματικού καθάπαξ απεχόμενος. Έπειτα δε τα εις καταφρόνησιν χρημάτων και ακτημοσύνην τελείαν και την προς τους πένητας φιλανθρωπίαν και μετάδοσιν κατ’ ουδέν ελάττων του περιβόητου εκείνου Ελεήμονος, και ταις άλλοις δε αρεταίς πάσαις συλλήβδην ειπείν αφθόνως κοσμούμενος, αλλά και τω λόγω πολύς, και παιδεύσεως πάσης μετειληχώς και νομομαθείς εξαίρετος».
Ο Ιωάννης λειτουργούσε και κήρυττε κάθε ημέρα στους ναούς της πρωτεύουσας, επισκεύασε τις εικόνες της αγίας Σοφίας, και μοίραζε δωρεάν ψωμί και σιτάρι στους φτωχούς. Πέθανε το 1075, και να πως τον περιγράφει ένας από τους συγχρόνους του: «ανεφάνη ανήρ πρώτον μεν καθαρώτατος και αγνότατος και προ παντός ρύπου σωματικού καθάπαξ απεχόμενος. Έπειτα δε τα εις καταφρόνησιν χρημάτων και ακτημοσύνην τελείαν και την προς τους πένητας φιλανθρωπίαν και μετάδοσιν κατ’ ουδέν ελάττων του περιβόητου εκείνου Ελεήμονος, και ταις άλλοις δε αρεταίς πάσαις συλλήβδην ειπείν αφθόνως κοσμούμενος, αλλά και τω λόγω πολύς, και παιδεύσεως πάσης μετειληχώς και νομομαθείς εξαίρετος».
Απολυτίκιον. Ήχος
γ’. Την ωραιότητα.
Μύσται ουράνιοι αποδεικνύμενοι, θείοι εκφάντορες τῷ κόσμω ώφθητε, την Εκκλησίαν του Χριστού, ποιμάναντες θεαρέστως, ιερέ Αλέξανδρε, της Τριάδος ο πρόμαχος, Ιωάννη ένδοξε, ο της χάριτος τρόφιμος, και Παύλε Ιερέων ακρότης· όθεν υμάς ανευφημούμεν.
Μύσται ουράνιοι αποδεικνύμενοι, θείοι εκφάντορες τῷ κόσμω ώφθητε, την Εκκλησίαν του Χριστού, ποιμάναντες θεαρέστως, ιερέ Αλέξανδρε, της Τριάδος ο πρόμαχος, Ιωάννη ένδοξε, ο της χάριτος τρόφιμος, και Παύλε Ιερέων ακρότης· όθεν υμάς ανευφημούμεν.
Κοντάκιον. Ήχος
γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Την τριάδα σήμερον, Ιεραρχών των Οσίων, ιεροίς εν άσμασιν, εγκωμιάσωμεν πάντες· ούτοι γαρ, ως οικονόμοι των απορρήτων, νέμουσι, χάριν αέναον τοις βοώσιν, ω Αλέξανδρε παμμάκαρ, και Ιωάννη, συν Παύλω χαίρετε.
Την τριάδα σήμερον, Ιεραρχών των Οσίων, ιεροίς εν άσμασιν, εγκωμιάσωμεν πάντες· ούτοι γαρ, ως οικονόμοι των απορρήτων, νέμουσι, χάριν αέναον τοις βοώσιν, ω Αλέξανδρε παμμάκαρ, και Ιωάννη, συν Παύλω χαίρετε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις των Πατέρων τριάς σεπτή, Αλέξανδρε μάκαρ, συν τω Παύλω τω ευκλεεί, και τω Ιωάννη, η τρίφωτος λυχνία, η πάσαν Εκκλησίαν, καταπυρσεύουσα.
Χαίροις των Πατέρων τριάς σεπτή, Αλέξανδρε μάκαρ, συν τω Παύλω τω ευκλεεί, και τω Ιωάννη, η τρίφωτος λυχνία, η πάσαν Εκκλησίαν, καταπυρσεύουσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου