Ο Άγιος Νήφων Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο  Άγιος  Νήφων, καταγόταν  από  την  Πελοπόννησο. Τους  γονείς  του  τους έλεγαν  Μανουήλ και  Μαρία. Το  κοσμικό  του  όνομα  ήταν Νικόλαος.

Ακολούθησε  έναν  μοναχό,  ο  οποίος  ονομαζόταν  Αντώνιος και χρίστηκε  και  αυτός  μοναχός.  Την  μοναχική  του  ζωἠ  την ξεκίνησε στην  Επίδαυρο  αλλάζοντας το  κοσμικό  του  όνομα  σε  Νήφων.  Όταν  ο  μοναχός  Αντώνιος απεβίωσε, ο Νήφων πήγε στο κάστρο της  Βάρδας. Εκεί  γνώρισε  τον  ενάερο  Αγιορείτη  Ζαχαρία,   τον   οποίο  ακολούθησε  και  έτσι  εγκαταστάθηκε  στην  Μονή  της  Θεοτόκου,  στην  Αχρίδα.

Όταν ο Ζαχαρίας εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος Αχρίδας, ο Νήφων αποσύρθηκε στην Μονή Διονυσίου στο Άγιον Όρος, όπου και χειροτονήθηκε  διάκονος και  στη  συνέχεια  ιερέας. Στη συνέχεια κλήθηκε  να γίνει Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και μετά το  θάνατο  του Ζαχαρία  ανέλαβε  τον  Οικουμενικό  θρόνο.         
Ο Νήφων ανέβηκε συνολικά δυο φορές στη θέση του αρχιεπισκόπου Αχρίδας. Την τρίτη φορά που του προτάθηκε να επανενθρονηστεί, αρνήθηκε   και   αποσύρθηκε  στη  Μονή  όπου  και  απεβίωσε  ειρηνικά.

Απολυτίκιο.  Ήχος  γ’.  Θείας  πίστεως.        
Έργοις  έλαμψας,  της  ευσέβειας,  πάσαν   ηύγασας,  την  Εκκλησίαν,  της ταπεινώσεως   τρόποις  υψούμενος·  ασκητικώς  δοξασθείς  γαρ  εν  Άθωνι,  Πατριαρχών  καλλονή   εχρημάτισας.  Νήφων  ένδοξε, θείων χαρίτων  έμπλησον,  τους  πίστει   και  πόθωσε  μεγαλύνοντας.

Κοντάκιον. Ήχος  πλ. δ’. Τη  υπερμάχω.

Της  Εκκλησίας  λύχνος  ώφθης  παμφαέστατος

Τη  καθαρότητι  σοφέ  της πολιτείας   σου

Τας  του  Πνεύματος  ελλάμψεις  καταπλουτήσας·

Αλλ’  ως  σκεύος  αρετών  και  υπωτύπωσις

Καθοδήγησον   ημάς  προς  βίον  κρείττονα   
Τους  βοώντάς   σοι,  χαίροις  Νύφων  Πατήρ  ημών.

Μεγαλυνάριον.
Των Αρχιερέων την καλλονήν, και της Εκκλησίας, τον φωστήρα τον φαεινόν, το του  Άθω κλέος, και  αρετών τον πλούτον,  τιμώμέν  σε  εκ πόθου,  Νήφων   Πατήρ  ημών.