ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ὁμιλία

στὴν  ἑορτὴ  τοῦ  Ἁγίου  Κοσμᾶ  τοῦ  Αἰτωλοῦ

24 Αὐγούστου

«Πᾶς  ὅστις  ὁμολογήσει  με  ἐπὶ  τῆς  γῆς  ἔνεκεν τοῦ  Εὐαγγελίου, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἐνώπιον τοῦ  Πατρός μου  τοῦ  ἐν  οὐρανοῖς»   (Ματθ. 10,32)

            Μέσα  στὴν ἁγία  μας  Ἐκκλησία  ὅπου  ἔχουμε  ἑκατομμύρια  ἁγίους  καὶ μάρτυρες ἔχουμε καὶ  πλῆθος  νεομαρτύρων, ἕνας  ἐκ τῶν  ὁποίων εἶναι  καὶ  ὁ Ἅγιος  Κοσμᾶς  ὁ Αἰτωλός, τοῦ ὁποίου  τὴν  ἱερὰ   μνήμη  ἐπιτελοῦμε  σήμερα.    

            Ὅπως  γνωρίζουμε, ὁ  Ἅγιος  αὐτὸς  ἔζησε  κατὰ  τὴν δύσκολη  ἀλλὰ καὶ πολὺ  ἔνδοξη  ἐποχὴ  τῆς  Τουρκοκρατίας. Καὶ  ἦταν  πολὺ δύσκολη ἐποχὴ  ἐκείνη διότι οἱ  τοῦρκοι  συνελάμβαναν  πλῆθος  χριστιανῶν  καὶ τοὺς  ἀνάγκαζαν  νὰ  ἐξισλαμιστοῦν. Ὁ   μόνος  λαὸς  ποὺ  ἐξαιροῦνταν  ἀπὸ  τὸν ἐξισλαμισμό,    κάνοντας  τὰ  παιδιά  τους  γενιτσάρους  ἦταν  οἱ  ἑβραῖοι.

            Ἡ  ἀγάπη ὅμως  τοῦ Ἁγίου  Κοσμᾶ  πρὸς  τὸ  Χριστὸ τὸν  ἔκανε  νὰ  ἀφήσει  τὸ Ἅγιο  Ὄρος  προκειμένου  νὰ  φέρει  πίσω  στὸ Χριστιανισμὸ  τοὺς  ἤδη  ἐξισλαμισμιθέντες  χριστιανούς.

            Ὁ Ἅγιος  Κοσμᾶς  ὁ Αἰτωλὸς  γεννήθηκε  στὸ Μέγα Δένδρο Αἰτωλοακαρνανίας καὶ εἶχε  σαρκικὸ  ἀδερφό του  τὸν  Χρύσανθο  Αἰτωλὸ ποὺ  ἦταν  διδάσκαλος  στὴ Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε  ὁ Ἅγιος  στὸ σχολεῖο  τῆς  Ἱερᾶς  Μονῆς  Βατοπαιδίου  καὶ κατόπιν  ἐκάρη μοναχὸς  στὴν Ἱερὰ  Μονὴ Φιλοθέου  Ἁγίου Ὄρους.  

Θὰ  μποροῦσε  βέβαια ὁ Ἅγιος  Κοσμᾶς  νὰ  μὴν  ὑποστεῖ  τὸ μαρτύριο  ἄν  ἔμενε  στὴν Ἱερὰ  Μονὴ  τῆς  ἀσκήσεώς  του, ἀλλὰ  αὐτὸς  ποὺ δὲν  σκεφτόταν μόνο τὸ δικό  τοῦ τὸ συμφέρον  καὶ ἀναλογιζόταν  τὰ  προβλήματα  καὶ τὶς  διώξεις  τῶν  χριστιανῶν  δὲν τὸν ἄφηναν  σὲ  ἡσυχία.    Σκεφτόταν δηλαδὴ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς  ὅτι ἔπρεπε  νὰ  γίνει  ὁμολογητὴς  τοῦ  Χριστοῦ  ἄν ἤθελε νὰ  κερδίσει τὴν βασιλεία  τῶν  οὐρανῶν.         

Αὐτὸς  ἦταν καὶ ὁ λόγος  ποὺ  βγῆκε μὲ τὴν  εὐλογία  τοῦ  Πατριάρχη Κων/πόλεως  γιὰ νὰ  κηρύξει  τὸ λόγο  τῆς  ἀληθείας  στοὺς  σκλαβωμένους  ἕλληνες. Διότι  μόνο στὸ Χριστιανισμό, ἀδελφοί μου,  ὑπάρχει ἡ ἀλήθεια, ἐνῶ στὸν Ἰσλαμισμὸ  ὑπάρχει  φωτιὰ  καὶ μαχαίρι  στοὺς  ἀλλόθρησκους. Ἀντιθέτως  στὸ   Χριστιανισμὸ  ὑπάρχει  τὸ δόγμα  τῆς  ἀγάπης  πρὸς  ὅλους  τοὺς  ἀνθρώπους.

            Τὸ  παράδειγμα  τῆς  ζωῆς  τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, ὁ  ὁποῖος  ἀνατράφηκε  κατὰ  τὸ ἅγιο  θέλημα  τοῦ Κυρίου μας πρέπει νὰ μᾶς  κάνει καὶ μᾶς  νὰ  ζοῦμε  ὅπως  θέλει ὁ  Κύριός  μας. Καὶ ὁ Κύριος μᾶς  θέλει ὅλους  νὰ  εἴμαστε  ἄνθρωποι τῆς  προσευχῆς, διότι ἡ δύναμη τῆς  προσευχῆς  ἦταν καὶ εἶναι  τεράστια, ὅπως  ἦταν  τεράστια  καὶ ἡ δύναμη  τῆς  προσευχῆς  τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ.

            Οἱ  ἑβραῖοι  βέβαια  οἱ ὁποῖοι  εἶχαν  ὡς  ἱερὴ  ἡμέρα  τὴν ἡμέρα  τοῦ Σαββάτου  ἐξεδίωξαν μανιωδῶς  τὸν Ἅγιο  Κοσμᾶ,  διότι   ζητοῦσε ὁ Ἅγιος  ἀπὸ τοὺς  χριστιανοὺς  νὰ  μὴν κάνουν τὰ  παζάρια  τους  κατὰ  τὴν ἡμέρα  τοῦ Κυρίου, τὴν Κυριακή. Τὸ κήρυγμα  τοῦ Ἁγίου  Κοσμᾶ,   ποὺ  ἔλεγε  ὅτι  ἡ Κυριακὴ ἀνήκει  μόνο  στὰ  ἔργα  τοῦ Θεοῦ τῆς  ἀγάπης, καὶ ἔκανε ἔτσι  τοὺς  χριστιανοὺς  νὰ  κάνουν τὸ ἐμπόριό τους  μόνο τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, ἡμέρα ἡ ὁποία  εἶναι πολὺ ἱερὰ  γιὰ τοὺς ἑβραίους.  Γι’ αὐτὸ  τὸ λόγο,  χριστιανοί μου,  μισήθηκε  τόσο πολὺ  ὁ ἅγιός  μας ἀπὸ  τὸ ἑβραϊκὸ λόμπυ.      

          Ἀλλὰ  δυστυχῶς  ἐμεῖς  οἱ  νεοέλληνες, οἱ ὁποῖοι  ἀγνοήσαμε τὴν  ἀνάγκη τῆς  προσευχῆς  χάσαμε  τὴν δύναμη τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ μας. Καὶ ἐνῶ  οἱ ἕλληνες  τῆς  Τουρκοκρατίας, παρ’ ὅλο  ποὺ   βρίσκονταν  κάτω  ἀπὸ τὸν  τουρκικὸ ζυγό, ἐν τούτοις  ἦταν  ἐλεύθεροι  διότι  εἶχαν μέσα  τους  τὸ Χριστό.

            Ἡ ἀγάπη  τοῦ  Ἁγίου Κοσμᾶ  τοῦ Αἰτωλοῦ φάνηκε ἀκόμα ὅταν  ζητοῦσε  ἀπὸ  τοὺς  πιστοὺς τοῦ Χριστοῦ νὰ  ἀγαποῦν  τὴν  Ἐκκλησία  πουλώντας  ὅλα  τὰ  χρυσαφικά τους (οἱ  γυναῖκες) καὶ ἀγοράζοντας  κολυμβήθρες  ὅπου θὰ  βαφτίζονταν  τὰ  παιδιὰ  τῶν  χριστιανῶν  ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ καὶ θὰ  γλύτωναν  τὸν ἐξισλαμισμό.

          Ἐπειδὴ  ὅμως  εἶναι πολὺ σκληρὸ  καὶ ὀδυνηρὸ πράγμα νὰ  κλωτσᾶ  κανεὶς στὰ  καρφιά, ἔτσι  ἦταν  καὶ  ἀδύνατο  νὰ  νικηθεῖ  ἡ δύναμις  τοῦ Χριστοῦ  ἐκδιώκοντας  οἱ ἑβραῖοι  τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ. Διότι  στὸ  Χριστὸ ἀξίζει μόνο τιμή, προσκύνηση  καὶ  λατρεία.

          Ἀδελφοί  μου καὶ ἀδελφές  μου!   Ὁ Ἅγιος  Κοσμᾶς  ὁ Αἰτωλὸς  ζητᾶ  ἀπὸ  ὅλους  μας  νὰ  πιστεύουμε  στὸ Χριστὸ καὶ ὄχι  ὅσα  μᾶς  λένε  οἱ  ἄθεοι διδάσκαλοι  τῆς  ἐποχῆς μας. Διότι, ὅπως  μᾶς  λέει  ὁ Ἅγιος  Κοσμᾶς, τὰ  ἄθεα  γράμματα  θὰ  φέρουν  τὴν  καταστροφὴ τῆς  ἀνθρωπότητος. Γι’ αὐτὸ καὶ μεῖς  ἄς  μὴ  ψάχνουμε τὸν  πλοῦτο ἤ τὴν δόξα· οὔτε νὰ  ἀγωνιζώμαστε  γιὰ  κοσμικὲς  ἡδονές, ἀλλὰ  νὰ  πιστεύουμε  καὶ νὰ  ἀγαποῦμε  τὸ Χριστὸ ὁ ὁποῖος  μᾶς  δίδει  πνευματικές  χαρές.   Καὶ  πνευματικὲς  χαρές  μας  εἶναι  ἡ συμμετοχή  μας  στὰ  ἱερὰ  μυστήρια  τῆς  Ἐκκλησίας μας· εἶναι κυρίως  ἡ συμμετοχή  μας  στὸ μυστήριο  τῶν  μυστηρίων, τὴ  Θεία  Εὐχαριστία. Εὔχομε, ἀδελφοὶ μου καὶ ἀδελφές  μου, ὁ  Ἅγιος  Ἱερομάρτυς  καὶ Ἐθνομάρτυς  τῆς Ἐκκλησίας  μας  Κοσμᾶς  ὁ Αἰτωλός, ποὺ  εἶχε  μέσα  του τὴν  ἀγάπη πρὸς  τὸν Χριστό,  νὰ  πρεσβεύει  ἀπὸ τὸ  ὑπερουράνιο  Θυσιαστήριο ὅπου βρίσκεται  καὶ  λειτουργεῖ  ἔχοντας  συλλειτουργούς  του   τοὺς  ἁγίους  ἀγγέλους  τοῦ  Θεοῦ, ὑπὲρ  ὅλων  ἡμῶν τῶν  νεοελλήνων, τοὺς  χριστιανοὺς  ποὺ  ξεφύγαμε ὅμως  ἀπὸ τὴν  πίστη μας  στὸ Χριστό.  Φεύγοντας  ὅμως  ἀπὸ τὴν  πίστη  αὐτὴ  κινδυνεύουμε νὰ  χάσουμε τὸ τιμαλφέστερο  ὅλων,  κινδυνεύουμε  νὰ  χάσουμε τὴν ὀρθόδοξη πίστη  μας.  Εὔχομε ὅμως  καὶ προσεύχομε νὰ  μὴ  χάσουμε  ποτὲ  αὐτὴ  τὴν  ὀρθόδοξη πίστη  μας, διαδίδοντάς  την μάλιστα  καὶ  στὰ  παιδιά μας. Οὕτως  ὥστε  καὶ  οἱ ἑπόμενες  γεννεὲς  νὰ  ἔχουν  χριστιανοὺς  ποὺ θὰ  ζοῦν  ὅπως  θέλει ὁ  Κύριός  μας. Ἀμήν!