Η Οσία Πελαγία

Ζοῦσε στὴν Ἀντιόχεια καὶ  ἀνῆκε στὴν τάξη τῶν  ἐλαφρῶν  γυναικών. Ἦταν πόρνη. Ἡ ζωή της ἦταν βουτηγμένη μέσα στὸν οἶστρο τῶν ἁμαρτωλῶν  ἡδονῶν.  Ἡ  ἀκολασία εἶχ  επωρώσει  τόσο  τὴν  συνείδησή της,   ὥστε κα μιὰ  ἔννοια μετανοίας να  μη   μπορεί  να εισχωρήσει   στὴν ψυχή  της. Επομένως,  θα  μπορούσε  να  πει   κανείς,  ήταν καταδικασμένη   από  την  επίγεια ζωή της στο  πυρ  της  κολάσεως. Όμως  όχι! Ο  πολυεύσπλαχνος Κύριός μας διαβεβαίωσε ότι  «αι τελώναι  και  αι πόρνοι   προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού».  Δηλαδή, οι τελώνες και  οι  πόρνες, που στην αρχή έδειξαν απείθεια  στο  Νόμο  του  Θεού, αλλά κατόπιν ειλικρινά μετάνιωσαν, προλαμβάνουν στη  βασιλεία του Θεού εσάς,  που  μόνο  με  τα λόγια  δείξατε  υπακοή στον  Θεό,  στην πράξη  όμως υπήρξατε  απειθείς και άπιστοι.

Πράγματι  η  Πελαγία  τυχαία  σε κάποια σύναξη χριστιανών άκουσε  θερμό  κήρυγμα περί αγνότητας, του επισκόπου  Νόννου. Τα   λόγια  του ήλεγξαν  και  συγκλόνισαν την ψυχή της. Με  την χάρη του Θεού, απαρνήθηκε την άσωτη  ζωή της, πούλησε τα διάφορα  κοσμήματά της και τα  χρήματα  τα  διαμοίρασε  στους  φτωχούς.     
Αφού κατηχήθηκε και  βαπτίσθηκε, μετά  οκτώ ημέρες πήγε στην Ιερουσαλήμ,  όπου με  σκληρή άσκηση  πέρασε  την υπόλοιπη  ζωή  της.

Απολυτίκιο.  Ήχος   δ’.   Ο   υψωθείς   εν   τω   Σταυρώ.   
Εξ  ακανθών καθάπερ  ρόδον  ευώδες,  τη  Εκκλησία  Πελαγία  εδείχθης,  ταις  εναρέτοις πράξεσιν   ευφραίνουσα   ημάς· όθεν   και   προσήγαγες,  ως  οσμήν ευωδίας, τω σε θαυμαστώσαντι, τον σον βίον Οσία. Όν εκδυσώπει σώζεσθαι   ημάς,  παθών  παντοίων,  ψυχής  τε  και   σώματος.

Κοντάκιον.  Ήχος   α’.  Χορός  Αγγελικός.   
Πελάγει  αρετών,  αληθώς   ισαγγέλων,  το πέλαγος των σων, εγκλημάτων  Οσία,  πανσόφως  εβύθισας,  και  δακρύων  τοις  ρεύμασιν, εναπέπνιξας, τον πολυμήχανον όφιν· όθεν ήστραψας,  ώσπερ  λαμπάς μετανοίας,  την κτίσιν  φαιδρύνουσα.

Μεγαλυνάριον.
Φερωνύμως πέλαγος γαληνόν, πλεύσασα Οσία, μετανοίας της  ιεράς, Μήτερ  Πελαγία, τοις εν πελάγει βίου, λιμήν  σωτηριώδης, ώφθης και άκλυστος.