Ο Άγιος Μνάσων ο αρχαίος μαθητής

Των  Κυπρίων  το  καύχημα,  την  κιθάρα  του  πνεύματος  και  του Χριστού της πίστεως πύργον άσειστον, τον Πανεύφημον  Μνάσωνα»  η Εκκλησία  μας  τιμά  στις  19  του  Μηνός  Οκτωβρίου.  Η  καταγωγή  του από  την  αρχαία πόλη της Κύπρου, την Ταμασό. Άνδρας με πολλές αρετές και με πνεύμα ανήσυχο. Από μικρός ζητούσε να μάθει την αλήθεια. Έτσι, κατά την παράδοση, στέλνεται  από  τους  συγχωριανούς του «εις την Πρεσβυτέραν Ρώμην», μαζί με κάποιο φίλο του, ονόματι Θεωνά, να διευθετήσουν το σκάνδαλο, που υπήρχε μεταξύ χωρικών ειδωλολατρών  των  δύο χωριών, Πολιτικού  και  Περάτων,  για  το   ποιος από τους ψευδώνυμους θεούς, που τιμούσαν τα δυο χωριά, είναι ο μεγαλύτερος. Με την επίσκεψή τους στη  Ρώμη και  με  θεία   οικονομία, συναντούν κάποιους εκ των 70 μαθητών του Χριστού, οι οποίοι  τους ευαγγελίζονται  τα περί της Χριστιανικής πίστεως. Ανάβει αμέσως ο ζήλος και ο πόθος των νέων παιδιών να μάθουν περισσότερα για την πίστη στο  Χριστό. Έτσι, σπεύδουν στην πόλη των  Ιεροσολύμων, όπου συναντούν τον αγαπημένο μαθητή και αυτόπτη του Χριστού, τον απόστολο  Ιωάννη,  και   από  αυτόν  μαθαίνουν  με  ακρίβεια  για  το  έργο  και  το  πάθος  του  Σωτήρος Χριστού.  Από  τον  ίδιο  βαπτίζονται και  επιστρέφουν  στην  Κύπρο, για να διαδώσουν και στους συμπατριώτες τους το μήνυμα του ευαγγελισμού  και  της  σωτηρίας  του κόσμου,  που  ο  Χριστός  με  το  πάθος  και  την  Ανάσταση  του  έδωσε.

Στην   Κύπρο,   αφού  επέστρεψε  ο  Άγιος,  μαθαίνει  ότι   εκεί   βρίσκονται και οι Απόστολοι Βαρνάβας, Παύλος και Μάρκος και ψάχνει να τους συναντήσει. Τους βρίσκει κοντά στο  σπήλαιο  του  Αγίου  Ηρακλειδίου,  ο οποίος τον παραλαμβάνει και τον έχει βοηθό του στον αγώνα για την διάδοση της Χριστιανικής πίστης. Καθημερινά με τα κηρύγματα, το παράδειγμα και την πίστη του, πολλοί έρχονται στην Εκκλησία και δημιουργείται  ο  πρώτος πυρήνας  της  τοπικής Εκκλησίας των Ταμασέων.  Με  τη  φροντίδα  για  τη  διάδοση  του  λόγου  του  Θεού  ο Άγιος  Ηρακλείδιος,  έχοντας  συνοδοιπόρο  και βοηθό τον Άγιο Μνάσωνα,  οδηγούν τα βήματά τους στην πόλη της Πάφου και φροντίζουν  για  τον  καταρτισμό  της  Παφιακής  Εκκλησίας.

Πολλά  θαύματα  επιτελεί  ο  Μνάσωνας,  όλα  προς  δόξαν  Θεού.  Μαζί με  το  δάσκαλό  του  ζουν  βίο  θεάρεστο  και   ασκητικό. Με τις προσευχές  του  ο  ιερός Μνάσων γκρεμίζει ναούς και είδωλα της βδελυρής  ειδωλολατρικής  θρησκείας.  Όπως  με  το  ιερό  του  Ασκληπιού,  όπου  επικαλούμενος  την  Αγία   Τριάδα,  γκρεμίζει το είδωλο και όλο το Ναό.  Με  πάθος  οι   ζηλωτές  ειδωλολάτρες  τον ζητούν, για  να  τον  φονεύσουν,   αφού  δε  σέβεται  ούτε  τιμά  τα  είδωλα και  με  πολλούς  τρόπους  ζητούν  τη  σύλληψή  του.

Απτόητος  όμως  συνεχίζει  τον  αγώνα   του,  στηριζόμενος  στα   λόγια του   Χριστού:  «ει  εμέ  εδίωξαν  και  υμάς  διώξουσιν»  (Ιω. 15, 20).

Μετά το θάνατο του Αγίου Ηρακλειδίου, αναλαμβάνει δεύτερος επίσκοπος  της  Εκκλησίας  των  Ταμασέων.  Συνεχίζει   με  το  λόγο  του και τα έργα του την ακατάπαυστη ιεραποστολική δράση του, για να φωτιστούν το φωτισμό της Θείας γνώσεως οι κάτοικοι του Νησιού. Συνεχίζουν τα θαύματα. Νεκρούς με τις προσευχές του ζωντανεύει, θεραπεύει  δαιμονιζόμενους  και  τυφλούς.  Με  τις  ένθερμες  ικεσίες  του προς  το   Θεό  κατέπαυσε   τρικυμίες  και,  ως  άλλος  Ηλίας,  μεσίτευσε για  τη  λύση  ανομβριών  και  νόσων.  Όταν  ήταν  πλέον σε προχωρημένη ηλικία, χειροτονεί το Ρόδωνα, τον οποίο προορίζει για διάδοχό του στην επισκοπή Ταμασού και τον ενισχύει με πολλές ποιμαντικές  συμβουλές, πως να  διαποιμαίνει  το  λογικό  ποίμνιο.  Έτσι, στις  19  Οκτωβρίου  η  μακάρια  ψυχή  του  πορεύεται  προς  συνάντηση του  Σωτήρος  Χριστού,  που  τόσο  πόθησε και διακόνησε. Πολλά θαύματα  επιτελεί  το  ιερό  του  λείψανο. Κηδεύεται από  τους  μαθητές του πλησίον του τάφου του δασκάλου και γέροντος του Αγίου Ηρακλειδίου.  Σε  κατοπινά  χρόνια λόγω του σεβασμού και της ευλάβειας, που  ο  λαός  του  Θεού  έχει  προς τον Άγιο, του  αφιερώνει Ιερά Μονή πλησίον της Ιεράς Μονής του δασκάλου του Αγίου Ηρακλειδίου.

Ιερά  λείψανα  του  Αγίου  υπάρχουν  σε  πολλά  μοναστήρια  της   Κύπρου. Στη Μονή του Κύκκου, του Μαχαιρά. Στο Ναό του χωριού Πολιτικό,  σώζεται  μικρή  εικόνα,  η  οποία  φέρει  τεμάχιο  του   λειψάνου του Αγίου. Επίσης, ο χρονογράφος  Αρχιμανδρίτης  Κυπριανός  αναφέρει ότι ο βραχίων του Αγίου βρίσκεται αποθησαυρισμένος στο Ναό του χωριού  Ποτάμιου, της επαρχίας της Λεμεσού. Αυτόν τον Άγιο τον «αρχαίο μαθητή» (Πράξ. 21,16) τον οποίο οι  Πράξεις  των   Αποστόλων μνημονεύουν ως συνέστιον και συνεργάτη  των Αγίων Αποστόλων, επικαλούμαστε, για  να   στηρίζει  και  να  ενδυναμώνει  τον   ποιμενάρχη και   διάδοχο,  στο  θρόνο  του,  Ησαΐα,  και  να  τον καταστήσει και τρόπων  διάδοχο,  χαρίζοντας   σ’ αυτόν   υπομονή  και   κάθε  επιτήδειο προς  την  εκπλήρωση  του  ποιμαντορικού   του  έργου.