Ο Όσιος Ιωάννης ο ψάλτης ο καλούμενος Κουκουζέλης

Άριστος   μουσικός  και   καλλικέλαδος.

Καταγόταν  από   το   Δυρράχιο   και  υπήρξε  στα  χρόνια  των  Κομνηνών,  και  ήταν  ορφανός  από  πατέρα.  Η  ευσεβής  μητέρα  του  όμως,  έδωσε  την  ευκαιρία   στο  παιδί της  να   μάθει  τα  ιερά  γράμματα,  το   οποίο,  επειδή  ήταν  πολύ  έξυπνο  και  πολύ  καλλίφωνο, όλοι  τον  φώναζαν  αγγελόφωνο.

Σε   κατάλληλη   ηλικία   κατέφυγε  στο   Άγιον   Όρος,  όπου  μόνασε   στο  κελί  των  Αρχαγγέλων  της  Μεγίστης  Λαύρας. Έψαλε  στην  Μεγίστη Λαύρα  μαζί  με  τον  Γρηγόριο  Δομέστικο, που  τιμάται  την  ίδια  ημέρα.
Έτσι  οσιακά  αφού   έζησε  ο  Ιωάννης,  ψάλλοντας  θεσπέσιους   ύμνους προς  τον  Θεό,  απεβίωσε ειρηνικά  στις  αρχές  του  15^ου  αιώνα  και  τάφηκε  στο   κελί  που  μόναζε.

Απολυτίκιον.  Ήχος  πλ. α’.  Τον  συνάναρχον Λόγον.   
Η  ηδύφωνος  χάρις  Πάτερ  της  γλώττης  σου,  κατακηλεί  και  ευφραίνει την Εκκλησίαν  Χριστού· συ  γαρ  ένθους  υμνῳδός   ώφθης  μακάριε·  όθεν νομίσματι  χρυσώ,  σε  ημείψατο λαμπρώς,  η Άχραντος Θεοτόκος,  ήν Ιωάννη  δυσώπει, ελεηθήναι  τας  ψυχάς   ημών.

Έτερον  απολυτίκιον,  κοινόν  μετά  Οσίου Γρηγορίου.  Ήχος  δ’. Ταχύ  προκατάλαβε.

Της  Λαύρας  τα  θρέμματα,  και ηδυφώνους αυλούς, ως θείους θεράποντας, και υμνολόγους Χριστού, συμφώνως αινέσωμεν, ύμνοις τον Κουκουζέλην,  και κλεινόν Ιωάννην, άμα συν Γρηγορίῳ, τω σοφώ Δομεστίκω·  Χριστόν γαρ ικετεύουσιν,  υπέρ των ψυχών ημών.

Κοντάκιον. Ήχος   πλ. δ’. Τη   υπερμάχω.

Ως   αηδών  θείων  ασμάτων  καλλικέλαδος

Και   ταπεινώσεως  εξαίρετον  υπόδειγμα

Ανυμνούμέν  σε  θεόληπτε  Ιωάννη.

Εν  τω  Άθω  γαρ  ως  άγγελος  εβίωσας

Και  Θεόν  ηδίστοις  χείλεσιν  ανύμνησας·

Όθεν   κράζομεν,  χαίρε  Πάτερ  ηδύφωνε.

Έτερον Κοντάκιον, κοινόν  μετά  Οσίου  Γρηγορίου. Ήχος  γ’.  Η Παρθένος   σήμερον. 
Την  δυάδα  μέλψωμεν,  των  θεοφόρων  Πατέρων,  Ιωάννην  άπαντες,  συν  τω κλεινώ  Γρηγορίω·  ούτοι  γαρ,  ώδε  βιώσαντες  θεοφρόνως,  ήνεσαν, λόγω  και έργω  τον  πάντων  Κτίστην·  ώ  πρεσβεύουσιν  απαύστως,  ημίν  δοθήναι, πταισμάτων  άφεσιν.

Μεγαλυνάριον.

 Χαίροις  ευφωνίας  αγγελικής,  ηδύφωνος  τέττιξ,  και  καλλίφωνος  αηδών· χαίροις  Ιωάννη,  χάριτος  θείας  σκεύος, και  Μοναστών  του  Άθω,  ως   έμπνουν   όργανον.

Έτερον  Μεγαλυνάριον  κοινόν  μετά  του  Οσίου Γρηγορίου. 
Χαίρετε  της  Λαύρας  θείοι βλαστοί, και του  Παρακλήτου,  αι  κιθάραι  αιμυστικαί·  χαίροις  Ιωάννη,  ομού  συν   Γρηγορίω,  της  μονής    Θεοτόκου,   θείοι    θεράποντες.