Οι Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος οι Ανάργυροι και οι συν αυτών 15 Ανάργυροι

Ήταν  μεταξύ   τους   κατά  σάρκα,  αλλά  και   κατά   πνεύμα   αδέλφια  από  την   Αραβία.  Ευσεβείς  και  οι  πέντε,  από   τον  αυτό   εμπνεόμενοι  θείο  ζήλο  και   από   τα   αυτά  κινούμενοι  φιλάνθρωπο   αισθήματα,   όχι  μόνο  πολλές αγαθοεργίες  είχαν  επιτελέσει  με  την  ιατρική  τους τέχνη,  αλλά   και   πολλούς   είχαν   ελκύσει   στη   χριστιανική   πίστη.

Καταγγέλθηκαν  γι’ αυτό  και   συνελήφθηκαν  μαζί  με άλλους δεκαπέντε  ακόμα   Αναργύρους,  κατά  τον  επί  Διοκλητιανού   διωγμό  στη   Λυκία   από  τον  ηγεμόνα  εν   Αιγαίς  Λυσία. 
Μετά  από  πολλά  βασανιστήρια,  όλοι  υπέστησαν  τον  δια αποκεφαλισμού   θάνατο.

Απολυτίκιον.  Ήχος  γ’.  Την   ωραιότητα.  
Την  των  ιάσεων,  χάριν πλουτήσαντες, πάθη  δυσίατα,  ταχέως  παύετε, και  χορηγείτε δωρεάν, Ανάργυροι τας ιάσεις· φάρμακα γαρ  νέμοντες, ἀληθώς  τα  σωτήρια,  ρώσίν  τε  και  λύτρωσιν,  τοις  νοσούσι  βραβεύετε, κουφίζοντες  τους   πίστει   βοώντας·  χαίρε  εικάς   των   Αναργύρων.

Κοντάκιον.  Ήχος   πλ. δ’.  Τη   υπερμάχω.

Ως  ιατήρες  παθημάτων   ετοιμότατοι

Και   των   εν  νόσοις  συμπαθέστατοι   ακέστορες,

Εικοσάριθμε   χορεία  των  Αναργύρων,

Από   πάσης   ασθενείας   και   κακώσεως

Ασινείς   τε   και   ατρώτους  διασώζετε          
Τους   κραυγάζοντας,  χαίρετε  θείοι   Ανάργυροι.

Μεγαλυνάριον.
Χάριν  δεδεγμένοι παρά  Θεού, δωρεάν τας νόσους, θεραπεύετε των πιστών, και των βαρυτάτων, παθών λυτρού σθεθάττον, τους επικαλουμένους,  υμάς  Ανάργυροι.