Ο Άγιος Αμφιλόχιος Επίσκοπος Ικονίου

Ήταν  Καππαδόκης,  σύγχρονος  του  Μ. Βασιλείου  και  φίλος  του.

Διακεκριμένος για την  μεγάλη του μόρφωση και  ευσέβεια, αναδείχθηκε επίσκοπος Ικονίου  το  έτος  344.  Υπήρξε  άριστος  επίσκοπος  και  μετείχε  στη  Β’  Οικουμενική Σύνοδο  στην  Κωνσταντινούπολη,  όπου  και  διέπρεψε.

Ο  Αμφιλοχίος  δεν είχε κύρος μόνο στη δική του  Εκκλησία,  αλλά  το  ηθικό  κύρος  του είχε  επεκταθεί  και  σε άλλες  περιοχές. Έτσι,  παρενέβαινε  και  σε   Εκκλησίες κοντινές, όπου  διασφάλιζε την  ειρήνη  και  ορθοτομούσε  τον  λόγο  της  αληθείας. Διότι  στο  έργο του, είχε οδηγά   τα  θεόπνευστα  λόγια  του  Απ. Παύλου:  «Σπούδασον σε  αυτόν  δόκιμον  παραστήσαι  τω Θεώ, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας». Δηλαδή, λέει ο  Απ. Παύλος, προσπάθησε να παραστήσεις τον εαυτό σου στο Θεό  δοκιμασμένο και  τέλειο εργάτη, που δεν τον ντροπιάζει το καλοφτιαγμένο  έργο  του,  και  διδάσκει  ορθά   τον  λόγο  της  αληθείας.

Στην προς Αμφιλόχιον  επιστολή του  ο  Μ. Βασίλειος  φανερώνει  την  λαμπρή  ηθική φυσιογνωμία  του  Αμφιλοχίου.  Τον  παρακαλεί  να παραστεί  στην  τιμητική  γιορτή υπέρ  των  μαρτύρων  της  Καισαρείας,  για  να  αποβεί  αυτή  σεμνότερη, διότι  ο  λαός της Καισαρείας τον αγαπά, όσο κανένα άλλο επίσκοπο.     
Ο  Αμφιλόχιος  συνέταξε   αρκετούς λόγους για  την Ορθοδοξία μας, και  πέθανε ειρηνικά  το  έτος  394.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.           
Σοφίας τὴν ἔλλαμψιν, ὡς καθαρὸς μυηθεῖς, δογμάτων ὀρθότητος, φωτοειδεῖς ἀστραπάς, ἐκλάμπεις τοῖς πέρασι· σὺ γὰρ τὴν ἐν Τριάδι, ὁμοούσιον φύσιν, ἐκήρυξας ἀσυγχύτως, καθελὼν τὰς αἱρέσεις. Διό σε Ἱεράρχα  Ἀμφιλόχιε,  Χριστὸς ἐδόξασε.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Ὡς Ἱεράρχης τοῦ Σωτῆρος ἐνθεώτατος

Όρθοδοξίας ἀνεδείχθης σάλπιγξ εὔσημος

Καὶ αἰρέσεων καθεῖλες τὰς ἐπινοίας.

Τὴν Τριάδα ὁμοούσιον γὰρ Ὅσιε

Καὶ ὁμόθρονον τοῖς πᾶσιν ἀνεκήρυξας·         
Διὸ κράζομεν, χαίροις Πάτερ Ἀμφιλόχιε.

Μεγαλυνάριον.
Ῥεῖθρα ἐκ χειλέων τὰ λογικά, θεορρημοσύνης, ἐπιρραίνων ὡς ἀληθῶς, ὤφθης Ἐκκλησίας, πνευματικὴ νεφέλη· διό σε μεγαλύνει, ὦ Ἀμφιλόχιε.