Οι Άγιοι Ακεψιμάς, Ιωσήφ και Αειθαλάς

Ο  Ακεψιμάς  ήταν  επίσκοπος,  ο  Ιωσήφ  πρεσβύτερος  και  ο  Αειθαλάς  διάκονος.

Και  οι  τρεις  μαρτύρησαν  για τον  Χριστό,  όταν  βασιλιάς  της  Περσίας  ήταν  ο  Σαπώρ  ο  Β’. Ο  Ακεψιμάς  άφησε  την  τελευταία  του πνοή, αφού  χτυπήθηκε  σκληρά με ακανθωτά  ραβδιά  από  ροδιά. Ο  Ιωσήφ – αφού  διέσχισαν  τις  σάρκες  του – υπέστη μαρτυρικό  θάνατο  δια  λιθοβολισμού. Ο  Αειθαλάς  μαστιγώθηκε  σκληρά  και  έπειτα τον  κρέμασαν με το  κεφάλι  προς  τα  κάτω,  μέχρι που παρέδωσε και  αυτός τη μακαρία  ψυχή  του (330 μ.Χ.).

Το  αίμα, όμως, από τις  θυσίες  των  Αγίων  που  προκάλεσαν  οι  ασεβείς,  υπενθυμίζει τα  φοβερά  λόγια της  Αποκάλυψης:  «Ότι  αίμα  αγίων  και  προφητών  εξέχεαν, και αίμα  αυτοίς  έδωκας  πιείν  άξιοι εισι». Δηλαδή, επειδή  οι  ασεβείς  αυτοί  έχυσαν  το αίμα  των  Αγίων  και  των  Προφητών, τους  έδωσες  και  Συ  (Χριστέ μου) να πίνουν αντί νερού αίμα.   
Και  πράγματι, είναι  άξιοι  της  τιμωρίας  αυτής.  Άς  γνωρίζουν,  λοιπόν, οι  ασεβείς, που  εγκληματούν  εναντίον των ανθρώπων της πίστης, ότι τους περιμένει  ανελέητη και  βαρειά  τιμωρία.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.          
Ὡς θεράποντες, τῆς εὐσεβείας, στῦλοι ὤφθητε, τῆς Ἐκκλησίας, πυρσολατρῶν καθελόντες τὸ φρύαγμα, Ἀκεψιμᾶ Ἱεράρχα πολύαθλε, Ἀειθαλᾶ Ἰωσήφ τε μακάριοι. Ἀλλ’ αἰτήσασθε, Χριστὸν τὸν Θεὸν πανεύφημοι, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τὴν τριφαῇ, τῶν Ἀθλοφόρων φάλαγγα, τὴν ἐν Μονάδι, Τριάδα δοξάσασαν, ἀριστείαις τῆς ἀθλήσεως, μεγαλοφώνως μακαρίσωμεν, Ἀκεψιμᾶν τὸν μέγαν μεγαλύνοντες, καὶ σὺν Ἀειθαλᾷ τὸν Ἰωσήφ ὁμοῦ· αὐτοὺς γὰρ ὁ Λόγος προσεδέξατο.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Ἀθλοφόρων τριὰς σεπτή, Ἀκεψιμᾶ Πάτερ, Ἰωσὴφ καὶ Ἀειθαλᾶ, οἱ καταβαλόντες, πυρσολατρῶν τὴν πλάνην, καὶ μαρτυρίου δόξαν, καρποφορήσαντες.