Ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Ακραγαντίνων

Γεννήθηκε στον Ακράγαντα της Σικελίας από  ευσεβείς  και  εύπορους  γονείς,  τον Χαρίτωνα  και  την  Θεοδότη.  Βαπτίστηκε  από  τον  επίσκοπο  Ποταμίωνα,  ο  οποίος τον  ανέθρεψε,  τον  μόρφωσε και  τον κατάταξε  στις  τάξεις του  ιερού  κλήρου, στα χρόνια  του  βασιλιά  Ιουστινιανού  του  Ρινότμητου  (685 – 695).

Δεκαοκτώ  χρονών  πήγε  για  προσκύνημα στους Αγίους Τόπους και  εκεί χειροτονήθηκε  Διάκονος  από  τον επίσκοπο  Ιεροσολύμων Μακάριο. Κατόπιν επανήλθε  στο  Βυζάντιο  και  από  εκεί  στην  Ρώμη, όπου  για  τις  μεγάλες  του  αρετές και  την  μεγάλη  του  μόρφωση  προήχθηκε  στην  επισκοπή  των  Ακραγαντίνων.

Στην επισκοπή  αυτή, βρήκε  σφοδρούς  κατηγόρους  δύο  κληρικούς, τον  Σαβίνο  και τον  Κρισκέντιο, που  τον  συκοφάντησαν  για  μοιχεία.  Αλλά  με  θαυματουργικό  τρόπο  ο  Γρηγόριος τους  ντρόπιασε  και  παρέλαβε  πάλι  την  Εκκλησία  μετά  από διετή  φυλάκιση και αργία. Στην συνέχεια έκανε και άλλα θαύματα.
Απεβίωσε  ειρηνικά  σε  βαθιά  γεράματα  το  690  μ.Χ.  Σώζονται  10  εξηγηματικοί  λόγοι  του  στον  Εκκλησιαστή.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.         
Γρηγορῶν ἐκ σπάργανων, φερωνύμως Γρηγόριε, ἐν τοῖς δικαιώμασι Πάτερ, τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος, ἐπλήσθης οὐρανίων δωρεῶν, ὡς γρήγορος ποιμὴν τῶν εὐσεβῶν· διὰ τοῦτο πρὸς λειμῶνας ἀειθαλεῖς, ἰθύνεις τοὺς βοῶντάς σοι· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.           
Ὥσπερ μέγας ἥλιος, ἀνατολαῖς τῶν θαυμάτων, καταυγάζεις ἅπασαν, τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν· ἔσωσας, ταῖς σαῖς πρεσβείαις πολλοὺς ἀνθρώπους· ἤλασας, τοὺς κακοδόξους ἐκ τῆς σῆς ποίμνης. Διὰ τοῦτό σε τιμῶμεν, θεόφρον Πάτερ, σοφὲ Γρηγόριε.

Μεγαλυνάριον.
Γρήγορσιν σοφίας καρποφορῶν, λόγοις ψυχοτρόφοις, διατρέφεις ὡς ἀληθῶς, ὡς Χριστοῦ θεράπων, τὴν σοὶ λαχοῦσαν ποίμνην· διό σε μακαρίζει, Πάτερ Γρηγόριε.