Ο Άγιος Γεώργιος ο νέος Ιερομάρτυρας, ο Νεαπολίτης

Ήταν  Ιερέας  και  καταγόταν  από τη Νεάπολη της Μικράς Ασίας, που τούρκικα λέγεται  "Νεβ  Σεχήρ". Διέπρεπε  σαν  εφημέριος  στον  ιερό  ναό  Κοιμήσεως  Θεοτόκου στη  Νεάπολη  «εν αληθεία και οσιότητι και δικαιοσύνη πορευόμενος εν πάσαις ταις εντολαίς  και  δικαιώμασι  του  Κυρίου  άμεμπτος».

Κατά το 1797 προσκλήθηκε από τους χριστιανούς του χωρίου Μαλακωτή να ιερουργήσει, αναπληρώνοντας  τον  εφημέριό  τους,  που  τον  καταδίωκαν  οι  Τούρκοι. Ο ιερέας  Γεώργιος  ευχαρίστως  δέχτηκε  και  αναχώρησε  για  το  χωριό. Ξαφνικά  όμως, κοντά  στη  θέση  "Κόμπια – Ντερέ", συνελήφθη  από  εξαγριωμένους  βοσκούς Τούρκους, οι οποίοι τον λήστεψαν, τον βασάνισαν και τελικά τον αποκεφάλισαν.
Αργότερα το  1924, το ιερό λείψανο του Αγίου μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ευσταθίου  στη  Νέα  Νεάπολη  κοντά  στη  Νέα  Ιωνία  στην  Αθήνα.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.          
Βίον ἅγιον, ἐμφρόνως ἔχων, ἱερατεύσας, Θεῷ ὁσίως, θεοφόρε παμμάκαρ Γεώργιε· καὶ γεωργῶν τῆς ἀγάπης τὸ πλήρωμα, τὸ ἱερὸν ἀπετμήθης αὐχένα σου. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν. 
Θυσίαν Θεῷ προσφέρων τὴν ἀναίμακτον, ὡς ὢν ἱερεύς, τῆς χάριτος Γεώργιε, σεαυτὸν προσήγαγες, ὥσπερ θῦμα αὐτῷ καθαρώτατον· διὰ τοῦτο δεδόξασαι, σὺν Ὁσίων χορείαις, καὶ κλεινοῖς ἀθληταῖς.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ἱερέων ἡ καλλονή· χαίροις τῶν Ὁσίων, καὶ Μαρτύρων ὁ κοινωνός· χαίροις ὁ θεόθεν, φανεὶς δεδοξασμένος, Γεώργιε τρισμάκαρ, τοῖς σὲ γεραίρουσι.