Ο Άγιος Παύλος ο νέος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Για τον Πατριάρχη Παύλο δεν έχουμε σαφείς και συγκεκριμένες πληροφορίες. Μερικοί νομίζουν  ότι  πρόκειται  για  τον  Παύλο  τον  Γ’.

Αυτός  πατριάρχευσε  το  686 – 693. Προήδρευσε της Πενθέκτης  λεγομένης Συνόδου. Άλλοι νομίζουν, ότι πρόκειται για τον Πατριάρχη Παύλο τον Δ’. Αυτός καταγόταν από  την Κύπρο και  έλαμψε, κατά  τον Θεοφάνη, στα λόγια και στα έργα. Ανέβηκε στον θρόνο το 770, παραιτήθηκε δε στα τέλη  Αυγούστου  του  784  και  αποσύρθηκε  στη Μονή  Φλώρου, όπου έζησε  σαν  απλός  μοναχός  μόνο  δυο  ή  τρεις μήνες  από  την  παραίτησή  του.

Ανήκε  στους ζηλωτές της Ορθοδοξίας και διακρίθηκε για τις ελεημοσύνες του.

(Η μνήμη του, σε ορισμένους Συναξαριστές, περιττώς επαναλαμβάνεται και  την  2^α  Σεπτεμβρίου).

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Μύσται οὐράνιοι ἀποδεικνύμενοι, θεῖοι ἐκφάντορες τῷ κόσμῳ ὤφθητε, τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ποιμάναντες θεαρέστως, ἱερὲ Ἀλέξανδρε, τῆς Τριάδος ὁ πρόμαχος, Ἰωάννη ἔνδοξε, ὁ τῆς χάριτος τρόφιμος, καὶ Παῦλε Ἱερέων ἀκρότης· ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὴν τριάδα σήμερον, Ἱεραρχῶν τῶν Ὁσίων, ἱεροῖς ἐν ᾄσμασιν, ἐγκωμιάσωμεν πάντες· οὗτοι γὰρ, ὡς οἰκονόμοι τῶν ἀπορρήτων, νέμουσι, χάριν ἀέναον τοῖς βοῶσιν, ὦ Ἀλέξανδρε παμμάκαρ, καὶ Ἰωάννη, σὺν Παύλῳ χαίρετε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῶν Πατέρων τριὰς σεπτή, Ἀλέξανδρε μάκαρ, σὺν τῷ Παύλῳ τῷ εὐκλεεῖ, καὶ τῷ Ἰωάννη, ἡ τρίφωτος λυχνία, ἡ πᾶσαν Ἐκκλησίαν, καταπυρσεύουσα.