Ο Όσιος Θεοφάνης ο Θαυματουργός ο Νέος

Γεννήθηκε στα  Ιωάννινα, στις αρχές του 16^ου αιώνα. Πήγε στο Άγιον Όρος, όπου στη Μονή Δοχειαρίου εκάρη μοναχός και  αργότερα, λόγω της οσιακής  ζωής  του, εξελέγη  ηγούμενος της εν λόγω Μονής. Μετά από μία περιπέτεια με τον ανεψιό του, κατέληξε σ’ ένα όρος  της  Νάουσας  της Μακεδονίας, όπου έκτισε Μονή και  ναό  στο  όνομα των Αρχαγγέλων. Η ζωή του υπήρξε πραγματικά αγία  και  γι’ αυτό  μετά  τον θάνατό του, η σεβάσμια κάρα του, που μεταφέρθηκε στη Μονή της Νάουσας, έγινε  αφορμή  πολλών  θαυμάτων.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.           
Βλαστὸς Ἰωαννίνων ἀνεδείχθης περίδοξος, καὶ θεῖος πολιοῦχος τῆς Ναούσης Θεόφανες· ὡς ἄγγελος γὰρ ζήσας ἐπὶ γῆς, θαυμάτων ἐκομίσω δωρεάν, καὶ παρέχεις τὰς ἰάσεις τοῖς εὐλαβῶς, προστρέχουσι τῇ σκέπῃ σου. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.                   

Τῆς μυστικῆς θεοφανείας θεῖον ὄργανον

Τῇ ἰσαγγέλῳ πολιτείᾳ ἐχρημάτισας

Καὶ θαυμάτων ἐδοξάσθης τῇ χορηγίᾳ.

Ἀλλ’ ὡς μέγας τοῦ Θεοῦ θεράπων Ἅγιε

Καθικέτευε λυτροῦσθαι πάσης θλίψεως        
Τοὺς βοῶντάς σοι, χαίροις Πάτερ Θεόφανες.

Μεγαλυνάριον.
Τῶν Ἰωαννίνων θεῖος βλαστός, καὶ Ναούσης μέγας, πολιοῦχος καὶ ἀρωγός, καὶ πηγὴ θαυμάτων, Θεοφάνες ἐδείχθης· διό σου τὴν ἁγίαν Κάραν σεβόμεθα.