Ο Άγιος Εύπλος ο Μεγαλομάρτυρας ο Διάκονος

Έζησε στα τέλη του 3^ου αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός.

Γεννήθηκε  στην  Κατάνη  της  Σικελίας,  όπου  ήταν  και  διάκονος  της εκεί  Εκκλησίας. Θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου ο Εύπλος, προσπαθούσε  να  στερεώσει  την  πίστη  των  διωκόμενων  χριστιανών και  τους προέτρεπε να προτιμούν τα πιο φρικτά μαρτύρια παρά να αρνηθούν το Χριστό. Διότι  «ει υπομένομεν, και συμβασιλεύσομεν ει αρνούμεθα. Κακείνος  αρνήσεται  ημάς». Εάν, δηλαδή, δείχνουμε  υπομονή, τότε  και  θα  βασιλεύσουμε  μαζί  μ’ Αυτόν  (τον  Χριστό). Εάν, όμως, Τον αρνούμαστε, και  Εκείνος  θα  μας  αρνηθεί.

Οι ειδωλολάτρες, βλέποντας αυτή  την δραστηριότητα του Εύπλου, τον κατήγγειλαν στον  Έπαρχο  Καλβισιανό. Αυτός  προσπάθησε με συζήτηση  να πείσει  τον  Εύπλο  ότι ήταν μωρία να πιστεύει στον Τριαδικό  Θεό  και  έπρεπε το  συντομότερο  να  Τον  αρνηθεί. Ο  Εύπλος ακαταμάχητος  συζητητής, διέλυσε  ένα προς ένα όλα τα  επιχειρήματα του επάρχου. 
Ο  Καλβισιανός, αφού  είδε  ότι  δεν  τα  έβγαζε πέρα με τον Εύπλο, διέταξε και  του  έσχισαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια. Κατόπιν του έσπασαν τις κνήμες  με σφυριά  και  στο  τέλος  τον  αποκεφάλισαν. Ενώ  ο  Εύπλος εξακολουθούσε να μην αρνείται το Χριστό, μέχρι και την τελευταία  του  πνοή.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάβαλε.
Ὡς θεῖος διάκονος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ὁσίως διήγαγες, τὰ πρὸς Θεὸν καὶ πιστῶς, καὶ ἤθλησας ἄριστα· σὺ γὰρ ἐν τῷ πελάγει, τῶν ποικίλων ἀγώνων, εὔπλοος ἀνεδείχθης, παμμακάριστε Εὖπλε. Καὶ νῦν ἡμᾶς πρὸς λιμένα, θεῖον κυβέρνησον.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.       
Τοὺς νόμους τοῦ Χριστοῦ, ταῖς χερσὶ περιφέρων, ἐπέστης ἐκβοῶν, τοῖς ἐχθροῖς ἐν σταδίῳ· Αὐτόκλητος πάρειμι, ἐναθλήσων στερρότατα· ὅθεν κλίνας σου, περιχαρῶς τὸν αὐχένα, ὑποδέδεξαι, τὴν ἐκτομὴν τὴν τοῦ ξίφους, τελέσας τὸν δρόμον σου.

Μεγαλυνάριον.
Ἄθλους διανύσας μαρτυρικούς, καὶ λύθροις αἱμάτων, πορφυρώσας τὴν σὴν στολήν, τῷ Χριστῷ παρέστης, ὡς Μάρτυς τροπαιοῦχος, ὦ Εὖπλε Διακόνων, τὸ ἐγκαλλώπισμα.