Ο Άγιος Λαυρέντιος ο αρχιδιάκονος και οι συν αυτώ Ξυστός και Ιππόλυτος

Οι  Άγιοι Λαυρέντιος ο αρχιδιάκονος, Ξυστός πάπας της Ρώμης και Ιππόλυτος, μαρτύρησαν  το  53  μ.Χ.

Όταν  έγινε  ο  διωγμός  κατά  των Χριστιανών, ο πάπας της  Ρώμης Ξυστός, ομολόγησε  πρώτος  την  πίστη  του  στον  Κύριο, με  αποτέλεσμα να  θανατωθεί  με  αποκεφαλισμό.

Κατόπιν  συνέλαβαν  τον  Ἅγιο  Λαυρέντιο,  ο  οποίος  έχριζε διαχειριστής  της  Εκκλησιαστικής  περιουσίας.  Του ζητήθηκε να παραδώσει τους θησαυρούς της Εκκλησίας. Ο Λαυρέντιος τότε, τους παρουσίασε τους φτωχούς, τα ορφανά και όσους είχαν ανάγκη την συνδρομή της Εκκλησίας και τους είπε ότι αυτοί  ήταν οι θησαυροί της. Γι αυτό  το τόλμημά του, οι ειδωλολάτρες τον βασάνισαν, ψήνοντάς τον ζωντανό.
Το  λείψανο  του  Αγίου  Λαυρεντίου  το  παρέλαβε  ο  Άγιος  Ιππόλυτος. Μόλις όμως μαθεύτηκε αυτή του η πράξη, η ηγεμόνας διέταξε τον βασανισμό  του. Έτσι  μαρτύρησε  και  ο  Άγιος  Ιππόλυτος.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τῷ θείῳ Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ὡς ἄνθραξ ἔφλεξας, πλάνης τὴν ἄκανθαν, Ἀρχιδιάκονε Χριστοῦ, Λαυρέντιε Ἀθλοφόρε· ὅθεν ὡς θυμίαμα, λογικὸν ὡλοκαύτωσαι, τῷ σὲ μεγαλύναντι, τῷ πυρὶ τελειούμενος· διό τοὺς σὲ τιμῶντας θεόφρον, σκέπε ἐκ πάσης ἐπηρείας.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν. 
Πυρὶ θεϊκῷ, φλεχθεῖς τὴν καρδίαν σου, τὸ πῦρ τῶν παθῶν, εἰς τέλος ἐναπέσβεσας, Ἀθλητῶν ἑδραίωμα, θεοφόρε Μάρτυς Λαυρέντιε· καὶ ἐν ἄθλοις ἐβόας πιστῶς· Οὐδέν με χωρίσει, τῆς ἀγάπης Χριστοῦ.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ὁ Διάκονος τοῦ Χριστοῦ, ὁ διακονήσας, ἐν τῇ χάριτι εὐσεβῶς· χαίροις ὁ τελέσας, διὰ πυρὸς ἀνδρείως, τὸν ἔνθεον ἀγῶνα, Μάρτυς Λαυρέντιε.