Ο Άγιος Παγκράτιος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Ταυρομενίας

Καταγόταν  από  την  Αντιόχεια  και  έζησε  στα  χρόνια  των  Αποστόλων.

Νεαρός  ακόμα, επισκέφθηκε με τους  γονείς  του τα Ιεροσόλυμα, όπου και βαπτίσθηκε. Μετά το θάνατο των γονέων του, ο Παγκράτιος  θέλησε να  αφιερωθεί  ολόψυχα  στο  Χριστό  και  στη διάδοση  του  Ευαγγελίου Του.

Πως, όμως, θα γινόταν αυτό, με τέτοια περιουσία που κληρονόμησε από τους  γονείς  του; Την λύση βρήκε  στα  ίδια  τα λόγια του Κυρίου: «ει θέλεις τέλειος είναι, υπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι». Εάν δηλαδή, θέλεις  να  είσαι  τέλειος, πήγαινε, πώλησε τα  υπάρχοντά σου και μοίρασέ τα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς. Και έλα  να  με  ακολουθήσεις.

Πράγματι, ο  Παγκράτιος απελευθέρωσε τους δούλους, μοίρασε όλα τα υπάρχοντά του στους  φτωχούς, και  ελεύθερος  από κάθε βιοτική μέριμνα, αφιερώθηκε στη διάδοση του Ευαγγελικού λόγου. Ακολούθησε τον Απόστολο Πέτρο στην Αντιόχεια, και στην Κιλικία συνάντησε τον Απόστολο  Παύλο, ο  οποίος τον έκανε επίσκοπο Ταυρομενίου στη Σικελία.

Στο αξίωμα αυτό αναδείχθηκε τέλειος ποιμένας, διδάσκοντας και διακονώντας με αγάπη και αρετή  το ποίμνιό του. Προσήλκυσε δια του κηρύγματός του πλήθος  λαού  στο  φως της θεογνωσίας, ακόμα και αυτόν τον ηγεμόνα του τόπου Βονιφάτιο.          
Επίσης ίδρυσε στην πόλη αυτή  και  ιερό  ναό. Όμως, οι  Ιουδαίοι  και  οι ειδωλολάτρες, βλέποντας με  φθόνο το  ευαγγελικό  έργο του Παγκρατίου, τον  σκότωσαν, ενώ  εκείνος  προσευχόταν  γι’ αυτούς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.
Κράτος ἔνθεον, ἠμφιεσμένος, ἐκ τῆς χάριτος, τοῦ Κορυφαίου, Ἀποστόλων ζηλωτὴς ἐχρημάτισας· καὶ ταῖς ῥοαῖς τῶν αἱμάτων Παγκράτιε, τὴν ἱερὰν διπλοΐδα ἐφοίνιξας. Πάτερ Ὅσιε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Εἰληφὼς Παγκράτιε, ὡς Ἀποστόλων ὁμόπνους, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὰς μυστικὰς ἐνεργείας, ἔλαμψας, θεογνωσίαν τοὶς ἐν τῇ Δύσει· ἤλασας, τῆς ἀθεΐας τὴν σκοτομήνην, καὶ νομίμως ἐναθλήσας, πρὸς φέγγος ἤρθης, τῆς ἀνεσπέρου ζωῆς.

Μεγαλυνάριον.
Κράτει Παντοκράτορος κραταιῷ, δαιμόνων τὸ κράτος, ἐξενεύρισας ἰσχυρῶς καὶ θαυμάτων κράτει, κρατήσας τῶν ἐν πλάνῃ, Παγκράτιε ἐν κράτει, Μαρτύρων ἔστεψαι.