Ο Άγιος Καλλίνικος ο Μάρτυρας

Καταγόταν  από  την  Κιλικία. Με  ιδιαίτερη  ευφράδεια  λόγου, αλλά  και με  πολύ  ζήλο, δίδασκε  το  Ευαγγέλιο.

Όταν  έφθασε  στην  Αίγυπτο,  φανατικοί  ειδωλολάτρες  εξεγέρθηκαν εναντίον  του,  τον  συνέλαβαν  και  τον  οδήγησαν  στον  ηγεμόνα Σακέρδωνα.  Αυτός, υποκρινόμενος, έδειξε  ότι λυπάται, και για να κάμψει το φρόνημα του Καλλινίκου, ανέφερε δήθεν περιστατικά πρώην γενναίων Χριστιανών, που όταν αντίκρισαν τα σκληρά βάσανα, αρνήθηκαν την πίστη τους. Ο Καλλίνικος, αντιλαμβανόμενος την υποκρισία  του  ηγεμόνα, μειδίασε και του είπε: «Μην αναβάλλεις, έπαρχε,  να  λάβεις  πείρα της  δύναμης  με  την  οποία  ο  Χριστός  οπλίζει τους γνήσιους πιστούς Του. Γρήγορα ετοίμασε όλα σου τα κολαστήρια όργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια και  ό,τι άλλο  σκληρό μαρτύριο έχεις. Όλα αυτά και  άλλα περισσότερα και  σκληρότερα βασανιστήρια  ποθώ  για  την  αγάπη  του  Χριστού».

Πράγματι, ο έπαρχος τον μαστίγωσε σκληρά. Έσκισε τις σάρκες του με σιδερένια νύχια και όπως ήταν μισοπεθαμένος, τον έδεσε πίσω από  ένα άγριο άλογο, που τον έσυρε για πολλά χιλιόμετρα. Τόση ήταν η λύσσα του  επάρχου, που πριν  ο  Καλλίνικος  αφήσει  την  τελευταία  του  πνοή, τον έριξε μέσα στη φωτιά.      
Έτσι  ἔνδοξα  πήρε  το  στεφάνι  του  μαρτυρίου.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Κλῆσιν σύνδρομον, ἔχων τῷ βίῳ, νῖκος κάλλιστον, ἦρας ἐν ἄθλοις, καταλλήλως γεγονώς ὃ προκέκλησαι· σὺ γὰρ καλῶς τὸν ἀγῶνα τελέσας σου, ὡς νικητὴς ἐδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.    
Ταῖς ἐπομβρίαις τῶν ἐνθέων σου λόγων, τῆς ἀσεβείας κατασβέσας τὴν φλόγα, μερτυρικοῖς διέλαμψας ἀγῶσι σοφέ· ὅθεν καὶ εἰσέδραμες, τῇ καμίνῳ προθύμως, ἐκβοῶν Καλλίνικε, τῷ ἰσχύν σοι διδόντι· Ἐν τῷ φωτί με ἴθυνον τῷ σῷ, τὸν ἐν πυρί σε, Χριστὲ μεγαλύναντα.

Μεγαλυνάριον.
Ἄνθραξι τῶν λόγων σου τῶν σοφῶν, ὕλην ἀσεβείας, καταφλέξας ἀθλητικῶς, ὡς τερπνὴ θυσία, διὰ πυρὸς προσήχθης, Καλλίνικε παμμάκαρ, τῷ ἀθλοθέτῃ σου.