Ο Άγιος Φωκάς ο Μάρτυρας

Ο  Άγιος  Φωκάς  έζησε  και  μαρτύρησε  κατά  τα χρόνια του αυτοκράτορα  Τραϊανού.

Επειδή  ήταν  Χριστιανός, συνελήφθη  και  οδηγήθηκε  στον  Αφρικανό, τον  έπαρχο. Εκεί  μετά  από  ερώτηση, του  ομολόγησε  ότι  πιστεύει  στον έναν  και  μόνον  αληθινό  Θεό. Ύστερα  από  αυτήν  του  την  ομολογία, ο Αφρικανός  άρχισε  να  βρίζει τον  Χριστό  και  προσπάθησε  να  χτυπήσει τον  Άγιο. Τότε  έγινε  ένας  τρομερός  σεισμός, ο  έπαρχος  έπεσε  κάτω και  κείτονταν  νεκρός  μαζί  με τους  στρατιώτες του. Τότε ο  Άγιος  μετά από  παράκληση  της  γυναίκας  του, τον  ανάστησε.

Κατόπιν  όμως  οι  ειδωλολάτρες  τον  οδήγησαν  στον αυτοκράτορα. Αλλά  και  μπροστά  σ' αυτόν  ο  Άγιος  ομολόγησε την  πίστη  του  στον Θεό. Αμέσως  ο  αυτοκράτορας  διέταξε  να  αρχίσουν  τα  βασανιστήρια.

Πρώτα  τον  κρέμασαν  από  ένα  ξύλο  και  του  έσκισαν  το  σώμα  με σιδερένια  νύχια  και  μετά  τον  έριξαν  μέσα  σε  ένα  λάκκο  με  ασβέστη. Στο  τέλος  τον  έβαλαν  σε  ένα  λουτρό,  όπου  είχαν  ζεστάνει  το  νερό πάρα  πολύ.        
Εκεί  μετά  από  θερμή  προσευχή,  ο  Άγιος  παρέδωσε  το  πνεύμα  του στον  Κύριο.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Φῶς ἐκλάμπουσα, τῶν ἰαμάτων, κόσμῳ δέδεικται, τῶν σῶν λειψάνων, Ἱερομάρτυς ἡ θήκη ἡ ἔνθεος· ἧς τὴν σεπτὴν κομιδὴν ἑορτάζοντες, ἁγιασμὸν ἀληθῆ κομιζόμεθα. Φωκᾶ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως.
Ὡς θησαυρὸν ἀνέκλειπτον, τῆς δωρεᾶς τοῦ Πνεύματος, τῶν ἱερῶν σου λειψάνων τὴν λάρνακα, περικυκλοῦντες ἔνδοξε, ψυχικῶν νοσημάτων, καὶ παντοίων παθῶν ἰάσεις λαμβάνομεν, Φωκᾶ ἀνευφημοῦντες, τὰ θεῖά σου κατορθώματα.

Μεγαλυνάριον.
Βρύει τοῖς ἐν κόσμῳ ποταμηδόν, ἐκ πηγῶν ἀΰλων, σβτηρίους ἐπιρροάς, ἡ σεπτή σου θήκη, Φωκᾶ Ἱερομάρτυς, ἐξ ὧν ἀεὶ ἀντλοῦντες, σὲ μεγαλύνομεν.