Οι Άγιοι Πρόκλος και Ιλάριος οι Μάρτυρες

Οι  Άγιοι μάρτυρες Πρόκλος και Ιλάριος, έζησαν την εποχή του αυτοκράτορα  των  Ρωμαίων  Τραϊνού  και  του  ηγεμόνα  Μαξίμου.

Πρώτος  συνελήφθη  ο  Άγιος  Πρόκλος  και  αφού  διακήρυξε  την  πίστη του  στον  Θεό  ενώπιον  του  αυτοκράτορα,  οδηγήθηκε  στον  ηγεμόνα να  υποβληθεί  σε  βασανιστήρια. Πρώτα  λοιπόν  του  έκαψαν  την κοιλιά   με  αναμμένους  δαυλούς,  στην  συνέχεια  του  ξέσκισαν  όλο  το σώμα  με  σιδερένια  νύχια, έπειτα  τον  κρέμασαν  και  τέλος  πάρθηκε  η απόφαση  να  θανατωθεί  με  τόξα.

Καθ’ οδόν  λοιπόν  προς  τον  τόπο  του  μαρτυρίου,  ο  Άγιος  συνάντησε τον  ανεψιό  του  Ιλάριο,  ο  οποίος  χαιρέτησε  τον  θείο  του. Γι’ αυτό  τον λόγο  συνελήφθη. Έτσι  αφού  θανατώθηκε  ο  Άγιος  Πρόκλος  με τα τόξα, στη  συνέχεια  θανατώθηκε  και  ο  Ιλάριος, αφού  πρώτα  ρωτήθηκε άν είναι και αυτός Χριστιανός.    
Έτσι  έλαβαν  τον  στέφανο  του  μαρτυρίου.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Σταυροῦ τὴν πανοπλίαν ἱερῶς ἐνδυσάμενοι, Ἱλάριε καὶ Πρόκλε, ὑπὲρ φύσιν ἠθλήσατε, καὶ δόξης οὐρανίου κοινωνοί, ἐδείχθητε ὡς μέτοχοι Χριστοῦ· διὰ τοῦτο χαρισμάτων ταῖς δωρεαῖς, πυρσεύετε τοὺς κράζοντας· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι’ ὑμῶν πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Ὡς συγγενεῖς, καὶ ἐν τοῖς τρόποις σύμψυχοι, καὶ ἐν παντί, ὁμονοοῦντες ὤφθητε, Πρόκλε Μάρτυς ἀξιάγαστε, σὺν Ἱλαρίῳ τῷ θεόφρονι· τὸ πάθος γὰρ Χριστοῦ ἐξεικονίσαντες, τῆς παρ’ αὐτοῦ εὐκλείας ἠξιώθητε, αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἄφεσιν.

Μεγαλυνάριον.
Βλέπων σε Ἱλάριος ὁ κλεινός, κατηγλαϊσμένον, Μάρτυς Πρόκλε ἀθλητικῶς, κοινωνός σοι ὤφθη, Χριστὸν ὁμολογήσας· ἔνθεν τῆς ἄνω δόξης, ἄμφω ἐτύχετε.