Οι Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα η μητέρα του

Η  Αγία  Ιουλίτα, έζησε  κατά  την  εποχή  του  αυτοκράτορα Διοκλητιανού.  Καταγόταν  από  το  Ικόνιο  της  Μικράς  Ασίας.

Επειδή  όμως  τότε  κυριαρχούσε  ο  διωγμός  κατά  των  Χριστιανών, πήρε  τον  γιό  της  τον  Κήρυκο  και  πήγε  στην  Σελεύκεια  και  στην συνέχεια  στην  Ταρσό. Αλλά  και  εκεί  συνάντησε  την  ίδια κατάσταση. Στην Ταρσό συνελήφθη από τον ηγεμόνα, τον Αλέξανδρο, ο οποίος την υπέβαλε  σε  φρικτά  βασανιστήρια  μπροστά  στο  παιδί  της.

Στην συνέχεια προσπάθησε να φέρει με το μέρος του τον μικρό. Το παιδάκι  όμως  δεν  δεχόταν και  μάλιστα αφού επικαλέστηκε το  όνομα του Χριστού, έδωσε μία  δυνατή  κλωτσιά  στην  κοιλιά του  ηγεμόνα. Αυτός εξοργίστηκε τόσο που το πέταξε από τα σκαλιά σπάζοντας το κρανίο  του  μικρού  Κήρυκου.

Μ' αυτόν  τον τρόπο  έλαβε το στεφάνι του  μαρτυρίου  ο  μικρός  Κήρυκος.
Η  δε  μητέρα  του  μετά  από  λίγο,  αφού  υπεβλήθη  σε  πολλά και φρικτά  βασανιστήρια, παρέδωσε  το  πνεύμα  της  στον  Χριστό.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἡ καλλιμάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἰουλίττα, σὺν τριετεῖ ἀμνῷ αὐτῆς τῷ Κηρύκῳ, δικαστικοῦ πρὸ βήματος παρέστησαν φαιδρῶς, εὔτολμοι κηρύττοντες, τὴν χριστώνυμον κλῆσιν, ἄμφω μὴ πτοούμενοι, ἀπειλὰς τῶν τυρράνων· καὶ στεφηφόροι νῦν ἐν οὐρανοῖς, ἀγαλλιῶνται, Χριστῷ παριστάμενοι.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐν ἀγκάλαις φέρουσα ἡ Χριστομάρτυς, Ἰουλίττα Κήρυκον, ἐν τῷ σταδίῳ ἀνδρικῶς, ἀγαλλομένη ἐκραύγαζε· Χριστὸς ὑπάρχει Μαρτύρων τὸ καύχημα.

Μεγαλυνάριον.
Φέρουσα ὡς ἄμπελος νοητή, Κήρυκον τὸν θεῖον, Ἰουλίττα ἐν ταῖς χερσίν, οἶνον εὐφροσύνης, ληνοῖς τοῦ μαρτυρίου, βλυστάνετε τῷ κόσμῳ, ἐν θείῳ Πνεύματι.