Ο Άγιος Ανατόλιος ο Μάρτυρας

Ο  Άγιος  Ανατόλιος,  ο  οποίος  ήταν  ιερέας και  αντιπρόσωπος της Εκκλησίας της  Αλεξανδρείας, κατά  το  έτος 449  έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Στον πατριαρχικό  θρόνο, τον πρότεινε ο μονοφυσίτης Πατριάρχης  Αλεξανδρείας Διόσκορος  Α’, ελπίζοντας ότι θα  τον  έχει  συνεργό του.

Όμως δεν κατόρθωσε να  πετύχει τα  σχέδιά του, γιατί πρώτος ο Ανατόλιος  ήταν αυτός που  υπέγραψε την καθαίρεση του Διόσκουρου στην  Δ’ Οικουμενική  Σύνοδο, που  έγινε  στην Χαλκηδόνα και  ενέταξε στα  δίπτυχα το  όνομα του  αγίου Φλαβιανού, πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τον  οποίο είχε καθαιρέσει  ο  Διόσκορος  κατά  την λῃστρική  Σύνοδο της  Εφέσου το 449 μ.Χ., και  επιπλέον  έστειλε  επιστολές προς  όλους τους επισκόπους να  αναθεματίζουν τους αιρετικούς.
Ο  Ανατόλιος  αφού  ποίμανε σωστά  και  με  τον καλύτερο τρόπο την Εκκλησία, θανατώθηκε  άδικα  από  τους  αιρετικούς  το  458 μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.

Ἔργω τὴν κλῆσίν σου, σφραγίζων Ὅσιε, λόγοις καὶ πράξεσι, τῷκόσμῳ ἔφανας, τῆς ὑπὲρ νοῦν Ἀνατολῆς, τὴν ἔλλαμψιν Ἱεράρχα· σὺγὰρ Ἀνατόλιε, τὸν Χριστὸν ἀνεκήρυξας, διπλοῦν ταῖς θελήσεσιν,ἀσυγχύτως καὶ φύσεσιν, ὑπόστασιν δὲ φέροντα μίαν, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν.

Τὴν ἀνατολήν, τῆς θείας φωτοφανείας, φέρων ἐν ψυχῇ, ὡς λύχνον Ὀρθοδοξίας, διαλύεις τὴν νύκτα, τῶν αἰρέσεων Ὅσιε, καὶ πρὸς ὄρθρον θείας πίστεως, κατευθύνεις Ἀνατόλιε, τοὺς ἐκ πόθου ἀκβοῶντάς σοι· Αὐτὸς ἡμῶν φωτισμός, ὤφθης μύστα Χριστοῦ.

Μεγαλυνάριον.
Τῇ φωτοδοσίᾳ τῆς μυστικῆς, ἐκλελαμπρυσμένος, Ἱεράρχα ἀνατολῆς, φῶς τῷ κόσμῳ ὤφθης, καὶ τῷ Πατρὶ τῶν φώτων, ἡμᾶς ἀεὶ προσάγεις, ὦ Ἀνατόλιε.